به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، مهمترین رویدادهای تاریخی روز 1 اردیبهشت ماه به شرح زیر است:
**رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی ( 1 اردیبهشت 1392 )**
*درگذشت "ملکالشعراء بهار" ادیب و سیاستمدار (1330 ش)
استاد محمدتقی بهار پسر ملک الشعرا محمد کاظم صبوری در سال 1266 ش در مشهد به دنیا آمد. از هفت سالگی به سرودن شعر روی آورد و از مظفرالدین شاه در 18 سالگی لقب ملک الشعرایی گرفت. وی از محضر ادیب نیشابوری استفاده برد و علیرغم منع پدر از سرودن شعر، به دلیل علاقه و استعداد ذاتی، به این هنر گرایید. محمدتقی بهار پس از مرگ پدرش دنبال تکمیل تحصیلات علمی را به منظور تقویت بنیههای شاعری گرفت و به مرور سرآمد همه شاعران معاصر ایران گردید، تا جایی که به عنوان آخرین استاد شعر کلاسیک فارسی شناخته شد و آوازه جهانی پیدا کرد.
بهار بعدها به خدمت دولت درآمد و پس از مدتی اشتغال در مناصب دولتی، در سلک آزادی خواهان و مشروطهطلبان جای گرفت. بهار فعالیتهای سیاسی خود را از آغاز نهضت مشروطه آغاز کرد و در این راه متحمل رنج زندان و تبعید و آوارگی گردید. در همه این احوال از آن روزها و شبها که ملک الشعرا بهار، عمر خود را در زدوخوردهای سیاسی و روزنامهنگاری و حبس و تبعید و خدمت در مجلس شورای ملی میگذرانید تا آن ساعتها که با لحن دلچسب و سخنان دلانگیز و اشارات دلنشین خود در کلاس درس اشتغال داشت، حتی در ایام بیماری و آخرین روزهای زندگی، ذهن خلاقش از آفرینش معانی و موضوعات جدید باز نایستاد و مجموعههای شعری پدید آورد.
از لحاظ ادبی نیز اهمیت شعر بهار بیشتر از آن جهت است که او زبان فصیحِ پیشینیان را به بهترین و دل انگیزترین صورت در سخن خود به کار برده است. بهار با اطلاع وافری که از زبان فارسی و ادبیات قبل از اسلام داشت، به خلق ترکیبات جدید و وارد کردن بسیاری از لغات متروک لهجههای کهن درآثار خود توفیق یافت. تصحیح و حاشیه تاریخ سیستان و مجملُالتواریخ و تألیف سبکشناسی نثر فارسی و دیوان اشعار و چند نوشتار سیاسی از جمله آثار اوست. استاد محمدتقی بهار سرانجام در اول اردیبهشت 1330 ش در 64 سالگی به مرض سل درگذشت.
*اعزام روحانیون به سربازی پس از ماجرای حمله به مدرسه فیضیه (1342 ش)
تهاجم وحشیانه مزدوران بعث رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه در دوم فروردین 1342، عکسالعمل شدید مراجع عظام، طلاب و فضلای حوزه و مردم مسلمان را به دنبال آورد. با گسترش تظاهرات و حمایتهای گسترده از طرف اقشار مختلف مردم و علما و مراجع داخل و خارج کشور، رژیم درمانده، دست به یک سلسله حرکتهای ایذایی زده و جنگ روانی حساب شدهای را از طریق رسانههای گروهی آغاز کرد.
یکی از این حرکتها، طرح مسأله اعزام طلاب به سربازخانهها بود که در تاریخ اول اردیبهشت 1342 به صورت وحشیانهای انجام گرفت. مأموران حکومتی در کوچه و خیابان به دستگیری طلاب جوان پرداخته و ضمن نادیده انگاشتن معافیت تحصیلی آنان، این افراد را به پادگانها اعزام میکردند. در واکنش به این عمل، حضرت امام خمینی(ره) به طلاب فرمودند: "شما هر کجا باشید، سربازان امام زمان هستید. رسالت سنگینی که بر عهده دارید روشن ساختن و آگاه کردن سربازان و درجهداران است. خود را از نظر روحی و جسمی قوی سازید."
اعزام روحانیان به سربازی نه تنها باعث هضم آنان در سربازخانهها نشد، بلکه آنها در آن وضعیت نیز به مبارزات روشنگرانه خود ادامه دادند و اینگونه شد که در پادگانها و در میانه بدنه ارتش هم نهضت اسلامی و امام خمینی(ره) یارانی پیدا کرد که در تداوم و پیروزی انقلاب، مثمر ثمر بود.
*عملیات بازی دراز 1، در ارتفاعات بازی دراز با همکاری مشترک ارتش و سپاه (1360ش)
عملیات "بازی دراز 1" در اولین روز اردیبهشت ماه سال1360در غرب سرپل ذهاب آغاز شد. جبهه غرب به خاطر طبیعت کوهستانی که دارد اصلاً ماهیت جنگ در آن متفاوت است . در این جبهه (ایلام و کرمانشاه) عراقی ها توانستند با تصرف شهرها و ارتفاعات مرزی ایران یک کمربند دفاعی در برابر دشت بی دفاع بغداد تشکیل دهند .
ارتفاعات بازی دراز در غرب شهر سرپل ذهاب مهمترین ارتفاعی بود که دشمن در جبهه غرب در اختیار داشت زیرا از یک سو بر دشت و شهر سرپل ذهاب و پادگان ابوذر (مهمترین پادگان مرزی در جبهه غرب) و راههای ارتباطی آن کاملاً مسلط بود و از سوی دیگر یک مانع طبیعی عالی برای دفاع عراق از شهر های قصرشیرین و خانقین محسوب می شد . به همین دلایل بود که نبردهای سختی برای آزادسازی این ارتفاعات در گرفت که عملیات بازی دراز یکی از مهمترین آنهاست.
در این عملیات که یکی از اولین تجربه های بزرگ همکاری مشترک سپاه و ارتش در سایه بی اعتمادی روزافزون به شخص بنی صدر بود ، نیروهای عمل کننده از شمال و جنوب دشت ذهاب به ارتفاعات بازی دراز یورش بردند . عکس العمل عراق برای حفظ ارتفاعات منجر به یک نبرد شدید چند روزه گردید و عاقبت نیروهای ایران موفق به آزادسازی قله های جنوبی ارتفاعات شدند اما قله های شمالی همچنان در دست دشمن باقی ماند. ضمن اینکه عدم آزادسازی بخش شمالی بازی دراز باعث شد تا نیروهای ایران برای کاهش تلفات از بخشی از غرب دشت ذهاب عقبنشینی کنند.
*رحلت فقیه بزرگوار آیت اللَّه "میرزا علی غروی علیاری تبریزی" (1376 ش)
آیتاللَّه حاج میرزا علی غروی علیاری تبریزی در سال 1280 ش (1319 ق) در بیت علم و تقوا در تبریز زاده شد. او که از نوادگان عالم بزرگ و فقیه جلیل، آیتاللَّه حاج ملاعلی علیاری بود، پس از پشت سر گذاشتن دروس مقدماتی، راهی نجف اشرف گردید و سالیان بسیار در محضر حضرات آیات: سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاء الدین عراقی، میرزای نایینی، سید ابوتراب خوانساری و سیدعلی آقا قاضی، زانوی ادب زد.
وی در این دوران، مبانی علمی خود را در اخلاق، فقه، اصول، کلام، رجال، عرفان، حکمت و فلسفه استوار ساخت و درجوانی به دریافت اجازات متعدد روایی و اجتهادی از علمای بزرگ نجف نائل آمد. معظم له در 31 سالگی به درخواست جدّ عالی قدرش، آیتاللَّه محمد حسن علیاری به تبریز بازگشت و به مدت 65 سال به تحقیق، تدریس، تالیف و پرورش شاگردان اشتغال ورزید.
از آن فقیه سترگ نوشتارهای فراوانی به جای مانده که تقریرات درس خارج فقه حضرات آیات: عراقی، نایینی، سیدابوالحسن اصفهانی و نیز شرح عروة الوثقی در 15 جلد از آن جمله است. آیتاللَّه علیاری سرانجام در چنین روزی برابر با 13 ذیحجّه 1417 ق در 96 سالگی درتبریز بدرود حیات گفت و پس از تشییعی با شکوه، در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
*روز بزرگداشت شیخ اجل "مصلحالدین سعدی شیرازی"
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی در حدود سال 606 ق در میان خاندانی از عالمان دین در شیراز ولادت یافت. وی در اوان جوانی برای تحصیل علوم ادبی و دینی راهی نظامیه بغداد شد و سپس به عراق و شام و حجاز سفرکرد. سعدی در اواسط قرن هفتم به شیراز بازگشت و منظومه حِکمی بوستان را در سال 655 ق و گلستان را در مواعظ و حِکم به نثر مُسجّع و آمیخته با قطعات اشعار دلانگیز در سال 656 ق، نگاشت. وی از آن پس، قسمت عمده عمر خود را در زادگاه خود گذراند تا این که در سال 691 ق در 85 سالگی درگذشت و در خانقاه خود به خاک سپرده شد.
در سخن سعدی، غزل عاشقانه آخرین حد لطافت و زیبایی را درک کرده و لطیفترین معانی در سادهترین، فصیحترین و کاملترین الفاظ آمده است. سعدی در حکمت و موعظه و ایراد حِکَم و امثال از هر شاعر پارسی گوی موفقتر است و نثر مزین و آراسته و شیرین و جذاب او در گلستان، بهترین نمونه نثرهای فصیح فارسی میباشد.
در جمهوری اسلامی ایران، اول اردیبهشت به عنوان روز سعدی نامگذاری شده است که همه ساله در مراسمهای ویژه، گرامی داشته میشود.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 10 جمادی الثانی 1434 )**
*درگذشت ادیب شهیر و عارف بزرگ ایرانی "شیخ فریدالدین عطار نیشابوری" (627ق)
شیخ فریدالدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگان عُرفا و مشاهیر مشایخ صوفیه و شعرا، در سال 513 هجری قمری در نیشابور به دنیا آمد. وی در ابتدا شغل عطاری داشت و صاحب ثروت شده بود. بعدها بر اثر حادثهای، قدم به دایرهی سیر و سلوک گذاشت و تا آخر عمر در این وادی پَر گشود. عطار، به حقّ، از شاعران بزرگ مُتِصّوفه بود که کلام ساده و گیرندهی او با عشق و شوقی سوزان همراه است.
زبان نرم و گفتار دل انگیزش که از دلی سوخته و عاشق و شیدا برمیآید، حقایق عرفانی رابه نَحوی خاص در دلها جایگزین میسازد. عطار از تمثیلات گوناگون و بیان حکایتهای مختلف در هنگام طرح یک موضوع عرفانی استفاده میکند تا مقاصد مُعتکِفان خانقاهها و نکات عرفانی را برای مردم عادی، بیشتر و بهتر روشن و آشکار سازد. عطار به داشتن آثار متعدد در میان شاعران متصوف ممتاز است. در آثار نظمی و نثری عطار، نکات دقیقی دربارهی توحید و معارف الهی یافت میشود.
تالیفات او را تا یکصد و چهارده و بیشتر ودهها هزار بیت شعر، گفتهاند. اِخوانُالصَّفا، اسرار نامه، الهی نامه، بلبل نامه، پند نامه، دیوان اشعار، مَنطِقُ الطّیر، تَذکرةُالاولیاء و جواهر نامه از آن جملهاند. عطار به سال 627 یا 628 هجری در فتنهی مغول در سن 114 سالگی وفات یافت و بعضی او را مقتول میدانند. آرامگاه عطار نیشابوری درنزدیکی شهر نیشابور در استان خراسان واقع است و محفلِ دوستداران زبان و ادب فارسی میباشد.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 21 آوریل 2013 )**
*به سلطنت رسیدن اولین پادشاه انگلستان (827م)
پیش از تشکیل حکومت پادشاهی در بریتانیا، انگلیس به صورت ملوک الطوایفی اداره میشد و به چندین واحد جغرافیایى تقسیم شده بود. اِگبرْتْ که شاه یکی از این مناطق بود، پس از جنگ با سایر شاهان محلی، آنها را مطیع خود کرد و در 21 آوریل سال 827م به عنوان اولین پادشاه انگلستان و سرسلسله ساکسونهای غربی، بر تخت سلطنت نشست. این سلسله تا سال 1016م که دانمارک، انگلیس را تصرف کرد بر این کشور پادشاهی نمود.
*آغاز دومین جنگ امپراتوری ایران و روم در زمان پادشاهی ساسانیان (359م)
جنگهای ایران و روم از سلسله جنگهای خونینی است که در چندین دوره انجام شد. دومین دوره این جنگها در 21 آوریل 359م با حمله سپاه ایران به متصرفات روم آغاز شد. فرماندهی ایران، شاپور دوم معروف به شاپور ذوالاکتاف، پادشاه ساسانیان بود که دوران سلطنت وی 69 سال به طول انجامید. از آن طرف، فرماندهی سپاه روم با ژولین، امپراتور رومیان بود که برای بازگرداندن عظمت روم و مرام بتپرستی، تلاش ناموفقی انجام داد.
در این جنگ که در منطقه تیسفون در حوالی بینالنهرین در عراق امروزی به وقوع پیوست، چندین قلعه مهم رومیان به تصرف سپاه ایران درآمد. در ادامه این جنگ، ژولین با سپاه فراوانی که در شامات جمع نمود، ضمن عبور از رود فرات، تیسفون را فتح کرد، اما با کشته شدن او به دست یکی از سرداران ایرانی، این جنگ پس از 4 سال زد و خورد در هشتم ژانویه 363م خاتمه یافت و جانشین ژولین تقاضای صلح کرد. در نتیجه، عهدنامه صلح بین ایران و روم به امضا رسید و دومین دور از جنگهای ایران و روم به پایان رسید.
*درگذشت دکتر "کلیم صدیقی" رهبر پارلمان مسلمانان انگلستان (1995م)
دکتر کلیم صدیقی، رهبر فقید پارلمان مسلمان انگلستان در سال 1932م به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود، به روزنامهنگاری روی آورد و مدتی نیز معاونت سردبیری روزنامه معروف گاردیَن را برعهده داشت. دکتر کلیم صدیقی، با دارا بودن مدرک دکترای علوم سیاسی بینالملل، از روشنفکران متعهد و فعال در انگلستان به شمار میرفت و سالها انیستیتوی مسلمانان انگلستان را اداره میکرد.
وی در سال 1991م، پارلمان مسلمانان انگلیس را به منظور هماهنگ کردن فعالیتهای مسلمانان در این کشور پایهگذاری کرد که این تشکیلات در طول فعالیت خود، تلاش موثری را به انجام رسانده است. دکتر صدیقی در طول سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، چندین بار برای شرکت در کنفرانسهای اسلامی به تهران سفر کرد.
دکتر کلیم صدیقی به عنوان یکی از شخصیتهای بانفوذ سیاسی در انگلستان، در نهایت در حالی که برای شرکت در یک کنفرانس اسلامی در پروتوریا، مرکز افریقای جنوبی به سر میبرد، در بیست و یکم آوریل 1995م بر اثر سکته قلبی در شصت و سه سالگی درگذشت.
*درگذشت علامه اقبال لاهوری، متفکر برجسته پاکستانی (1938م)
علامه محمد اقبال لاهوری شاعر، سیاستمدار و متفکر برجسته پاکستانی در نهم نوامبر 1872م در ایالت پنجاب پاکستان و در یک خانواده مسلمان و معتقد بهدنیا آمد. اقبال پس از طی تحصیلات مقدماتی راهی لاهور شد و در آنجا به فراگیری فلسفه و علوم انسانی پرداخت. ذوق لطیف و طبع روان اقبال، در انجمنهای اسلامی و ادبی که به اهل دانش مجال اظهارنظر میداد شکوفا شد و از آن پس، به سرودن اشعار فارسی علاقهمند گردید.
اقبال در سال 1905م به تشویق اساتید خود به لندن رفت و در انگلستان و آلمان به تحصیل ادامه داد. وی همچنین در آنجا به مطالعات گسترده درباره تاریخ ادبیات ایران و متون اصیل فارسی و عربی همت گماشت و با وقوف به رموز ادبیات و عرفان ایرانی، در زبان فارسی به کمال رسید. اقبال لاهوری پس از بازگشت از اروپا بهسرعت در زمره پیشروان و اصلاحطلبان عمده مسلمان شبهقاره هند و در شمار بانیان تأسیس کشور مستقل پاکستان قرار گرفت.
وی بهعنوان رهبر جامعه مسلمانان هند، سالها قبل از محمدعلی جناح، رهبر استقلال پاکستان، از فکر تشکیل پاکستان حمایت کرد و گامهای بلندی در جهت نجات مسلمانان هند برداشت. بعضی از نویسندگان پاکستانی، اقبال لاهوری را معمار و بنیانگذار اصلی پاکستان میدانند و معتقدند عوامل اصلی تشکیلدهنده شخصیت اقبال که در برخی آثارش ذکر شدهاند، همانهایى هستند که شخصیت فرهنگی و سیاسی پاکستان را میسازند.
پایه و اساس پیام اقبال لاهوری، توجه به اسرار خودی است. معنای خودی از دید وی، ایجاد ارزشها و ایدهآلها و کوشش در راه تحقق بخشیدن آنهاست و رمز بزرگ توحید نیز در وحدت خودیها میباشد. اقبال همچنین در کتاب رموز بیخودی، جامعهای ایدهآل براساس نبوت و تعالیم اسلامی بنا مینهد و به تربیت افرادی با جهانبینی صحیح میپردازد، هرچند که تصریح میکند دنیا به مهدی (عج) برحق احتیاج دارد. اقبال، بسیاری از اشعارش را در خدمت اهداف سیاسی خود قرار داده بود تا مطالب و مقصود خود را عرضه نماید.
درواقع، هدف اقبال اتحاد دنیای اسلام بود و برای بشریت، پیام محبت بههمراه داشت. آثار اقبال در مجموعههایی بهنام «پیام مشرق»، «اسرار خودی و رموز بیخودی»، «ارمغان حجاز»، «جاویدنامه» و... مکرراً به چاپ رسیده است. علامه محمد اقبال لاهوری، سرانجام در تاریخ بیست و یکم آوریل سال 1938 میلادی در سن شصت و شش سالگی درگذشت.
منبع : راسخون
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.