25به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، اردیبهشت 84 از نگاه بسیاری از فعالان حوزه صنعت و حتی ملت ایران روزی تاریخی بود: روزی که پیرترین تولید صنعت خودروسازی ایران با این جمله روی کاپوتش بالاخره کنار گذاشته شد: «پیکان ارابه یی بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می رود تا نظاره گر اعتلای این صنعت باشد».
جمله یی که اسحاق جهانگیری وزیر صنایع و معادن دولت اصلاحات روی آخرین پیکان نوشت تا نام او در تاریخ ماندگار شود و شجاعت مثال زدنی او در کنار گذاشتن این محصول پرسود اما زیان آور برای جامعه به نام او و دولت اصلاحات ثبت شود. شجاعت از این جهت که در آن دوران، کنار گذاشتن چنین محصولی (که سود خوبی برای خودروسازان داشت) منتقدان بسیاری داشت اما به هر سو، وزیر صنایع آن دوران وعده هایی داده بود که باید عملیاتی می کرد. چرا که جهانگیری در روزهای نخست وزارت کوله باری از برنامه های اصلاحی را به وزارت صنایع و معادن آورده بود و در برابر نمایندگان مجلس ششم، سوگند یاد کرده بود که صنایع کشور را به سمت رقابتی شدن سوق دهد. وزارتخانه تحت هدایت او با امضای قرارداد
ال- 90 به حذف پیکان از چرخه تولید صنعت خودروی ایران مبادرت کرد تا رویای بسیاری از ایرانی ها برای خداحافظی با این ارابه پیر محقق شود. هر چند که در آن دوران بسیاری معتقد بودند پیکان گاو شیرده صنعت خودرو است و جز با اجبار،خودروسازان به تولید خودرویی تازه اقدام نمی کنند، اما او این کار را کرد تا کاری شود که شدنی به نظر نمی رسید!خلاصه اینکه، پیکان به سختی به موزه رفت تا نظاره گر توسعه این صنعت باشداما این تمام کار نبود و بارها در همین چند سال سعی شد تا تولید پیکان دوباره از سر گرفته شود.
**چرا تولید دوباره؟
زیرا سود سرشار تولید خودرویی ناایمن، کم کیفیت و کاملاداخلی برای هر خودروسازی وسوسه برانگیز است و گذشتن از تجهیزات بیکاری که می تواند محصولی تولید کند برای هر تولید کننده یی که از دولت حمایت شود، قابل توجیه است. تولید کننده هایی که با اهرم تعرفه واردات خودروهای خارجی از سوی دولت حمایت می شوند و در بازاری انحصاری، هر خودرویی با هر کیفیت و قیمت را می توانند بفروشند و کسی هم حق اعتراض نداشته باشد!درست به همین دلایل بود که در مهر سال 87 شائبه تولد دوباره پیکان در رسانه ها به شکلی تازه پیچید و در بین تکذیب های مسوولان ایران خودرو درباره تولید دوباره پیکان، مشخص شد که بنا بوده این خودرو پس از استراحت دوساله دوباره پا به سالن های تولید قدیمی ترین شرکت خودروسازی ایران بگذارد.
این بار خودروسازان تحت حمایت دولت در اقدام تازه خود قصد داشتند تا به نوعی دیگر این خودرو را بازگردانند و سود سرشارش را ببینند. نوآوری خاص هم در شکل و شمایل متفاوت و ادعای مصرف کمتر این خودرو که با فرمان هیدرولیک، کولر، موتور قوی تر و... خلاصه می شد بهانه یی بود که در کنار برخورداری از قیمت ارزان، پیکان می خواست بازار سازی تازه یی برای یک محصول قدیمی کند. هر چند که در همین سال ها تولید پیکان آردی با همان موتور پیکان سود بالایی نصیب خودروسازان کرده بود اما در آن سال بحث ها به سمتی متمایل شده بود که می رفت تمام دستاوردهای سال های قبل به فنا رود و پیکان بازگردد. هر چند که با توجه به مصوبه شورای عالی استاندارد، این خودرو نتوانست استانداردهای 55 گانه را پاس کند و تولید مجدد پیکان در حد یک شایعه باقی ماند اما به نظر می رسد این روزها بار دیگر این بحث قدیمی و بیهوده در حال تکرار است و باید برخی نکات را به مطرح کنندگان این بحث ها یادآور شد.
**خودکفایی ادعا بود یا تحریم بزرگنمایی می شود؟
در شرایطی که تنها حدود هشت سال از موزه نشینی پیکان می گذرد، در سال 92 و در عصر خودروهای هیبریدی و الکترونیکی، بحث هایی به گوش می رسد که بارها شنیده شده و بحث بازگشت پیکان به صنعت خودرو را به میان می کشد. در شرایطی که سال ها دولت از صنعت خودروسازی حمایت کرده و خودروسازان در این سال ها مدعی تولید خودروهای ملی با نام های گوناگون بودند، حالا، در آخرین اعلام نظرها سکوت محضی از سوی خودروسازان دیده می شود و در این میان حرف دل خودروسازان از حاشیه نشینان صنعت به گوش می رسد. در این حوزه، آرمان خالقی، عضو کارگروه حمایت از تولید کشور به فارس گفته است که اگر قرار است در شرایط تحریم قرار بگیریم، باید خودرویی تولید کنیم که سطح تکنولوژی پایینی داشته باشد! او در حالی این صحبت را به میان آورده که تا چندی پیش خودروسازان از خودکفایی60، 90 و حتی صددرصدی برخی محصولات شان به عنوان یک افتخار یاد می کردند و حالارویه سخنان تغییری محسوس داشته است.
این عضو کارگروه حمایت از تولید افزوده است: شاید در نوع موتور و قطعات مورد استفاده در صنعت خودرو تجدید نظر و در پایان، تکنولوژی تولید خودرو بازنگری شود: زیراممکن است برای تامین یک قطعه کوچک به خارج وابسته باشیم که در نتیجه، تکنولوژی تولید خودرو را باید تغییر دهیم که شاید در این زمینه مثلاناچار به تولید خودرویی مانند پیکان باشیم که دارای بدنه خودروهای جدید باشد، ولی موتور آن، همان موتور پیکان باشد. هر چند تحریم تازه که قرار است مستقیم خریداری و معامله ایران در قطعات خودرو با تکنولوژی بالارا محدود کند اما این سوال باقی است که خودروسازان در این سال های حمایت بی شائبه دولت چه کرده اند که امروز با هر بهانه یی دنبال تولید خودروهای قدیمی هستند!
درست به همین دلیل است که باید از مسوولان صنعت خودرو پرسید که در این سال ها برای توسعه این صنعت چه کرده اند تا راهی که در سال 84 با موزه نشینی پیکان شروع شده بود به سر مقصد برسد؟ آیا حمایت بدون ایجاد فضای رقابتی میان خودروسازان داخلی با خارجی، دلیلی نبوده که امروز خودروسازان و تولید کنندگان با هر فشاری، سعی در بزرگنمایی تحریم ها دارند و نمی گویند که تا چندی پیش خود را خودکفا می دانستند و بر هر محصولی عنوان«تولید ملی» می گذاردند! باید پرسید که آیا در تمام این سال ها عنوان تولید ملی بر چنین محصولاتی نادرست بوده که حالابا تحریم ها بحث بازگشت به پیکان مطرح شده است یا تلاشی دیگر در حال انجام است تا گاو شیرده صنعت خودروسازی به تولید بازگردد؟ در نهایت با این حرف ها و حتی تکذیب تولید پیکان، باید پذیرفت که آرزوهای توسعه صنعت خودروسازی ایران با برنامه های گذشته محقق نشده و باید با پذیرش حقیقت باید دست از آمال و آرزوهای بلند پروازانه در صنعت خودرو برداریم.
منبع: اعتماد
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.