به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم دیدار شاعران عضو اکو با اهالی شعر و قلم حوزه هنری صبح امروز، نهم شهریورماه با حضور محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، افتخارحسینعارف رئیس موسسه فرهنگی اکو و جمعی از شاعران کشورهای تاجیکستان، پاکستان، افغانستان و ایران در حوزه هنری برگزار شد.
افتخارحسینعارف با بیان اینکه هر گاه به حوزه هنری میآیم، احساس شادمانی میکنم، گفت: آن مهر و محبتی که در هنرمان دیده میشود، میتواند به وسیله هنرمندان به خوبی به نمایش گذاشته شود. برای این کار اول از همه باید مؤسسه اکو و حوزه هنری ارتباط خوبی با همدیگر داشته باشند. به نظر میرسد که در آینده راههای زیادی برای همکاری داشته باشیم.
وی به سخنان مؤمنی شریف مبنی بر چگونگی تأسیس و راهاندازی حوزه هنری اشاره کرد و افزود: همانطور که ایشان گفتند، این مرکز توسط جمعی از شاعران و اهالی ادب تأسیس شده است، به همین خاطر باید حضور این اهالی را در این مرکز غنیمت بدانیم. خوشحالم سازمانهایی مانند حوزه هنری وجود دارند که توسط هنرمندان اداره میشومد و سازوکاری اداری ندارند. در واقع شما در این مرکز همان اجزای سازنده یک مرکز فرهنگی که همان هنرمندان و نویسندگان هستند، به خوبی دارا هستید.
رئیس موسسه فرهنگی اکو به برخی از شاعران حاضر در این جلسه اشاره کرد و ضمن یاد از برگزاری شب شعری که سب گذشته در حافظیه شیرازی برگزار شده بود، یادآور شد: در شب شعری که در شیراز برگزار شد، احساس خضوع میکردم، چرا که احساس میکردم که زندهترین فرد در این مراسم حافظ بوده است. هر ملتی که بزرگوارانی چون حافظ و سعدی داشته باشند، میتوانند به آن افتخار کنند.
وی در ادامه با اشاره به ادبیات معاصر ایران و رشد ادبیات در سالهای اخیر گفت: با توجه به رونق ادبی ایران طی سالهای اخیر لازم است که یک سیره ادبی تولید شده بعد زا انقلاب به انگلیسی تهیه شود. اگر به کشورهای غربی برویم و با آنها درباره ادبیات ایران صحبت کنیم، به حافظ، سعدی و مولوی اشاره میکنند و شناختی از ادبیات معاصر ایران ندارند. همه جهان اسلام میتوانند به ادبیات ایران افتخار کنند، اما واقعیت این است که در عصر حاضر نیز ادبیات ایران رشد خوبی را تجربه کرده است که باید به جهان ارائه شود.
عارف به مشکلات ترجمه آثار ادبی در پاکستان اشاره کرد و افزود: مشکل ما این است که در این سالها افرادی را نداشتیم که با فرهنگ یکی از کشورهای مبدأ و مقصد آشنا باشد. برخی از ترجمه ها به دور از آشنایی مترجم با اصطلاحات زبان مقصد انجام میشود. این مشکل تنها محدود به ترجمه آثار ادبی معاصر نیست، ما حتی ترجمههایی که از حافظ در دست داریم مربوط به قرن هجدهم میشود.
گلنظر، شاعر تاجیک، از شاعران حاضر در این مراسم بود که با اشاره به ضرورت توسعه فعالیتهای فرهنگی میان کشورهای فارسیزبان گفت: من هفتاد سال سن دارم و در این مدت بیتر عمرم را در شوروی سابق زندگی کردهام. در شهرهای بزرگ روسیه شعرخوانی داشتهام، اما تمامی این سرودهها به زبانهایی غیر از فارسی بود. همیشه آرزو داشتم که در شیراز، کابل و تهران به زبانی شعر بخوانم که دیگران هم آن را متوجه شوند. این توفیق حاصل شد و این از برکت استقلال کشور تاجیکستان است.
وی در ادامه سخنانش به قرائت سرودهای از خود در خصوص زبان فارسی و شعر پرداخت.
ادبیات مهاجرت افغان در ایران یک سرو گردن از دیگر کشورها بالاتر است
محمدسرور رجایی، شاعر و ادیب افغان، از دیگر سخنرانان حاضر در این مراسم بود. وی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران خانه دوم ما افغانها است، به ادبیات مهاجرت این کشور اشاره کرد و یادآور شد: جمهوری اسلامی و حوزه هنری تلاشهای زیادی برای توسعه زبان و ادبیات فارسی در افغانستان انجام دادند که نتایج خوبی را در پی داشته است. نتیجه این تلاشها را در افغانستان میتوان به خوبی دید.
وی ادامه داد: تصور از افغانستان این است که این کشور، کشور جنگ و خونریزی است، اما میبینیم که با توسعه ادبیات مهاجرت در ایران این شکور به کشور شاعران و صلح هم معرفی میشود. ادبیات مهاجرت افغانستان در دیگر کشورها هم توسعه و رواج داشته است، اما در ایران بیش از دیگر شاخهها رشد کرده است. ما توانستیم با کمک ایران به بازپروری جدیدی از ادبیات مهاجرت افغانستان دست پیدا کنیم.
انتهای پیام/