سهیل کریمی، مستند ساز در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم با اشاره به تولید 4 مستند در مورد مسائل اخیر سوریه گفت: تولید این آثار تمام شده اما هنوز تدوین نشده است. برای تدوین آنها باید از سیستمهای امنیتی سوریه اجازه گرفته شود. برخی تصاویری که در این مستندها وجود دارد نیاز به مجوز دارند.
وی در تشریح جزئیات فیلمهای خود گفت: قسمت اعظم ساخت مستند «فتنه شام» سال گذشته انجام گرفت. پارسال بهار به مدت دوماه در سوریه، لبنان و روسیه تصاویربرداری بخشی از این مستند را انجام دادم. امسال در خرداد و تیرماه نیز به سوریه رفتم و باقی مانده فیلمبرداری این کار را انجام دادم. همچنین در این سفر سه مستند دیگر را نیز فیلمبرداری کردم.
این مستندساز ضمن اشاره به موضوع مستندهایی که در سوریه ساخته است افزود: «فتنه شام» در مورد ماهیت این فتنه و حواشی آن است. در این مستند با شخصیتهای سیاسی و مذهبی روسیه، لبنان و سوریه گفتوگو کردیم. مستند «همه بچههای سیداعلا» مستندی از نیروهای خط شکنی است که به دشمن حمله میکردند. من در عملیاتهایی همراه آنها بودم. پس از این عملیات با تک تک افراد حاضر در حمله درباره فرمانده آنها که مردی به نام سیداعلا بود صحبت کردم.
کریمی اضافه کرد: مستند «ما چند نفر» درباره گروه ویژه ای است که عملیاتهایی خاص انجام میدادند. این مستند و «همه بچههای سید اعلا» محرمانه است و نشان دادن همه تصاویر آن مقدور نیست. مستند «زیتون تلخ» درباره جنایتهایی است که نیروهای شورشی در روستایی در منطقهای از جنوب استان حلب انجام دادند.
وی در تشریح جنایات تروریستهای تکفیری در جنوب استان حلب گفت: آنها زن و بچههای روستا را کشته و انسانهایی را زنده زنده سوزانده بودند.
این مستندساز با تاکید بر اینکه این فیلمها را با هزینه شخصی ساخته است، در خصوص زمان آماده شدن این مستندها تصریح کرد: بخشی از ترجمههای «فتنه شام» انجام شده اما ترجمه قسمتهای جدید آن هنوز انجام نشده است. سه مستند دیگر هم منتظر تایید امنیتی سوریه است.
کریمی درباره مشکلاتی که بر سر راه مستندسازان وجود دارد گفت: ما در زمینههای مدیریت و حمایتهایی که باید از مستندسازان صورت گیرد مشکل داریم. چون ایران مدعی حمایت از شعار آزادی بیان است مستندسازان غربی به ایران میآیند و براحتی مستند میسازند. اما در آمریکا نه تنها مستندسازان بلکه خبرنگاران رسمی صدا و سیما که مجوز کار دارند با محدودیتهایی مواجه هستند. خبرنگاران ایرانی در آمریکا حق ندارند بیش از 25 کیلومتر از مرکزی که در نیویورک دارند فاصله بگیرند. در اینچنین شرایطی آنها به سوریه میآیند و با معارضان عکس یادگاری میاندازند و کسی حرفی نمیزند. اما اگر من با حمایت ارتشی که در سوریه مسئول حفاظت از جان مردم است به منطقه ای بروم و مستند بسازم، به من انگ تروریست بودن میزنند.
وی افزود: متاسفانه مدیران سینمایی ما به من فیلمسازی که سالها برای انقلاب فیلم ساختم اعتماد ندارند. من را به امان خدا رها میکنند و فیلمهایی که میسازم در مسیرهای امنیتی میماند. دوستان سوری از ساخت مستند استقبال میکنند اما اگر بخواهیم با هماهنگی ایران پیش بروم هزار مشکل پیش میآید و در انتها کار تحویل گرفته نمیشود. انگار برای آنها ساخت این مستندها لزومی ندارد.
روایت ایرانی از بحران سوریه-1 بیست و شش مستند ایرانی از دو سال جنگ/ اینجا سوریه، آغاز راه فرهنگ و رسانه انقلاب
روایت ایرانی از بحران سوریه-2 روایت ایرانی از زنهای مبارز سوری/ 25گروه مستندساز خارجی، هماکنون در سوریه
روایت ایرانی از بحران سوریهــ 3 مستندهای ایرانی از جنگ سوریه؛ ابزار تلویزیون سوریه در جنگ با رسانههای جریان اصلی
روایت ایرانی از بحران سوریهــ 4 راه دراز هماهنگیها و نامهنگاریها؛ نفس مستندسازی ایرانی در سوریه را گرفته است
روایت ایرانی از بحران سوریه ــ 5 بلدند خوب دروغ بگویند و بلد نیستیم حقیقت را بگوییم/ جنگ سوریه،جنگ رسانههاست
روایت ایرانی از بحران سوریه ــ 6سوال بزرگ جریان مستندسازی:"تلویزیون ایران، مستندهای سوریه را پخش میکند؟"
انتهای پیام/