بهرام شاهمحمدلو در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در همدان، اظهار کرد: همه ما زمانی خردسال، کودک و نوجوان بودیم، بعدها که بزرگتر شدیم، وقتی به دوران خودمان برمیگشتیم شادترین، آزادترین و خالصترین دوران سنین وجود انسانی را این دوره میدانیم.
وی از تفکیک تئاتر کودک و نوجوان از 40 سال قبل خبر داد و افزود: سال 1350 مرکز تئاتر حرفهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان راهاندازی شد و برای نخستین بار تئاتر خردسال، کودک و نوجوان به تفکیک از آن سال شکل حرفهای و پیشرفته گرفت.
شاه محمدلو گفت: من در آن زمان دانشجو بودم، حدود سه سال در این مرکز فعالیت کردهام و تجربههای خوبی به دست آوردم، حدود پنج نمایش اجرا کردیم که نتیجه آن کسب تجربه، اطلاعات و دانش بود و برای تداوم کار انرژی گرفتم.
این فعال تئاتر کودک و نوجوان درباره علت علاقه خود و بسیاری از هم دورهایها به ژانر کودک اظهار کرد: این امر طبیعی بود احساس میکردیم برای این قشر، برای کودکان کشور خدمت کنیم و آنها را با فضاها و روابط مدنی و شهرنشینی آشنا کنیم و به همین منظور در سراسر کشور سفر میکردیم و به صورت سیار در روستاها، بیمارستانها و نقاط مختلف تئاتر اجرا میکردیم که همین امر نیز تجربیات کم نظیری به من داد.
شاه محمدلو خاطرنشان کرد: این سه سال به تجربیات کاری و زندگی من تبدیل شد، هماکنون 42 سال از آن زمان میگذرد که این تجربیات را همچنان ادامه داده و در اختیار دیگران قرار میدهم.
تفکیک بخش خردسال را به فال نیک میگیرم
این کارگردان تئاتر کودک و نوجوان با اشاره به اینکه شاخه کودک و نوجوان قبلا از تئاتر بزرگسال تفکیک و تخصصی شده بود، اظهار کرد: متاسفانه مجدد اینها باهم ادغام شدند و با تلاشهای فراوان از یکی، دو سال قبل تئاتر کودک و نوجوان و خردسال مجدد از یکدیگر تفکیک شدند و امروز شاهد تفکیک بخش خردسال هستیم با اینکه رقابتی نیست اما جدا شدن آن از بخش کودک و نوجوان را به فال نیک میگیریم.
شاه محمدلو گفت: در سالهای گذشته گروههای تئاتری در جشنواره حضور یافته و میان آنها رقابت نیز برقرار میشد اما نمایش ژانر خردسال با نوجوان هیچ رقابتی ندارد، این دو باهم یکی نیستند، خوشبختانه در جشنواره امسال تفکیک بخشها به درستی انجام شد.
پیشکسوت تئاتر با بیان اینکه دبیرخانه و دبیر جشنواره در شکلگیری، برنامهریزی و نوع نگرش جشنواره همیشه بسیار موثر است، خاطرنشان کرد: دبیر فعلی به شکل مثبتی شایستگی خود را نشان داد و تجربیاتی که داشت اجرا کرد، امیدوارم تغییرات صورت گرفته برای تفکیک بخشها بتواند کارایی خود را نشان دهد، و در نهایت هدیههای خوبی به بچههای کشورمان بدهیم.
تشکیل گروههای تئاتر در روستاها ضروری است
وی افزود: جشنواره وقتی معنی اصلیتر خود را پیدا میکند که شرایط کار برای گروههایی که آمادگی ورود به این فضا را دارند از طریق آموزش انجام شده و در شاخههای مختلف و گروههای سنی مختلف، تکنیکها و روشهای مختلف، تجربیاتی انجام گرفته و ضروری است تا گروههای نمایشی در شهرستانها، مراکز استانها، تهران و حتی روستاها شکل بگیرد.
این پیشکسوت تئاتر تصریح کرد: تئاتر بخشی از زندگی ما است، تئاتر با آدمهای زنده سر و کار داشته و هیچ وقت تمامی ندارد، محدودیت ندارد، بنابراین آدمهای زنده میتوانند تجربیات خود را به آدمهای زنده منتقل کنند و این یکی از بهترین شیوههای درست هویت بخشیدن به بچهها و جامعه است، در این صورت جشنوارهها معنی اصلی خود را پیدا کرده و رقابت معنی پیدا میکند.
ارتقاء سطح تئاتر کشور در گرو دانش و سرمایه
شاه محمدلو دانش و سرمایه را دو اصل جدایی ناپذیر برای رشد و توسعه تئاتر برشمرد و گفت: تعدادی از افرادی که مستعد و با تجربه هستند به سمت روشهای کارگاهی گرایش پیدا میکنند، که از طریق کارهایی براساس تجربه، تمرین و آزمایش یک نمایش را شکل و فرم دهند تا خود را کامل به یک متن جدید وابسته نکنند.
وی تاکید کرد: ارتقاء سطح تئاتر کشور نیازمند فراهم شدن امکانات، اساتید مجرب و تشکیل کارگاهها و کلاسها هزینه، سرمایه و نیروی انسانی متخصص و شریف نیاز است، زمانی که این موارد فراهم شود در هر بخشی که ضعف داریم به قوت تبدیل میشود.
شاه محمدلو خاطرنشان کرد: هر روشی تکنیک خود را به دنبال میآورد، فقر تکنیک از فقر تفکر و ذهن ما نشأت میگیرد، وقتی که آموزش ندیدیم یا فکر میکنیم دیدیم و یا بلد نیستیم و به همین دلیل کاری متوسط و سطح پایین انجام داده و دیگران را مقصر میدانیم، در صورتی که باید خودمان را قوی کنیم، باید کار کنیم و یاد بگیریم.
این پیشکسوت تئاتر تصریح کرد: زمانی که کار بی حساب و کتاب شود افراد ضعیف ادعای توانمندی داشته و افراد آگاه و با تجربه مجبور به گوشهنشینی هستند، هر زمان تئار جذاب، نو و قابل فهم ارائه شده تماشاگران از آن نمایش استقبال کردهاند و اگر استقبالی نیست باید بدانیم تئاتر مشکل دارد.
از نحوه اجرای تئاتر در مدارس شاکی هستم
شاه محمدلو به وضعیت اجرای تئاتر در مدارس نیز اشاره و اظهار کرد: تئاتر مدارس گفته میشود اما اتفاقی نیفتاده است، من به شدت از این امر شاکی هستم، چرا که هزینه آنچنانی برای آموزش و پرورش ندارد با این وجود اقدامی صورت نمیگیرد.
وی افزود: آموزش و پرورش میتواند برای شروع گروهی متشکل از حدود 20 نفر را با روش درست آموزش داده تا هر یک بتوانند 10 مدرسه را پوشش داده و هفتهای حداقل یک جلسه تئاتر اجرا کنند، اجرای تئاتر در مدارس به معنی بازیگر، کارگردان و نویسنده ساختن نیست، بلکه کمک میکند تا گروهها مهارتهای جسمی، صوتی، کلامی، ذهنی و تخیلی خود را تقویت کنند، با تقویت این مهارتها، چنانچه دانش آموزان به اجرای کار نمایش علاقه داشته باشند به راحتی میتوانند جذب شوند.
این کارگردان تئاتر گفت: بازیگری تنها هنری است که ابزار کار ندارد، همه هنرها ابزار کار جدا دارند اما ابزار کار تئاتر خود هنرمند است، یک نقاش هنرمند بوده و هم اینکه باید قلم، کاغذ و بوم داشته باشد، همه رشتهها به خلاقیت نیاز دارند، زمانی که دانشآموز با خلاقیت رشد میکند آینده او تضمین میشود، آموزش و پرورش، ارشاد و صدا و سیما و سایر نهادهای مربوط باید دلسوزانه کنار هم قرار بگیرند، کار آسانی نیست اما باید تئاتر در مدارس شروع شود.
انتهای پیام / ب