به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، پس از حوادث یازده سپتامبر این سوال در ذهن بسیاری از کارشناسان مسائل بینالمللی طرح شد که اگر شــبکه بن لادن به جای از بین بردن برجهای دوقلو، نیمی از فرآوردههای دارویی در آمریکا و امکانات تهیه مجدد آن را از بین میبرد، ایالات متحده چه واکنشی نشان میداد؟
تلفات واقعه 11 سپتامبر را میتوان با نتایج مستقیم و غیرمستقیم بمباران کارخانه داروسازی«الشفاء» ســودان به وسیله کلینتون رئیسجمهور آمریکا در اوت 1998 مقایسه کرد.
پس از حمله آمریکاییها، سودان از سازمان ملل درخواست کرد که به تحقیق پیرامون دلایل بمباران بپردازد اما واشــنگتن حتی از این اقدام جلوگیری کرد و پس از آن نیز تقریبا هیچکس نکوشید تا در این زمینه تحقیق کند.
در برآورد چنین جنایاتی، نه تنها تعداد کسانی را که در محل بمباران کشته شدهاند باید محاسبه شوند، بلکه کسانی که در نتیجه آن حادثه به صورت غیرمستقیم جان خود را از دســت دادند، نیز جزء این آمار محسوب میشوند.
در این بمباران، کارخانه داروســازی الشفاء خارطوم(پایتخت سودان) هدف موشــکهای کروز قرار گرفت. یک ســال پس از حمله مرگ و میر ناشــی از بمباران به آرامی رو به افزایش گذاشت.
در پی نابودی تجهیزات داروسازی، دهها هزار نفر که بسیاری از آنها را کودکان تشکیل میدادند، به مالاریا، سل و دیگر بیماریهایی که به راحتی قابل علاج بود، مبتلا شــده و در نتیجه جان خود را از دست دادند.
کارخانه داروســازی الشــفاء 90 درصد از فرآوردههای عمده دارویی سودان و تمام نیازهای دارویی دامپزشکی موجود در داخل سودان(که دارای جمعیت عمدتا چوپان است) را تامین میکرد. در این شرایط اما تحریمهای اعمال شده علیه سودان، ورود داروهای لازم برای جبران خلأ انهدام کارخانه را غیر ممکن ساخته بود.
سفیر آلمان در سودان در اینباره مینویسد: «مشکل میتوان تخمین زد که چند نفر در این کشور فقیر آفریقایی در پی انهدام کارخانه الشفاء جان باختند. با نابودی الشفاء آن کشور هیچ ذخیره کلروکوئین، داروی معمول برای درمان مالاریا (بیماری کشنده و رایج در آفریقا) ندارد. این کارخانه تنها تولیدکننده تخصصی داروی لازم برای از بین بردن انگلهایی بود که از گلهها به انسان منتقل میشدند و این یکی از دلایل عمده مرگ و میر نوزادان در سودان شد.»
به گزارش تسنیم، در کشوری که یکی از عقب ماندهترین نقاط جهان است، در کنار آب و هوای نامطلوب، مشکلات اساسی بهداشتی، زیربنای اقتصادی از هم پاشیده، زمینهای زراعی محدود، کمبود شــدید آب آشامیدنی، صنعت ناچیز، تحریمهای سنگین، قرضهای بینالمللی بیجهت و جنگهای ویرانگر داخلی، چنین بمبارانی معلوم نیست چه پیامدهای جبرانناپذیری داشته است.(1)
انتهای پیام/