به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، می گفت: «با این حقوق ناچیز کارمندی، عیال ما هم دست بردار نیست. ماه به ماه می خواهد وسایل خانه را عوض کند. هر چقدر بهش می گویم حقوقم کفاف این جور خرج ها را نمی دهد، گوشش بدهکار نبوده و نیست. از این فامیلی، انگار خیری به ما نرسیده، زنم وضع و زندگی خواهرم را که می بیند، هوس می کند در رقابت و چشم و هم چشمیِ فامیلی عقب نماند.»
درد و دل های این چنینی یک مرد میانسالِ حقوق بگیر دولت، در این روزگار دیگر برای ما حکم عادت را پیدا کرده، چه آن که گوشمان از این جور بحث ها پر است و خودمان هم غالبا آن را مذموم می دانیم، هر چند که خواسته یا ناخواسته، کمی تا قسمتی و گاه فراتر از قسمتی، خود بدان گرفتار هستیم. متأسفانه گویا دامی به نام مسابقه مادی و چشم و هم چشمی، این روزها به مساله ای تبدیل شده که بیش از پیش بر زندگی بسیاری از ما آدم ها – حالا چه طبقات بالا، متوسط و حتی نسبتاً ضعیف جامعه - چنبره انداخته و این در حالی است که اسلام از هزار و چهار صد سال پیش راهکار اول و آخر را برایمان به وضوح مشخص کرده؛ «العفاف و الکفاف» از آن جا که این مساله و مسایلی از این دست، تأثیر قابل توجهی بر شکل گیری سبک زندگی افراد جامعه دارد، مقام معظم رهبری نه فقط در یکی دو سال اخیر که چهارده، پانزده سال پیش در سخنان خویش نسبت به این آفت که سال های اخیر جلوه های بیشتری هم داشته، هشدارهای لازم را داده اند.
از جمله این که ایشان دومین روز از سال 78 فرمودند: «زندگی تشریفاتی، زندگی تجملاتی، زندگی اشراف منشی، زندگی پرخرج و زندگی مصرفی انسان ها را بدبخت می کند. این خوب نیست. زندگی باید با کفاف و راحت بگذرد نه پرخرج و مسرفانه. این دو تا را بعضی ها چرا با هم اشتباه می کنند؟ کفاف یعنی محتاج کسی نباشد و بتوانند زندگی شان را اداره کنند، بدون احتیاج به هیچ کس. دلخوشی هم باید داشته باشند والا زندگی با درآمد زیاد و مخارج زیاد و تشریفات که خوب نیست. این ها اصلا راحتی نمی آورد، دل خوشی نمی آورد».همه ما قبول داریم که یکی از دستورات مهم اسلام، تاکید بر قناعت و صرفه جویی است اما متأسفانه برخی فکر می کنند که قناعت صرفا منحصر به افراد مستمند است.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.