خبرگزاری تسنیم – یاسر شیخی یگانه
روزی تعطیل در میدان پونک. در بیستم دی 1392، هوای تهران چندان سرد نیست؛ اما بسیار آلوده است.
وقتی از پلهها بالا میروم، آوازی به گوش میرسد. صدا چندان واضح نیست. هر چه بالاتر میروم صدا مفهومتر میشود.
ای … دشمن ارتو سنگ خارهای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
در میانه پلهها مطمئن شدم که گروه کر در حال خواندن است. اکنون به پشت در رسیدهام و باید در را باز کنم.
باز کردنِ در همان، و خودرنِ صدای گروه کر و سازهای ارکستر بر سر و صورتم، همان! انگار آن حجم صدا در درون ساختمان حبس شده بود که با باز کردن در، راهی برای گریز به بیرون یافته بود. صدا آنچنان از بیخ گوشم رد شد که برای لحظهای مو به تنم سیخ شد.
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست / مهر ایزدی همیشه رهنمای ماست
علیرضا قربانی کنار دیوار ایستاده و قطعه «ای ایران» را به همراهی گروه کر زمزمه میکند. در کنسرتهایی که قربانی در سالهای گذشته اجرا کرده معمولا قطعه «ای ایران» را در انتهای برنامه اجرا کرده است.
این قطعه را روحالله خالقی در سال 1323 در آواز دشتی بر روی شعری از حسین گلگلاب نوشته است.
با پایان قطعه «ای ایران»، کارِ گروه کُر تمام میشود. آنها باید استراحت کنند. قربانی به گروه کُر اشاره میکند که میتوانند بروند. اما آنها برای گرفتن عکس یادگاری در سالن میمانند.
نوازندهها دور تا دور سالن نشستهاند. حسام حسینی آن وسط ایستاده و با اشاره او سازها مینوازند.
ویلنها میروند... فلوت و قرهنی و هورن وارد میشوند. سنتور و تار هم صدایشان درگیر قطعه میشود. نوای سنتور و تار به قطعه حال و هوایی ایرانیتر میدهد. همه سازها هم نوا میشوند تا علیرضا قربانی نوا سر دهد؛
به سوی تو... به شوق روی تو... به طرف کوی تو...
نام این قطعه «به سوی تو» است. آهنگسازش مجید وفادار و نخستین کسی که آن را خوانده کورس سرهنگزاده است. برای این کنسرت حسام حسینی تنظیم این قطعه را بر عهده دارد.
قربانی برای خواندن چندان به هنجرهاش فشار نمیآورد. بیشتر سعی میکند بر ریتم، ملودی و شعر مسلط شود. به نوعی در حال مرور قطعات است.
نشان تو گه از زمین گاهی ز آسمان جویم
ببین چه بیپروا... ره تو میپویم... بگو کجایی..؟!
حسام حسینی سعی میکند نوازندهها را هدایت و البته تهییج کند تا هر زمان که لازم است با قدرت و هرگاه که لازم باشد با احساس بیشتری سازها را بنوازند.
وقتی قطعه «به سوی تو» به پایان میرسد، قربانی به حسینی میگوید: به نظرم نواختن قطعه کمی کند بود. حسینی هم همین نظر را دارد. یک بار دیگر قطعه را مینوازند. البته این بار با مترونمی تندتر.
تمرین در بخش نخست به پایان میرسد. نوازندهها استراحت میکنند و بازار عکسهای یادگاری داغ میشود.
گروه کُر در کنار هم جمع میشوند تا عکسی به یادگار داشته باشند. نوازندهها به همراه علیرضا قربانی، کنار هم میایستند تا آنها هم عکسی به یادگار داشته باشند.
در تمرین امروز قرار است که همه قطعات را بنوازند.
تنها چند روز تا کنسرتشان در برج میلاد باقی مانده است. آنها قرار است در روزهای 26 و27 دی در سالن همایشهای برج میلاد به اجرای برنامه بپردازند.
در این کنسرت برخی از قطعات فردین خلعتبری مانند: «مدار صفر درجه» و «شب دهم» را اجرا میکنند. دو اثر از غلامحسین مینباشیان به نام «زندگی» با تنظیمی از خلعتبری و قطعه «توای پری کجایی» با تنظیم سامان سلیمی نیز نواخته میشود.
دیگر قطعات این کنسرت هم به این شرح هستند؛
«آخرین جرعه جام» ساخته مهیار علیزاده با شعر فریدون مشیری. «ارغوان» با شعر هوشنگ ابتهاج با آهنگسازی و تنظیم مهیار علیزاده. «یار تو هستم» با شعر افشین یدالهی.
ما هم پیش از آغاز بخش دوم تمرین، گروه را تنها میگذاریم تا با تمرکز بیشتری به کار خود بپردازند. در راه رفتن من هم زیر لب زمزمه میکنم؛
ای … دشمن ار تو سنگ خارهای من آهنم / جان من فدای خاک پاک میهنم
انتهای پیام /