به گزارش خبرگزاری تسنیم، مشاور ارشد روحانی که از همان اول به عنوان ابوالمشاغل دولت یازدهم معروف شد، در گفتوگو با یک روزنامه اصلاحطلب به نیمی از مردم ایران توهین کرده و گفته 5/49 درصد مردم (آنهایی که به روحانی رای ندادند) حامی بیقانونی هستند! هر انسان عاقلی میداند که از این حرف بوی دیکتاتوری به مشام میرسد. جالب اینکه بسیاری از کسانی که به روحانی رای دادهاند به هیچ عنوان این حرف را قبول ندارند و این سخن را توهینآمیز تلقی میکنند. آقای اکبر ترکان بهغلط فکر میکند آن 7/50 درصدی که به آقای روحانی رای دادهاند نیز با عقیده وی موافق هستند و یک حمایت 18میلیون نفری را پشتسر خود میبیند. گویا جریان فکری هوادار روحانی خیلی زود «اشتباه کردن» را آغاز کرده و قصد دارد فصل نوینی از دیکتاتوری و خودرایی را به نمایش بگذارد. اصلا شرط بقای این جریان آن است که از موضع قدرت به همه مسائل نگاه کند و همواره طلبکار باشد. البته این طلبکار بودن و دیکتاتوری در لباس روشنفکری میراث سالهای نه چندان دور است اما این پدیده «توهین به غیر» در حال رشد و تعمیم به همه بدنه دولت یازدهم است. جمله طلایی این پدیده همان است که رئیسجمهور سابق آمریکا گفته بود: «هرکس با ما نیست علیه ماست.» حالا حلقه نزدیک به رئیسجمهور این جملات بیادبانه و گستاخانه را به راحتی هر چه تمامتر عنوان میکند. خط فکری این جریان آنقدر بیمنطق است که خیلی از خودیهای آنها نیز نمیتوانند این مساله را اینقدر لخت و عریان اظهار کنند.
دیکتاتورهای روشنفکرنما معتقدند به «روشنفکری آن است که من میگویم؛ بهترین اعتقاد آن است که من میگویم؛ آینده خوب آن است که من ترسیم میکنم؛ آدم بد کسی است که با من نیست؛ آدم خوب کسی است که با من است؛ کسی که دوست من نیست دشمن من است؛ کسی که به من رای میدهد طرفدار قانون است؛ کسی که به من رای نمیدهد هوادار بیقانونی است؛ اعتقادات خوب آن است که من معتقدم؛ انحراف آن است که غیر از خطوط فکری من است؛ راه درست آن است که من میروم؛ هنر آن است که من دوست دارم؛ اقتصاد با برنامه من رشد میکند؛ بودجه موفق را من تهیه میکنم؛ قانون آن است که من میگویم؛ انتقاد تا جایی خوب است که من نقد نشوم؛ آزادی تا جایی آزاد است که به من بر نخورد.»
شاید باورتان نشود اما واقعا این جریان چنین تفکری دارد و هیچکس را قبول ندارد. جالب اینکه آنها با پررویی هر چه تمامتر کسانی را که مثل خود فکر نمیکنند دیکتاتور میخوانند. مثال بارز این موضوع رفتار این جریان فکری بعد از انتخابات 1388 بود که روی بیقانونی را کم کردند و حالا با بازگشت به قدرت دیگران را متهم به بیقانونی میکنند(!)
آنها برای اینکه حرف خود را به کرسی بنشانند باید دیگران را نفی کنند و پست و ذلیل جلوه دهند. توهین سریعالقلم به تاکسیرانان از جمله این اقدامات است که زنگ بازگشت بورژوا را به صدا درآورد. آنها فقط با عامه مردم کار ندارند؛ توهینهای بیسابقه به مجلس و نمایندگان مردم نیز در نوع خود جالب است. روحانی از همان روز اول سخن از تعامل با نمایندگان میزد اما مجلس همین وظایف نظارتی را که انجام داد صدای آقایان و البته خانمهای حامی این جریان فکری درآمد که چرا مجلس سنگ جلوی پای دولت میاندازد. آنها دستور برخورد با ویژهخواری و رانتخواری میدهند اما وقتی یکی از نمایندگان از رانت موجود در دولت گزارش میدهد آن را توهم میخوانند و حتی از این رانت حمایت هم میکنند؛ وقتی نمایندگان سوال میکنند، این اقدام را سیاسیکاری میخوانند؛ وقتی نمایندگان اخطار میدهند میگویند به آن توجه نکنید؛ میگویند نقد آزاد است اما حق ندارید ما را نقد کنید؛ درباره آزادی مطبوعات سخن میگویند اما نشریهای را میبندند و به بقیه منتقدان اخطار میدهند و پروندهشان را به دادگاه میفرستند؛ درباره تخلفات یک پرونده قدیمی مصوب میکنند که درباره این مورد نوشته نشود؛ درباره توافق ژنو میگوییم اما پاسخ میشنویم که شما در راستای رسانههای صهیونیستی قلم میزنید. درباره این گفتهشان که سیستم دفاعی ایران با یک بمب از کار میافتد انتقاد میکنیم میگویند شما منظور ما را نفهمیدید؛ میگوییم با توافق امتیازاتی که به غرب دادیم بسیار بیشتر از امتیازاتی است که گرفتیم میگویند اشتباه میکنید توافق ژنو یعنی تسلیمشدن قدرتهای بزرگ در برابر ایران.
دولت یازدهم 5 ماه است که روی کار آمده اما همان طور که به مسؤولان دولت قبل هشدار دادیم به دولتمردان فعلی نیز توصیه میکنیم به جای حاشیه و پرداختن به مسائلی که هیچ دردی را دوا نمیکند تمرکز خود را روی اقتصاد و معیشت مردم بگذارند. روحانی در روز پنجاهم آغاز به کار دولت یازدهم ادعا کرد که دولت وی به اندازه 500 روز در سیاستخارجی کار کرده است اما الان باید به ایشان بگوییم دوستان شما در این مدت 5 ماه به اندازه 5 سال حاشیه ایجاد کرده و به مردم توهین کردهاند. این اتفاقها آینده خوبی را برای دولت یازدهم ترسیم نمیکند و اگر مسؤولان واقعا میخواهند برای این ملت کاری کنند لااقل به آنها احترام بگذارند. اصلا ما اقتصاد و معیشت نمیخواهیم اما میتوانیم انتظار داشته باشیم که دولتمردان از حلقهای که برای خود به وجود آوردهاند خارج نشوند و به مردم توهین نکنند. نمیتوانیم؟
منبع: روزنامه وطن امروز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.