به گزارش خبرگزاری تسنیم در تویسرکان، اشعاری که به نوشدن طبیعت و نوروز و آغاز سال جدید پرداخته اند تحت عنوان بهاریه نامیده می شوند، شهرستان تویسرکان نیز از سالیان بسیار دور شاعرانی بسیاری داشته است و دارد که در وصف زیبایی های بهار و سرسبزی های بستان ها، بهاریه های دلنشینی سراییده اند.
بهاریه زیبای ذیل از حاج حسن مالمیر شاهزیدی « حامد» تویسرکانی است.
بهار سبزه دمیده است و زحمت سرما
به حکم قاصد گل کم شد از چمن یک جا
زمین به زلف عروسان خود گرفته گهر
در آن زمان که فلک وا شد از تب سرما
به شاخ گلبن پر گل بصبح نوروزی
نشسته بلبل شوریده با دو صد غوغا
گرفته لشکر لاله سراسر گردون
به موج خون شفق از دل همین دریا
بساط فصل زمستان و دولت سرما
بنوک نیزه زرین برفته در یغما
شمیم باد بهاری ز ساحت بستان
ربوده هوش جهان از سرش بیک ایما
به صحن باغ و گلستان چو بگذری بینی
که غنچه جامه دران مانده واله و شیدا
فضای دره و دریا چو ماه احمر شد
ز بس که لاله دمیده شد از دل صحرا
به سوی سوسن و سنبل، صبا زده شانه
ز درّ و گوهر و مرجان و لؤلؤ لالا
ز سر برون شده یکجا مشاعر عالم
چو رخ ز پرده بدر کرده آن مه زیبا
ز خاک مرده و سردی، بگاه مخموری
دمیده گشته بسی نرگسان چشم آرا
به طرف جوی و چمنزار و چشمه و جنگل
کشیده مفرش سبزی پر از گل حمرا
فتاده غلغله در می سرای آزادی
در آن دمی که مهش جلوه کرده در صهبا
بسان روی چو ماهش بطارم نیلی
ندیده کس به شبی تیره اختری رخشا
درون چشمه فتاده مهی که پنداری
عروس حجله عیان شد ز پرده دریا
صبا به عالم جان می دهد پیامی خوش
که گل به تخت چمن خوش نشسته پابرجا
در آن هوای دل انگیز روح و جان پرور
فروغ مهر درخشنده ای شد پیدا
به سبزه زار زمان لعبتان خوش نقشی
به جست و خیز نوا، کرده بس قیامتها
من از شمیم شفا بخش مویشان مستم
چنانکه مست شرابی شد آن بت رعنا
در این زمان اگر شادیت نماید رو
به هوش باش و بعد از این مخور غم دنیا
مکن به موسوم گل « حامدا» به جز شادی
وگرنه دربر یاران خود شوی تنها
حاج حسن مالمیر شاهزیدی « حامد» تویسرکانی
انتهای پیام/ ق