به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، بیش از چهار سال از وقوع فتنه 88 که پس از دهمین انتخابات ریاست جمهوری به بهانه تقلب در شمارش آرا رخ داد، میگذرد. در آن ایام اگرچه موسوی و کروبی دو تن از کاندیداهای ریاست جمهوری که هم اکنون در حصر خانگی به سر میبرند، بیشترین نقش را در ایجاد التهاب و اغتشاش در کشور ایفا کردند، اما برخی دیگر از مهرهها، نظیر سید محمد خاتمی نیز در دامن زدن به آتش فتنه تأثیرپذیر و تأثیرگذار بودند. امروز اما خاتمی بنابر دلایلی از حصر خانگی رهایی یافته و آزادانه در حالی که یکی از متهمان اصلی فتنه محسوب میشود، به سیر و سلوک سیاسی به سبک دوم خرداد مشغول است. بازی وی در پازل سیاست به ترتیبی پیش میرود که از یک سو، بدون عذرخواهی و به موازات فراموشی فتنه و حوادث تلخ سال 88، به دایره قدرت بازگردد و از سوی دیگر شرایط رفع حصر از سایر سران داخلی فتنه را هموار کند؛ سناریویی که متأسفانه در برخی نقاط شاهدیم پل مشروعیت فتنهگران بر جاده اعتدال دولت یازدهم ساخته میشود.
گذشتن از مرز عذرخواهی و ورود به عرصه طلبکاری
اصلاحطلبان تندرو و حامیان دوم خرداد از جمله بازیگرانی هستند که خاتمی را در این بازی یاری میدهند؛ این عده که خاتمی را لیدر جریان سیاسی متبوع خود میدانند تلاش دارند با شیوههایی از جمله: 1- عبور دادن خاتمی از سد عذرخواهی؛ 2- برجسته کردن خاتمی؛ 3- نقش تراشی برای خاتمی؛ 4- اعتمادسازی در قبال خاتمی و 5- وارد کردن خاتمی به عرصه طلبکاری از نظام، محصول سیاستهای فتنه 88 را در سالهای دولت یازدهم برداشت کنند.
پررنگ کردن خاتمی به بهانههای مختلف از جمله تکنیکهایی است که آنها در پیش گرفتهاند و هر بار به مناسبتی از جمله حضور در مراسم ختم و دید و بازدیدهای رسمی و غیررسمی، بر دور خاتمی حلقه میزنند و سعی دارند افکار خاتمی را گره گشای مشکلات کشور بدانند. راهکار فعلی این عده البته از آن باب است که زندگی سیاسی خود را در گرو بقای سیاسی خاتمی میبینند و به اندازهای در صحنه حوادث کشور، نقش آفرین بودهاند که اینک به هر هزینهای و طریقی باید لیدر جناحی خود را پررنگ کنند. برای تحقق این هدف هم چارهای ندارند جز آنکه بتوانند در یک بازی دو جانبه، مشروعیت خود را برای حضور در قدرت در فضای دولت یازدهم احیا کنند.
اعتمادسازی و حرکت در الگوی «راه بنداز و جا بنداز»
سیاست «راه بنداز و جا بنداز» الگویی است که امروز بسیاری از اطرافیان خاتمی در پی حرکت منطبق با آن هستند. در حالی که پس از فرونشستن غبار فتنه، خصوصا طی ماههای اخیر و بعد از سال 90، برخی از اصحاب فتنه مانند تاج زاده، حجاریان، محمدرضا خاتمی و حتی سید محمد خاتمی وجود تقلب در انتخابات 88 را مردود دانستند، انتظار مردم بر این بود تا این عده و خصوصاً لیدرهای جریان اصلاحات که در بروز فتنه 88 دست داشتند، به خاطر این قصور و جرم بزرگ از مردم عذرخواهی کنند.
مردم حقایق را با چشم و گوش خود دنبال میکردند و منتظر برآورده شدن توقعاتشان بودند اما برخلاف آنچه تصورشان بود، اینک میبینند که عدهای با حرکت طبق الگوی «راه بنداز و جا بنداز» سعی دارند خاتمی را ناجی کشور و حلال مشکلات بدانند. این عده در مسیر تازهای که انتخاب کردهاند، گام مهم خود را «اعتمادسازی» دانستهاند زیرا میدانند بزرگترین خطری که فعالیت سیاسی آنها را تهدید میکند، بیاعتمادی ملت ایران به آنهاست.
از همین رو میبینیم که سید محمد خاتمی برای دعوت از مردم برای حضور در انتخابات سال 92 بیانیه میدهد و مجمع روحانیون از مردم برای حضور در راهپیمایی 22 بهمن سال گذشته دعوت کرد. این حرکات اگرچه مثبت و به سود نظام جمهوری اسلامی است اما هدفی که تلاشگران عرصه فتنه 88 در این راهبرد دنبال میکنند، جلب اعتماد افکار عمومی نسبت به خود و احیای مشروعیت و محبوبیت به منظور پیشبرد اهداف بعدی شان است. آن هم به موازات فراموشی و سادهسازی فتنه 88 و بدون آنکه از مردم عذرخواهی کرده باشند و تاوانی پس دهند!
دولتیها و اصلاحطلبان تندرو در یک مسیر مشترک
در این بین که شاهد حمایت برخی از اصلاحطلبان تندرو از خاتمی با توجه به اهدافی که ذکر شد هستیم، برخی دولتیها نیز در این دایره نقشآفرینی میکنند. تعدادی از وزرا و مسئولان دولت یازدهم نیز بسان بازیهای حزبی و جناحی برخی فعالان سیاسی، به مناسبتهایی سعی در همراهی و همزبانی با خاتمی دارند. در اولین روزهای بعد از تعطیلات عید نوروز شاهد بودیم که ابتدا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سپس جمع زیادی از دولتیها به دیدار نوروزی خاتمی رفتند. مراسم ختم پدر همسر خاتمی نیز فرصتی بود برای رسانههای فرصت طلب تا اینگونه تیتر بزنند: «خاتمی، میزبان دولتی ها.»
این رفتار شائبه برانگیز دولتیها در حالی است که واقعیات چنین اقداماتی نمیتواند از چشم مردم پنهان بماند؛ کاملاً پیداست که اکنون طیف وسیعی از اصلاحطلبان داخل و خارج از دولت یازدهم در صدد 1- به فراموشی سپردن فتنه؛ 2- مشروعیتسازی برای خاتمی و 3- رساندن اصلاحات و لیدر آن به عرصه طلبکاری از نظام هستند؛ آنگونه که برادر سید محمد خاتمی، مرحله آخر این پروژه را چند ماه پیش طی مصاحبهای فاش کرد و وی در عین حال که از بدهکاری خود و برادر بزرگترش به نظام به خاطر نقش آفرینی در فتنه 88 مطلع است مدعی شد که از نظام طلبکار هستیم .
این مسیری است که اینک برخی از دولتیها در کنار اصلاحطلبان در حال پیمودن آن هستند و باید از آقای روحانی پرسید که چطور از این مناسبات و دیدارها و برجسته ساختن جریانات متهم به فعالیت در فتنه ابراز نگرانی نکرده و تذکری در این باره به وزیران و مسئولان دولتی نداده است. حال آنکه روحانی خود در روزهای نخست ریاست جمهوری در پاسخ به تقاضای سید محمد خاتمی برای رفع حصر از سران فتنه گفته بود، «خاتمی از اینکه خود در حصر به سر نمیبرد باید خدا را شکر کند» و اکنون روشن است این دید و بازدیدها در حالی پیش میرود که بزرگترین طلبکاری فتنهگران آزاد از نظام، آزادی سران داخلی فتنه از حصر خانگی است؛ آن هم بدون آنکه از نظام عذرخواهی کنند و بیشتر به قصد مظلوم نمایی و دروغ پردازی برای موج سواری دوباره روی احساسات مردم و تسهیل تبلیغات حزبی در انتخابات بعدی.
سؤال مهمتر اینکه چرا آقای روحانی که خود در لباس روحانیت به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نائل شد، امروز نسبت به این موارد، بیتفاوت است و با آنکه یک بعد از دینداری خود را باید در واکنش به مشروعیتسازی فتنهگران بر گذرگاه اعتدال دولت یازدهم نشان دهد، رفتارها و حرفهای خود را در خطی دنبال میکند که حتی افرادی نظیر ابراهیم یزدی از اعضای نهضت آزادی که بارها این گروهک مورد مذمت امام خمینی (ره) قرار گرفت، طی مصاحبهای مدعی میشود که «بقای همه ما در ماندن روحانی است.»
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.