مجید مرادی، عکاس دفاع مقدس و جانباز شیمیایی متولد 1346 همدان است. او در نیمه دوم سالهای دفاع مقدس به جبهه رهسپار شد و تا دو ماه بعد از جنگ هم در مناطق حضور داشت. او سه بار در مناطق مختلف عملیاتی شیمیایی شده است. مرادی دانش آموخته رشته سینما و عکاسی، مدرس عکاسی در انجمن سینمای جوانان همدان، بنیاد شهید، حوزه هنری و باشگاه خبرنگاران همدان، دارنده چندین دیپلم افتخار از جشنواره های عکس داخلی و خارجی و نویسنده کتاب "شبهای ساسان" پیرامون جانبازان شیمیایی است.
مرادی که در حال نگارش دومین کتاب خود پیرامون جانبازان شیمیایی است در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گفت: به خاطر درخواست جانبازان شیمیایی که این روزها با مشکلات فراوانی روبرو هستند، نگارش نسخه دوم کتاب شبهای ساسان را با عنوان "ما آمدیم سیزده به در..." آغاز کردهام. نگارش این کتاب به مراحل پایانی رسیده بود اما احساس کردم در مورد دردهای جانبازان شیمیایی و مشکلات جدیدشان حرفهای بیشتری برای گفتن هست و نیاز است که در مورد بخش بیمهریها نسبت به این جانبازان در کتابم مطالب بیشتری اضافه شود.
مشکلات عدیده در زندگی شخصی جانبازان شیمیایی به وجود آمده است
وی افزود: متاسفانه امروزه وقتی سراغ دلتنگیهای جانبازان میرویم با مشکلات عدیدهای در زندگی شخصی و خانوادگی آنها مواجه میشویم که اخیرا با پیشرفت بیماریهایشان حادتر هم شده است. به همین دلیل من تصمیم گرفتم کتاب دومم را کاملتر کرده و بعد آن را به چاپ برسانم. در این کتاب گریزی هم به مشکلات جانبازان اعصاب و روان و درد و دلهای خانوادهها، همسران و فرزندانشان زده شده است. چون فکر میکنم این دردو دلها همه سندی بر مقاومت آنهاست.
مرادی با اشاره به اینکه کارهای فرهنگی از این دست طبق معمول از سوی مسئولین حمایت نمیشوند گفت: هیچ کدام از مسئولین حمایت درستی نمیکنند. من برای کتاب اولم ماشینم را فروختم تا توانستم آن را به چاپ برسانم و برای کتاب دوم نیز باید خودم به فکر راه حل و وامی جهت چاپ کتاب باشم. هر جا صحبت از چاپ این کتاب میشود به ما میگویند بودجه نداریم.
نویسنده کتاب شبهای ساسان با اشاره به بیانات رهبری در کنگره شهدای همدان گفت: حضرت آقا در سال 89 بیانات خوبی راجع به کار فرهنگی داشتند. برخی مسئولین خدمت ایشان رسیدند و از چاپ 200جلد کتاب در زمینه شهدای همدان صحبت کردند ولی ایشان گفتند اگر 1200 جلد هم کار کنید اما محتوا نداشته باشد، فایدهای ندارد. فرمودند: کمتر کار کنید اما پرمحتوا باشد. کارهای ویترینی نداشته باشید چون اینها نه تنها اثرش مثبت نیست بلکه ضد تبلیغ هم هست. رهبری اینها را فرمودند اما مسئولین توجهی نمیکنند و همه دنبال کارهای ابر و بادی هستند.
بی مهری مسئولین بنیاد شهید نسبت به جانبازان شیمیایی
مرادی با اشاره به روز جهانی بزرگداشت قربانیان سلاحهای شیمیایی گفت: متاسفانه مسئولین ما آنقدر نسبت به جانبازان شیمیایی بی مهر هستند که حتی چنین روزی را اطلاع رسانی هم نمیکنند.بنیاد شهید حداقل میتوانست از طریق سامانه پیامکی این روز را که روز احقاق حق جانبازان شیمیایی هم هست را اطلاع داده و مقاومت و پایداری جانبازان را تبریک بگوید. اما آنقدر این موضوعات برای مسئولین بنیاد بی اهمیت شده که ساده ترین کارها را هم انجام نمیدهند مگر بودجه تبریک به جانبازان شیمیایی چقدر میشود؟
مسئولین بدانند ما جانبازان شیمیایی پای دردهایمان ایستادهایم و تا آخر هم پای ولایت هستیم
وی افزود: هر چند جانبازان ما معاملهشان با مسئولین نبوده و با خدا معامله کردهاند اما مگر نه اینکه «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» هر کس از مخلوق سپاسگزاری نکند از خالق هم سپاسگزار نیست. این جانبازان همه شان در دوران هشت سال دفاع مقدس بسیجیان کم سن و سالی بودند که با دست خالی در میادین جنگ مقاومت کردند و امروز میانگین سنی بین 40 تا 60 سال را دارند. با وجود اینکه دردهای حاشیهای و مشکلات خانوادگی به خاطر جانبازی به آنها اضافه شده است اما همچنان پای آرمانهایشان هستند. با این وجود آیا حقشان نیست که در این روز جهانی حداقل یک بزرگداشت خاص جانبازان شیمیایی در هر شهری گرفته شود تا حداقل دور هم جمع شوند؟
مرادی در ادامه تصریح کرد: در هشت سال دفاع مقدس برخی رزمندگان را به سخره میگرفتند که با آن همه تجهیزات دشمن در میدان حاضر میشوند و میجنگند. امروز هم همینها که جانباز شدهاند توسط عدهای به سخره گرفته میشوند. ولی همه مسئولین بدانند ما جانبازان شیمیایی پای دردهایمان ایستادهایم و تا آخر هم پای ولایت هستیم.
امروز علی اکبرهای خمینی هنوز پای دردهایشان ایستادهاند
وی با اشاره به عیادت از جانبازان شیمیایی در بیمارستان گفت: چندی پیش که دوباره به علت عوارض شیمیایی در بیمارستان ساسان بستری شده بودم، چند نفر از سازمان صلح جهانی به همراه مسئولین موزه صلح به عیادت جانبازان شیمیایی آمده بودند. آنها به دیدار قربانیان سلاحهای شیمیایی میروند اما از مسئولین خودمان چندان خبری نیست. من برایشان پای کتابم یادداشتی نوشتم تا واقعیت دفاع مقدس ما را بدانند. برایشان نوشتم: " به امید روزی که در هیچ کشوری جنگ نباشد و صلح در سراسر دنیا برقرار باشد. ایران هیچوقت جنگ طلب نبوده و نیست. ما جنگی را آغاز نکردیم. ما دفاع کردیم. امروز علی اکبرهای خمینی هنوز پای دردهایشان ایستادهاند."
انتهای پیام/