به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، دنیا عوض شده است. آدمها اندازه قبل حوصله ندارند. مکالمات تلفنی نسبت به گذشته بمراتب کوتاهتر شده است. از وقتی هم پای تلفن همراه و ارسال پیامک به میان آمده، صحبت کردن با تلفن کمرنگ و کمرنگ تر هم شده است، چون راه حل خیلی سریع تری برای بیان منظورمان یا یادآوری یک موضوع به همدیگر پیدا کردیم و دیگر نیاز به تماس تلفنی و سلام و احوالپرسی نداریم که ممکن بود به درازا بکشد. بعدتر هم شبکه های اجتماعی به میان آمد و شکل ارتباطات را باز هم دستخوش تغییر کرد.
در گذر زمان و با شکل گیری روابط تازه، ادبیاتمان هم تغییر کرد و کلمات را هم با تغییر و تلخیص استفاده کردیم.
مثلا وقتی از کسی تشکر می کردیم دیگر برایمان نمی نوشت، خواهش می کنم و فقط به تایپ کلمه «خواهش» بسنده می کرد. یا مثلا به جای نوشتن این که با من تماس بگیر، می نوشتیم بزنگ! این ماجرا ادامه پیدا کرد و کلمات و جملات و قواعد دستوری بسیاری را دستخوش تغییر کرد.
این مقدمه را گفتم تا برسم به چند روز پیش که به یکی از دوستانم پیامک زدم و برای انجام کاری از او تشکر کردم. بعد از چند دقیقه پاسخ داد. آن هم چه پاسخی! نوشته بود: خ!
کمی صبر کردم و گفتم احتمالا دستش خورده و پیامک نصفه آمده. دوباره جواب می دهد و می نویسد: خواهش! هرچه صبر کردم خبری نشد. حدس زدم احتمالا متوجه نشده.
دوباره برایش نوشتم راستی ممنونم که کتاب را هم برایم فرستادی. هنوز دقایقی نگذشته بود که با یک «خ» دیگر جوابم را داد. متوجه شدم این «خ» مخفف همان «خواهش» است که قبل ترها «خواهش می کنم» بود!
بعد از این چند پیام کوتاهی که رد و بدل شد، کمی مبهوت مانده بودم و به این فکر می کردم که اگر اوضاع به همین شکل پیش برود، چند سال دیگر چگونه حرف می زنیم؟ هرچه باشد این کلمه ها از دنیای مجازی و پیام ها به زندگی روزمره ما هم می آید و کم کم کلمه ها و زبان زیبای فارسی رنگ می بازد.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.