به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از روزنامه الاخبار لبنان، نقولا ناصیف تحلیلگر مسایل بین المللی در مقاله ای نوشت که امضای 143 دستور در نشست روز پنج شنبه گذشته شورای وزیران که یک ساعت و نیم به طول انجامید، نشان می دهد که این دولت می خواهد به روند فعالیت های خود ادامه دهد. این عملکرد همبستگی دولت لبنان با نگرانی های روز افزون مردم در مسایل امنیتی و ثبات کشور را نیز اثبات می کند.
مقامات لبنانی برخی اطلاعات را در دیدار با سفرای برجسته غربی به دست آوردهاند که نشان از افزایش روند نگرانیهای امنیتی و نابسامانی اوضاع ناشی از اقدامات تروریستی در داخل لبنان دارد. کشف شبکه های تروریستی در سه هفته اخیر در لبنان و خطرات ناشی از دو جنگ عراق و سوریه بر این کشور از مسایلی است که آنها را نگران کرده است.
خلاصه اطلاعات به دست آمده از این دیدارها شامل نکات زیر است:
اول: غرب از لبنان میخواهد که در جریان بحران سوریه تنها به پناهگاهی برای حضور آوارگان سوری در این کشور تبدیل شود. دولت لبنان بر اساس این خواسته باید به این پدیده بیش از یک پدیده سیاسی و به عنوان یک مشکل انسانی نگاه کند و پناهگاهی برای آنها ترتیب دهد.
سفرای غربی نمی خواهند نگرانی های مسئولان لبنانی در مورد کنترل این تعداد بالا را نادیده بگیرند، بویژه اینکه برخی تجمعات گروههای سوری به کانونی خطرناک تبدیل شده که با گروهکهای تروریستی یا شبکه های تروریستی فعال در اردوگاه های فلسطینی همکاری می کنند تا ثبات داخلی در این کشور را از بین ببرند.
دوم: غرب همچنان از اینکه لبنان به پایگاهی نظامی برای معارضان مسلح سوری جهت براندازی دولت سوریه تبدیل شود، مخالف است. به همین علت است که آنها علاقهای به تحرک نیروهای مسلح از اراضی لبنان چه در زمینه قاچاق انسان یا ایجاد معبری برای ارائه تسهیلات لوجستیک به آنها ندارند، چرا که اعتقاد دارند لبنان باید از پیامدهای حوادث سوریه دور نگه داشته شود و این بحران به لبنان منتقل نشود.
البته این رویکردها نتوانسته نقش فعال حزب الله و برخی گروههای سلفی در پشتیبانی از هر کدام از طرف های درگیریها در سوریه را مانع شود. غرب در این راستا همواره این مداخلات را محکوم کرده و آن را رد میکند.
سوم: غرب نمیخواهد اجازه دهد که لبنان معبری برای عبور اموال و کمک های آنها به مخالفان سوری باشد، این سفرا تاکید کرده اند که این رویکرد موفق شده تا حد زیادی از سرایت بحران سوریه به لبنان جلوگیری کند.
چهارم: سفرای غربی معتقدند که کشورهای آنها نمی خواهد لبنان به عرصهای برای تسویه حساب های بین المللی سخت و سنگین تبدیل شود، آنها بر ثبات لبنان تاکید دارند. البته این سفرا نسبت به موضوع تمدید مجلس نمایندگان لبنان در سال 2013 سکوت کردند. آنها در مورد عدم توافق گروه های لبنانی برای انتخاب رئیس جمهور نیز سکوت کردند، البته برخی از آنها تلاشهایی را نیز برای تمدید ریاست جمهوری میشل سلیمان قبل از تمام شدن مهلت قانونی وی از خود نشان دادند. این در حالی بود که غرب پیشتر با این اقدامات مخالف بود و در زمان ریاست جمهوری الیاس هراوی و امیل لحود با آن مخالفت کرد. غرب البته در ایجاد تسهیلات برای تشکیل دولت تمام سلام و صادر شدن بیانیه وزارتی این دولت نیز تلاش کرده بود.
دیپلمات های غربی اعلام کردند که غرب در سکوت نسبت به تمدید دوره احتمالی مجلس نمایندگان در شرایط استثنائی نیز تردید نخواهد کرد، چرا که آنها این اقدام را حالتی فوق العاده می دانند که برای حفظ ثبات داخلی و جلوگیری از فرو رفتن در باتلاق درگیریهای داخلی در شرایط جنگ های منطقه ای است.
نکته جالب این است که سفرای غربی خرسندی خود را از راهکارهای دولت سلام برای پیشبرد اختیارات رئیس جمهور بعد از ورود در خلأ قدرت و انتقال اختیارات به شورای وزیران اعلام می کنند.
پنجم: نکته دیگری که سفرای غربی به آن اشاره میکنند، این است که آنها از تلاشهای دولت سلام برای حفاظت از ثبات در لبنان و همگرایی گروههای لبنانی استقبال می کنند و حمایت های بیشتری از این اقدامات می کنند. آنها در آن واحد می خواهند سازش های داخلی در لبنان به تعویق افتاده و از سویی این کشور خارج از درگیریهای منطقهای و بینالمللی قرار داشته باشد. البته بعید نمیدانند که برخی ترکش های حوادث منطقه ای دامن لبنان را هم بگیرد. آنها نمی خواهند لبنان مانند سوریه و عراق شود. غربیها مذاکرات با مقامات لبنانی را با اولویت های پرونده آوارگان و تاکید بر آمادگی کمک به دولت لبنان برای حضور این آوارگان و تشویق لبنان به صبر و پایداری در برابر مشکلات این حضور دنبال می کنند. گویا تنها چیزی که در لبنان مورد توجه آنهاست، نقش این کشور نسبت به تحولات سوریه است.
ششم: غربی ها در روزهای اخیر از طریق مسئولان امنیتی خود سوالات مهمی را در مورد ارزیابی ها از اوضاع منطقه ای و سرنوشت جنگ سوریه و عراق مطرح می کنند و دیدگاه های دستگاه های لبنانی را در مورد این جریان می پرسند. آن ها همچنین از اطلاعات این دستگاه ها از تروریست های خارجی اتباع خود سوال می کنند. تروریست هایی که احتمال می دهند از طریق ترکیه یا لبنان برای مبارزه به سوریه رفته باشند. مسئولان غربی از احتمال بازگشت این عناصر به کشورهای خود با تجربه های فراوان تروریستی بیم دارند و می ترسند این عناصر به تهدیدی مستقیم برای خود آنها تبدیل شوند.
سفرای این کشورها و مسئولان امنیتی آنها در یک نقطه با هم اشتراک نظر دارند و آن اصرار به ادامه دیدارهای دوره ای با سرویسهای امنیتی لبنان و گفتگو با آنها درباره جزئیات حوادث منطقه است تا از این گفتگوها به دو موضوع دست یابند.
اول: آنها میخواهد لبنان را برای جذب گروه های واگرا در درگیریهای منطقه ای آماده کنند، چرا که حضور این عناصر در کشورهای آن ها تبعات طولانی مدتی برایشان خواهد داشت. این موضوع نیاز به اطلاعات اساسی دارد.
دوم اینکه آنها هیچ راهکار مفیدی برای کنترل اوضاع امنیتی در داخل لبنان غیر از همکاری با دستگاه های لبنانی ندارند. به همین علت است که همواره تبادل اطلاعات با سرویس های امنیتی لبنان را در دستور کار قرار داده اند تا بتوانند بر فعالیت های تروریست ها در کشورهای همسایه لبنان نظارت داشته باشند.
انتهای پیام/