به گزارش خبرگزاری تسنیم،احمد عابدینی ضمن تاکید بر لزوم جذب افراد توانمند و مستعد برای تربیت در دانشگاه فرهنگیان، گفت: بهترین شیوه این است که از بین دانشآموختگان دانشگاههای خوب کشور که نمرات و معدل بالایی دارند و به لحاظ اخلاقی نیز مورد تأیید هستند افرادی را انتخاب کنیم. اما الآن افرادی را از مدرسه وارد دانشگاه میکنیم که شناخت کافی نسبت به آنها نداریم و بعضاً رتبههای کنکورشان حدود صد هزار است. این افراد نمیتوانند در آینده به دانشآموز با استعداد و باهوشی که معدلش 17 و 18 درس بدهند.
وی با اشاره به این که در سند تحول تأکید شده که اولویت با جذب نخبگان، استعدادهای برتر و حتی رتبه های برتر جشنواره های مختلف است، افزود: اگر بخواهیم همین راهکار سند را اجرا کنیم، نباید دانش آموزی را از مرحله دیپلم که نه استعداد نخبگیاش کشف شده و نه زمینهای برای انتخاب حرفه دارد ، جذب کنیم ،معمولا آن دستهای که از این مقطع وارد مراکز تربیت معلم میشوند، مطمئناند که شغلشان تضمین شده است و خیلی به درس خواندن علاقه نشان نمیدهند، میگویند معدلمان 12 هم بشود، بالاخره جذب آموزش و پرورش هستیم ، این بزرگترین آسیبی است که تربیت معلم و دانشگاه فرهنگیان با آن مواجهاند.
معاون امور کمیسیون های شورای عالی آموزش و پرورش، جذب دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد را راهگشای بسیاری از موانع پیش آمده در مسیر این دانشگاه دانست و تصریح کرد: در این دانشگاه بدون کار کارشناسی و برآورد منابع مورد نیاز، سال اول 25 هزار دانشجو جذب شد سال بعد گفتند ظرفیتمان کم است 18 هزار نفر را جذب کرده و امسال نیز قرار است تا 11 هزار نفر را جذب کنند با ادامه این روند پذیرش دانشجو در دانشگاه فرهنگیان در طول چهار سال آینده ممکن است به 5 هزار نفر هم نرسد.
عابدینی ادامه داد:این دانشگاه با این ظرفیت و امکاناتی که دارد، چطور می تواند نیاز آموزش و پرورش را تأمین کند؟ اما وقتی پذیرش دانشجو را یک سطح بالاتر(کارشناسی ارشد) بردید و طول آموزش را که چهار سال است به دوسال تقلیل دادید و با یک مدرک بالاتر؛ این مشکلات حل می شود ، ضمن این که بعد از مدتها سطح تحصیلی منابع انسانی آموزش و پرورش بالاتر میرود.
معاون امور کمیسیونهای شورای عالی آموزش و پرورش با اشاره به این که در صورت بی توجهی به ظرفیت های موجود در دانشگاه فرهنگیان ممکن است این دانشگاه نیز به سرنوشت سایر دانشگاه های مشابه دچار شود، خاطر نشان کرد: در گذشته، دانشگاههای وابسته به وزارت آموزش و پرورش فراوان داشتیم،دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه تربیت معلم تبریز، نیشابور و ... همانند دانشگاه فرهنگیان برای تربیت دبیر و معلم تأسیس شدهاند، اما نتوانستند از این ظرفیت استفاده کنند و بتدریج همه دانشگاه از دست آموزش و پرورش خارج شد چه بسا، اگر دانشگاه فرهنگیان به وظیفه و مأموریت اصلی خودش عمل نکند، در پنج یا ده سال دیگر به همین سرنوشت دچار شود.
وی در توضیح دلایل این رویداد گفت: آموزش و پرورش نتوانست از این ظرفیت استفاده کند و برنامه درسیاش را سفارش و با این دانشگاهها ارتباط برقرار کند، آموزش و پرورش نیروهایش را از طریق مرکز تربیت معلم تأمین کرد و لذا آنجا صندلیها خالی ماند، آنها هم مجبور شدند صندلیهای خالی را با دانشجویان دیگر پر کنند، به مرور افرادی که آمدند بیشتر از معلمان آموزش و پرورش شدند و کمکم تبدیل شد به دانشگاهی که دیگر هیچ وابستگی به آموزش و پرورش نداشته و هیئتامنا و ادارهکنندگانشان هم نسبت چندانی با آموزش و پرورش نداشتند و آموزش عالی سیاستگذاری میکرد.
عابدینی در پایان با اشاره به امکان حضور فارغ التحصیلان سایر رشتهها و دانشگاه ها به عنوان معلم در دستگاه تعلیم و تربیت، گفت: دو سه سال پیش، یک طرح جامع منابع انسانی نوشتیم که الآن در شورای عالی آموزش و پرورش در حال بررسی و تدوین است ، در این طرح روی گواهی صلاحیت حرفهای معلمان تأکید شده به نحوی که یک معلم زمانی میتواند تدریس کند که گواهی صلاحیت حرفه ای معلمی را داشته باشد، آنجا تعریفمان این است که خیلی از نهادها، سازمانها و مؤسسات آموزش عالی مورد تأیید آموزش و پرورش میتوانند به افراد گواهی صلاحیت معلمی بدهند بنابراین وقتی یک مرجع معتبری که مورد تأیید آموزش و پرورش گواهی بدهد این نگرانیهایی که دانشجو را از جای دیگری گرفتیم برطرف خواهد شد و افرادی که از مسیری غیر از تربیت معلم وارد میشوند باید از کانال تربیت معلم بگذرند، یعنی یک سال، دو سال آنجا بروند و این گواهی صلاحیت حرفهای را بگیرند.
انتهای پیام/