فردا نه فقط در تقویم زمین، روز مهمی است که در تقویم هجری شمسی زمان هم یک روز خاص است، روزی که به نام زیارتی امام رضا علیهاالسلام، درهای آسمان وزمین را به روی هم میگشاید تا آدمها و فرشتهها بر سبیل بندگی حضرت حق، جلوههایی از حقیقت را دریابند. در این روز، زمین فراتر از تولد خود، به برکت روز زیارتی حجت خدا، به قرار میآید و بندگان خداوند نیز، در آستان هشتمین حجت خدا، پور رشید رسول مصطفی، امام علی بن موسی الرضا(ع) با فرشتگان همنفس میشوند و در حس بهشت همراه و در قرار بندگی هم عهد. این روز را باید دریافت چنان که بسیارند اهل راز، که ، به پای جان به آستان بوسی خورشید میآیند و نه بهره یک روز و یک سال، که قدر یک عمر، توشه برمیگیرند. پس اگر توفیق، جانتان را جاری کرد به سوی حرم، مطمئن باشید بیش از همیشه چشم در چشم اولیای خداخواهید شد که به قول استاد حاج علی اکبری، در میان فراوانی جمعیت میتوان بیشتر امید داشت که اولیای خدا را زیارت کرد پس قدر باید دانست این فرصت را، چنان که اهل دل، قدر میدانند چنان که بسیاری «اویس قرنی وار» از هزاران فرسنگ دورتر، به حسرت قدر میدانند و بهشت میشود جان و جهانشان وقتی نسیم، عطری از این دیار برایشان میبرد بله، آنان قدر میدانند حتی خیال حرم را و دریغ خواهد بود اگر ما قدر ندانیم مجاورت آفتاب را.
هرچند، همسایگان دریا، شکوه آن را درک نمیکنند- آنگونه که باید- و دامنهنشینان کوه هم عظمت آن را-چندان که باید- درنمییابند، اما آنان که دورند، با درک عظمت ، نزدیک می شوند، چنان که به گفته عزیزی از کاروانیان «زیر سایه خورشید»- که پیغام بر حریم کبریایی سلطان علی بن موسی الرضا(ع) به اندونزی بود- مردم آن دیار چنان به پرچم متبرک حرم- که همراه کاروان بود- تبرک میجستند و چنان حالی داشتند که میشد همانجا ازحس یک زیارت قبول سرشار شد. او از عمق ارادت مردم و اوج عشقشان به امام رضا(ع) میگفت که سنی و شیعه، نمیشناخت بلکه همه دلها رادچار میکرد و ...
او میگفت و من پرچم را، پرچم متبرک را، بسان پیراهن یوسف میدیدم که از مصر حرم، تا همه کنعانها رفت و نه فقط چشم یک یعقوب که بصیرت قبیله یعقوبها را روزافزون کرد و شوق آمدن به مصر حرم را چنان در جانها انداخت که عالم برجسته اهل سنت، جناب نور اسکندر، که 4ماه در بستر بیماری بود، برپا خیزد و به احترام پرچم حرم به مدرسه آید و در آخر نیز، سیر سفر درمانی خود را از آلمان به ایران و به مشهد الرضا تغییر دهد.
آری، از راه دور هم میتوان با «زیارت از بعید» اویس قرنی وار چشمه های عشق را جاری کرد و به تکثیر حرم در جان آدمها پرداخت، تا زیارت، سفرهای شود پرشکوه به پهنه همه زمین و پرشکوه و پرشکوفه باد، این زمین به هر زمان، پرشکوفهتر باد، سر شاخههای دستانی که در روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع) از حرم به آسمان قد میکشد و مستجاب باد کلماتی که برای همگان دعا میشود و سعید باد هرکه در حرم، خود را نماینده حاجات همه عالم و آدم میداند و نه به کوچکی دستان خود بل به بزرگی و کرامت امام رضا(ع) برای همه دعا میکند...
انتهای پیام/