به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، امروز صدمین روز کاری حکومت وحدت ملی افغانستان است و عدد صد در روند سیاسی حکومتها به عددی تأثیرگذار تبدیل شده است.
شاید عدهای بر این باور هستند که هر حکومتی پس از تشکیل و آغاز به کار در صد روز ابتدایی فرصت لازم برای سر و سامان دادن به امور و پاگرفتن برای آغازی محکم را دارد.
با این حال امروز و با گذشت صد روز از آغاز و تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان کماکان بحث معرفی کابینه و توافق نهایی میان اشرفغنی و عبدالله در صدر اخبار رسانههای داخلی و خارجی فعال در عرصه سیاسی افغانستان قرار دارد.
در این رابطه تحلیلهای متعددی وجود دارد اما به نظر میرسد یکی از تحلیلهای متفاوت در این زمینه تحلیل دخالت خارجی در عرصه تصمیمگیری حکومت وحدت ملی افغانستان باشد.
پس از اینکه در انتخابات افغانستان، طرفین انتخابات یعنی تیم «اصلاحات و همگرایی» به رهبری عبدالله عبدالله و تیم «تحول و تداوم» به رهبری اشرفغنی نتوانستند به جمعبندی و توافق نهایی در رابطه با نتیجه انتخابات دست پیدا کنند و آوازه نوعی جنگ و درگیری داخلی در این کشور پیچیده و افراد نزدیک به هر دو رهبر مانند «عطا محمد نور»، «محمد محقق» و «عبدالرشید دوستم» پیامهایی در رابطه با لشکرکشی در برابر هم صادر کردند، آمریکاییها به شدت نگران شدند.
واشنگتن به شدت به تکاپو افتاد زیرا همان اندک چیزی که در این 13 سال در افغانستان به دست آورده بود را در معرض نابودی و خطر میدید و تمام تلاش خود را به کار بست تا از این موضوع جلوگیری کند.
تماس و سفرهای متعدد جان کری وزیر امور خارجه آمریکا به کابل در کنار تماسهای پی در پی باراک اوباما با عبدالله و غنی و فعال شدن بیش از پیش سفارت آنها در کابل همه نشان از نگرانی واشنگتن در برابر پاسخگویی به افکار عمومی مردم افغانستان و جهان داشت.
آمریکا در 13 سال گذشته با تمام قدرت رسانهای خود اینگونه القا کرده بود که دموکراسی را برای افغانستان به ارمغان آورده و اکنون همهچیز از جمله مهمترین رکن دموکراسی از دیدگاه آنها یعنی انتخابات به خوبی و بدون هیچ سر و صدایی در این کشور در حال برگزاری است که در همان زمان با برخی افشاگریهای عبدالله نسبت به انجام تقلب گسترده در انتخابات و امروز با بیان ینکه 15 هزار نفر در تخلفات انتخاباتی این کشور دست داشتهاند تمام رؤیای آنها به یأس تبدیل شد.
با این حال باز کاخ سفید دست برنداشت و با مجاب کردن دو تیم انتخاباتی عبدالله و غنی برای توافق در رابطه با تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان با ریاستجمهوری اشرفغنی و ریاست اجرایی عبدالله عبدالله اوضاع را تا حدی در این کشور آرام ساخت.
از همان ابتدای تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان بسیاری عنوان کردند که عبدالله و غنی به راحتی در کنار یکدیگر نمیتوانند کار کنند و برخی مشکلات بروز خواهد کرد.
اختلاف در نوع برگزاری مراسم تحلیف، اعلام آمار رأیها و همچنین محل استقرار عبدالله در ساختمان معاون اول ریاستجمهوری نخستین نشانههای شکاف میان این 2 رهبر را آشکار میساخت.
اما اختلاف بر سر معرفی کابینه نقطه عطف در اختلاف میان اشرفغنی و عبدالله است که پس از انتخابات طولانی این بار نیز به یک بحث طولانی مبدل شده و مردم افغانستان را به نوعی درگیر ساخته است.
از همان آغاز تشکیل حکومت وحدت ملی افغانستان تاریخهای متعددی برای معرفی کابینه اعلام شده است که هر بار به دلیل پا بر جا بودن اختلافات میان دو تیم انتخاباتی، حکومت وحدت ملی افغانستان موفق به معرفی کابینه نشده است.
عدهای از کارشناسان مسائل سیاسی در افغانستان بر این اعتقادند که عدم معرفی کابینه و باقی بودن اختلاف میان اشرفغنی و عبدالله آن هم پس از جلسه سرنوشتساز دو شب گذشته این دو رهبر حکومت جدید افغانستان امکان آغاز نوع جدیدی از درگیری میان حامیان و طرفداران این دو رهبر را در پی خواهد داشت.
به نظر میرسد آمریکاییها که با تلاش فراوان در زمان انتخابات سعی کردند دخالت خود را آشکار ساخته و مانع بر باد رفتن دستاوردهای خود شوند این بار نیز و در معرفی کابینه افغانستان دخالت کنند.
برخی نزدیکان رئیسجمهور افغانستان نیز بر این باورند که دخالتهای خارجی اصلیترین عامل عدم توافق میان اشرفغنی و عبدالله است.
به نظر میرسد اگر کار افغانستان به خود افغانها واگذار شده و قدرتهای استعماری از دخالت در کوچکترین مسائل این کشور دست بردارند، رهبران افغان میتوانند به راحتی تصمیم گرفته و مسائل را حل کنند.
با این حال برخی کارشناسان افغان بر این اعتقادند که باید منتظر حضور مجدد جان کری در کابل و دخالت آمریکا در مسئله تشکیل کابینه حکومت وحدت افغانستان باشیم.
انتهای پیام/پ