به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری المیادین، این معادله خیلی هم پیچیده نیست، بعد از هشدار درباره ورود به حریم هوایی سوریه، اکنون ترکیه با یک دست پروندهای را در اختیار دارد، و با دستی دیگر سعی دارد با برهم ریختن برگهها در جایی دیگر نقشی جدید برای خود فراهم سازد.
ارتش ترکیه به حرکت در آمد، و به سمت عراق پیش روی کرد،در این نقل و انتقال نزدیک به یک گردان توپخانه و زرهی از نیروهای پیاده ارتش ترکیه وارد شمال عراق شد، این نیروها تا پایگاه نظامی زلیکان در اطراف موصل پیشروی کردند، همه این نیروها مجهز به توپخانه و تانک و خودروهای مین روب و نفر بر بودند، ورود این نیروها بدون ویزا صورت گرفته است، و حتی دولت عراق در بغداد هم در اینباره درخواست رسمی ارائه نکرده بود، و دولت مرکزی در بغداد از این ماجرا اطلاعی نداشت.
این نظامیان به صورت محرمانه وارد خاک عراق شدند، و برای پیش روی این نیروها از مسیرهای شناخته شده زمینی بین ترکیه و عراق استفاده نکردند، و به مانند نیروهای جادو شدهای به یکباره بر روی زمین نمایان شدند، تا این که نیروهای اطلاعات نظامی ارتش عراق از این ماجرا خبردار شدند، و همین نیروها به دولت مرکزی در بغداد ماجرا را اعلام کردند، بعد از آن حکومت محلی در نینوا خبرهای رسیده در این رابطه را عصر تکذیب کردند، ولی در شامگاه همان روز این خبرها مورد تایید حکومت محلی در نینوا هم قرار گرفت، بعد از آن بود که دولت مرکزی عراق در بغداد با صدور بیانیه ای این اقدام آنکارا را محکوم کرد و خواستار عقب نشینی و خروج نیروهای نظامی ارتش ترکیه از خاک عراق شد.
به این آرزو بود که همگان در بغداد شب را آرمیدند، به این امید که صبح روز بعد که همه از خواب بیدار می شوند، اوضاع به روال سابقش باز گردد، و به مرحله پیش از نفوذ نظامیان دولت ترکیه به خاک عراق بازگردد.
نکته عجیب در اینباره این است که آمریکاییها در بامداد روز بعد به عراقیها فاش کردند، از این یورش ارتش ترکیه به داخل خاک عراق اطلاع داشتند، و در این باره حتی افزودند که نیروهای نظامی ارتش ترکیه که هم اکنون در داخل خاک عراق حضور دارند در قالب نیروهای بین المللی یا ائتلاف موسوم به مبارزه با تروریسم و نبرد با داعش وارد عراق نشدهاند.
به صورت بسیار ساده و واضح باید گفت این نیروها اشغالگر هستند، چگونه ؟ چرا که این نیروهای خارجی یک کشور دیگر در خاک کشوری دیگر هستند، از آنها حتی دعوت رسمی نشده و حتی براساس توافقنامه امنیتی نیز حضور آنها صورت نگرفته است، عمق فاجعه در آن چه بیان شد، نیست، بلکه فاجعه در این است که حضور این نیروهای خارجی به صورت مخفی انجام گرفته و روزهای آتی میتواند شاهد تحولات دیگری باشد، تحولاتی که میتوانند کمتر از رویدادهای ژئوسیاسی کنونی نباشد، گویی قرار است از این طریق مقدمات لازم برای طراحی نقشهای جدید برای عراق تدارک دیده شود.
پیش از این نیز ترکیه برای فروش نفت از مناطق تحت تصرف داعش و صدور نفت از این مناطق مقدماتی را فراهم کرده بود، و پیش از این نیز مقدمات لازم برای انتقال سلاح برای آنها از طریق مرزهایش تدارک دیده بود، حتی برای انتقال مهمات و سلاح برای داعش در مناطق حضور این نیروها در عراق چشم پوشیهایی را هم به عمل آورده بود، و حتی برای آزادی دیپلماتهای ربوده شده خود از دست داعش در کنسولگری ترکیه در موصل هم دست به یک معامله مخفیانه زده بود، از این رو نمی توان این گونه پیش بینی کنیم که اتفاق امروز برای ترکیه سنگین تمام شود، و یا این که از نظر نظامی تهدیدی برای ترکیه باشد، چرا که ترکیه از این طریق نیازی به تامین مناطق مختلف باقی مانده نینوا ندارد، چرا که اکنون بسیاری بر این باور هستند که ترکیه و داعش منافع مشترکی باهم دارند و از نظر سیاسی این منافع دربرگیرنده تلاش برای ایجاد رژیمی در شمال عراق و غرب این کشور است که حاکمیت بر آن از بغداد نباشد.
هم اکنون آزاد سازی موصل بیشتر شبیه به یک معامله شده است، پرونده ای که دستان پیشمرگه ها از پرونده موصل و آزادی آن حذف شده است،و اگر هم مشارکتی برای آنها درنظر گرفته شود، این مشارکت جنبه نمادین خواهد داشت، معامله ای که طی آن ممکن است داعش از موصل پنهان شود، همانگونه که پیش از این هم در سنجار یعنی در غرب موصل داعش چنین کرد، معاملهای که در پس پردههای تو در توی آن مجازاتی برای کردهای سوریه و حزب کارگران کردستان در نظر گرفته شده است، و به نوع خود ضربهای نه خیلی شدید و البته سریع و موثر بر آرزوهای کردها برای تشکیل دولت کردی که هسته اصلی آن در عراق است، آن هم بعد از بحران ریاست اقلیم کردستان که البته به نظر میرسد این اختلاف قرار هم نیست به زودی حل و فصل شود.
نیروهای نظامی ارتش ترکیه براساس بیانیه محکومیتی که از سوی دولت عراق از این منطقه خارج نشدند، به گفته ناظران بین المللی کسی که یک بار این جرات را به خود داد و بدون هماهنگی وارد شد، یک محکومیت یا مخالفت و ناراحتی نمی تواند باعث خروجش شود، بنابراین واقعیت این است که در صحنه عراق ضعف در اداره سیاسی عراق برکسی پوشیده نیست، اگر این مساله با ترکیه به فراموشی سپرده شود.
«جعبه اسرارآمیز» در قلب منطقه گشوده شده است، و در عراق امروزه واکنشها و آثار آن را می بینیم، این صندوق تنها با اراده سیاسی محکم عراق قادر به بسته شدن است، این تصمیم باید جدی و صریح باشد، چرا که دوگانه موضع گرفتن هیچگاه به صلاح عراق نبوده و نخواهد بود، و تاریخ در مورد عراق این مساله را ثابت کرده است.
انتهای پیام /