به گزارش خبرگزاری تسنیم، اغلب کشورهای توسعهیافته بر پایه مالیات اداره میشوند و شهروندان به دلیل پرداخت هزینههای کشور حساسیت خاصی به تحولات مهم کشور دارند و از همینرو پاسخگویی دولت و شفافسازی را جزو حقوق شهروندی خود تلقی میکنند. در کشور ایران اگرچه انتظار میرفت دولتمردان از دههها پیش توجه خاصی به منبع درآمدی مالیات و اداره کشور بر پایه چنین درآمدهایی داشته باشند اما متأسفانه بررسیها نشان میدهد این مهم تا سالهای 78 چندان مورد توجه قرار نمیگرفت، طوری که در این سال درآمدهای مالیاتی شاید به هزارمیلیارد تومان هم نمیرسید.
در همین راستا بررسیها نشان میدهد تا سالهای 88 و 89 نیز درآمدهای مالیاتی کشوربه زور به 20 هزار میلیارد تومان میرسید، اما خوشبختانه از سال 89 تا 94تکیه دولتها به درآمدهای مالیاتی رشد قابل ملاحظهای پیدا کرد، بهطوری در حد فاصل سالهای مذکور درآمدهای مالیاتی از محدوده 20 هزار میلیارد تومان به 80هزار میلیارد تومان رشد یافت.
همانطور که عنوان شد درآمدهای مالیاتی دولت در سالهای اخیر شدیداً صعودی بوده و این در حالی است که اگر فشارهای تحریمی و کاهش قیمت نفت در طول این سالها نبود شاید کمتر سیاستمداری تمایل به تأمین هزینه دولت از طریق مالیات داشت، اما خوشبختانه تحریمها و کاهش قیمت نفت عاملی شده است برای شکست رکورد اخذ مالیات در کشور. حال در این بین این سؤال مطرح میشود که آیا آرزوی اداره کشور بر پایه درآمدهای مالیاتی شدنی است یا اینکه هنوز به سطحی نرسیدهایم که بتوانیم در صحنه عمل مالیات را جایگزین نفت کنیم؟
در پاسخ به سؤال فوق باید عنوان داشت که اگر یک بودجه عملیاتی در کشور تدوین شود و هزینههای جاری دولت کاهش یابد درآمدهای مالیاتی میتواند هزینههای جاری کشور را تأمین کند، بهطور مثال در سال 93 دولت یازدهم بیش از 140هزار میلیارد تومان هزینه جاری داشت که این هزینه واقعاً هزینه بالایی برای دولت است و میتوان این هزینه مصرفی را در سال 95 با یک صرفهجویی به محدوده 100هزار میلیارد تومان رساند و در این سال با افزایش درآمدهای مالیاتی از 80 به 100 هزار میلیارد تومان، هزینههای جاری کشور را از محل مالیات تأمین کرد.
لازم به ذکر است افزایش مالیاتها به دلیل رکود اقتصادی باید از محل رشد پوششهای مالیاتی و جلوگیری از فرارمالیاتی در کشور محقق شود که این امر شدنی است زیرا به گفته وزیر اقتصاد بیش از 45درصد از اقتصاد ایران در عمل معاف از مالیات است و مالیاتی پرداخت نمیکند، حال اگر بخشی از این معافیتها زیر پوشش مالیاتی قرار گیرد درآمدهای مالیاتی بهطور مجدد جهش خواهد یافت.
با توجه به توضیحات ارائه شده، میتوان متوجه شد تحریمهای ناعادلانه و افت بهای نفت دولت را به سوی تکیه به درآمدهای مالیاتی هدایت کرد، از اینرو با در نظر گرفتن مقوله رفع تحریمها و حذف محدودیتهای اعمالی ناعادلانه علیه ایران از دولت یازدهم انتظار میرود تکیه بر درآمدهای مالیاتی را در هیچ شرایطی حتی رشد مجدد بهای نفت فراموش نکند و خط فعلی که در اثر تحریمهای ناعادلانه ایجاد شده است را همچنان ادامه دهد.
انتهای پیام/