به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه اینترنتی سیکیآرای، رؤسای بنگاههای اقتصادی جهان در حالی در نشست امسال مجمع جهانی اقتصاد در داوس سوئیس شرکت خواهند کرد که پیامهایی متفاوت از جانب تولید کنندگان نفت عضو اوپک در گوش آنها زنگ میزند.
این سازمان متشکل از 13 عضو، اکنون به خانهای با اختلافات جدی میان ساکنانش میماند و با شدیدترین بحران داخلی خود در تاریخ 55سالهاش روبهروست.
یک مقام نفتی ارشد نیجریه که ریاست اوپک را نیز بهعهده دارد، این هفته در یک نشست انرژی در ابوظبی گفت که میخواهد تا پایان ماه فوریه شاهد تشکیل یک نشست اضطراری باشد تا در مورد کاهش احتمالی تولید برای توقف افت قیمتها بحث شود. اما سهیل المزروعی وزیر نفت امارات قاطعانه با این پیشنهاد مخالفت کرد.
ظاهراً اوپک به دو جبهه تقسیم شده است؛ یک جبهه که 9 عضو دارد و از الجزایر گرفته تا ونزوئلا عضو آن هستند خواهان توقف رقابت قیمتی بهرهبری عربستان با تولید کنندگان غیرعضو اوپک است.
جبهه دوم متشکل از 4 کشور است که میخواهند سر سهم بیشتر از بازار بجنگند، این کشورها شامل عربستان، کویت، قطر و امارات هستند. آنها تقریباً کل ظرفیت تولید ذخیره اوپک را در اختیار دارند، بنابراین ناچار رأی و نظر آنها تأثیر بیشتری دارد.
همچنین تصمیمات اوپک تنها در صورتی به تصویب میرسد که بهصورت اجماعی گرفته شود، یعنی تک تک اعضا حق وتو دارند.
عربستان برای پایین آوردن قیمتها شیرهای نفت را باز کرد، و وقتی قیمتها به 40 دلار رسید دوباره شیرها را بست. سپس قیمتها تثبیت شد. اما از آن زمان به بعد آمریکا روزانه 4میلیون بشکه به تولید خود افزود و این بازی را به هم زد.
کریس فالکنر، مدیر یک شرکت نفتی در دالاس معتقد است، اوپک متقاعد شده که موضع خود را تغییر ندهد، حتی اگر تولید آمریکا از 9.6میلیون بشکه در روز به 8میلیون بشکه تا پایان سال 2016 برسد.
وی میگوید بارها با اشاره به تولید نفت شیل از او این سؤال پرسیده شده «آمریکا چهزمانی از بازار بیرون خواهد رفت؟» واقعیت این است که بازیگران کوچک و متوسط انعطاف پذیر هستند و اگر قیمت نفت ترمیم شود و در حد 50 دلار تثبیت گردد آنها مجدداً به بازار بخواهند برگشت.
به همین علت است که انقلاب شیل آمریکا و رسیدن تولید نفت روسیه به بالاترین رقم خود یعنی حدود 11میلیون بشکه در روز، موجب ایجاد تنشی بیسابقه در درون اوپک شده است.
انتهای پیام//92*