به گزارش خبرگزاری تسنیم، در فرمایشات مقام معظم رهبری آمده بود که نباید زبان انگلیسی را با این وسواس و به خصوص از سال های قبل از دبستان به کودکان خود بیاموزیم. نگرانی معظم له در این مورد یک نگرانی جدی است. در این نوشته تلاش می نماییم این نگرانی را از زاویه هویت ملی باز کنیم و در راستای فهم فرمایش ایشان چند جمله ای همراه با خوانندگان گرامی بیندیشیم.
امروزه جریان مشهوری در عالم وجود دارد به نام جهانی شدن. جهانی شدن امر حقی است که هر روز بیش از روز قبل مظاهر آن دیده می شود. اقصی نقاط دنیا به سوی پیوستگیِ روان و عمیقی در حال تکامل است. این واقعیت در پیش رو بودن نظام واحد جهانی را نوید می دهد. از نگاه متدینین به ادیان ابراهیمی، این حکومت واحد جهانی با حضور منجی عالم بشریت که از جانب خداوند متعال مورد تأیید است شکل خواهد گرفت. از سوی دیگر طاغوت های جهان برای رسیدن به این وحدتِ قدرت بخش، به طمع چنگ اندازی بر ثروت کل عالم جریان جهانی سازی را در پیش گرفته اند و در تلاش برای افزایش سلطه خود بر دنیا هستند. این جریان جهانی سازی عمدتاً به رهبری آمریکا و همراهی شرکای اروپایی او در جریان است.
جهانی سازی از گسترش سلطه اقتصادی بر جهان بعد از جنگ جهانی دوم شروع شده و در اواخر قرن بیستم میلادی به وادی فرهنگ کشیده شده است. به عبارت دیگر جهانخواران پس از گسترش سلطه اقتصادی خود در کشورهای جهان به دنبال گسترش فرهنگ خود می باشند تا با حل کردن فرهنگ های بومی در فرهنگ خود به نوعی یکپارچگی فکری دست یابند. به این ترتیب با در دست گرفتن افکار مردم دنیا راحت تر می توانند اقتدار خویش را اعمال نمایند. این سلطه فرهنگی از جانب مناطقی که از فرهنگی غنی برخوردار نیستند چندان مورد سوال نیست. اما در کشورهای اسلامی که خود از مبانی فرهنگی خاصی برخوردارند که منجر به سبک زندگی به خصوصی می شود این جریان با ممانعت هایی
روبه روست. به اعتقاد مسلمانان فرهنگ و سبک زندگی اسلامی اگر بر اساس اسلام ناب جریان یابد، موجب حسنه دنیا و آخرت است. در مقابل، پذیرش فرهنگ غرب، زیر بار سلطه کفار رفتن است که بر اساس قرآن کریم در دین مبین اسلام جایز نیست.
با توجه به این مقدمه نستباً طولانی حال می رویم بر سر موضوع زبان انگلیسی و نقشی که در این میان بازی می کند. زبان منطق فرهنگ است. یعنی برای دست یابی به منطق هر فرهنگی لازم است زبان رایج در آن فرهنگ را آموخت. زبان انگلیسی، که آن هم بعد از جنگ جهانی دوم توسط آمریکایی ها به عنوان زبان بین المللی دنیا معرفی و رایج شد، حامل منطق فرهنگ آنان است. با مسلط شدن این منطق بر ذهن مردم به راحتی
می توان آنان را متخلق به دیگر اقلام آن فرهنگ نمود. به این ترتیب فراگیر شدن آموزش زبان انگلیسی در هر کشور به منزله فراهم شدن زیر ساخت لازم برای ورود فرهنگ آمریکایی به داخل آن کشور می باشد.
حال چه می باید کرد؟ از طرفی زبان بین المللی دنیا زبان انگلیسی است و از سوی دیگر فراگیر شدن این زبان در کشور تهدیدی برای فرهنگ ملی و در واقع هویت ملی ما می باشد. راه حل در فرمایشات مقام معظم رهبری به خوبی آمده است. یکی این که این زبان را از انحصار در آوریم. با آموزش زبان های دیگری که بتوانند نیاز های بین المللی ما، به خصوص دست یابی به دانش جهانی را رفع کند؛ مانند زبان آلمانی زبان فرانسوی و یا اسپانیایی. به این ترتیب با از انحصار در آمدن زبان انگلیسی،
منطق های متعددی در اذهان رایج می شود و دیگر نمی توانند به راحتی سلطه فرهنگی آمریکا را رایج نمایند. مطلب دیگرِآمده در فرمایشات ایشان، آموزش زبان انگلیسی و یا دیگر زبان های خارجی نباید ممنوع شود بلکه بعد از استقرار منطق زبان فارسی در اذهان کودکانمان صورت پذیرد.یعنی زبان انگلیسی آموزی را بعد از سال های اولیه تحصیل آغاز کنیم. به این ترتیب ضمن این که نیاز بین المللی ما رفع می شود، زمینه برای استحاله فرهنگی فراهم نخواهد شد. بمنّه و توفیقه.
انتهای پیام/