ناصر آق در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در ارومیه، اظهار داشت: پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه در سال 1376 به صورت غیر رسمی و از سال 1378 به صورت رسمی تحت عنوان آرتمیا و جانوران آبزی تشکیل و فعالیت خود را آغاز کرد و در این مدت گروههای پژوهشی بسیاری تشکیل شده و تفاهم نامههای بسیاری توسط این پژوهشکده منعقد شد.
وی با بیان اینکه تا کنون مطالعات بسیاری در رابطه با آرتمیاهای موجود در کشور به ویژه دریاچه ارومیه در این پژوهشکده انجام شده است افزود: تا کنون بیش از یکصد پروژه در سطح ملی، بینالمللی و داخلی و بیش از 100 پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا در این پژوهشکده تکمیل شده و هم اینک نیز تعدادی در دست مطالعه و پژوهش هستند.
آق، مرکز مطالعات پژوهشکده دریاچه ارومیه را جزء قویترین و مجهزترین پژوهشکدههای دنیا دانست و تصریح کرد: گروه تکثیر و پرورش آبزیان، گروه اکولوژی و مدیریت ذخایر، گروه پاتوبیولوژی، کنترل کیفیت آبزیان و گروه بیوتکنولوژی آبزیان از جمله بخشهای مختلف فعالیتی این پژوهشکده است و هر یک از گروهها دارای کادر و آزمایشگاههای مخصوص و مجزا هستند که در اتباط با آرتمیا و جانوران آبزی تحقیق و پژوهش میکنند.
وی گفت: تا کنون کارهای پژوهشی بسیاری از جمله پژوهش در رابطه با آرتمیاهای ایران، شناسایی آنان از نظر پرورش در محیطهای باز و بسته، پرورش در استخرهای بسته و اجرای طرحهای پایلوت در استانهای کشور که اینک نیز به صورت انبوه و صنعتی در کرمان تولید میشود توسط این مرکز اجرا شده است.
آق با اشاره به تحقیقات خود پیرامون دریاچه ارومیه و آرتمیاهای این دریاچه گفت: از سال 1376 تحقیقات خود را بر روی آرتمیاها و پیرامون تغییر و تحولهای دریاچه ارومیه آغاز کردم و در این سالها خشکی دریا را دیده و به صورت مستمر هشدارهایی را به مردم و مسئولان میدادم.
وی از انتشار گزارش خود با عنوان «دریاچه ارومیه به انتظار مرگ» در سال 85 برای هشداردهی به مردم و مسئولان خبر داد و اظهار داشت: از سال 85 به بعد خشکسالی دریاچه بسیار شدیدتر از پیش شد که پژوهشکده دریاچه ارومیه نیز در آن زمان راهکارهای خود را برای احیا بیان کرد که متاسفانه اهمیتی به آنها داده نشد.
معاون پژوهشکده دریاچه ارومیه افزود: پس از روی کار آمدن دولت تدیبر و امید دانشگاه ارومیه به منظور گسترش پژوهشهای خود در زمینه دریاچه ارومیه، پژوهشکده آرتمیا را به پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه تبدیل کرد و دو گروه پژوهشی مهندسی آب و گروه پژوهشی علوم محیط زیست و یک گروه داخلی تحت عنوان گروه فرآوری رسوبات که بر روی رسوبات دریاچه ارومیه تحقیق میکنند به این پژوهشکده اضافه کرد.
آق با بیان اینکه دریاچه ارومیه در سال 76 بیش از شش هزار و کیلومتر وسعت داشته است گفت: در سال 76 عمق متوسط دریاچه شش متر بود که 36 میلیارد متر مکعب آب در آن وجود داشت.
وی تصریح کرد: دریاچه ارومیه قابل احیا بوده و باید احیا شود چرا که احیا نشدن آن مشکلات زیست محیطی و بیماریهای بسیاری را برای مردم آذربایجانغربی به دنبال دارد اما اگر روند فعلی برای احیا پیش رود تا آخر تابستان 96 دریاچه ارومیه کاملا خشک میشود.
آق اظهار داشت: در تابستان سالهای 94 و 95، کل آبی که در دریاچه مانده بود حدود 700 میلیون متر مکعب بود و به معنای خشکی کامل بود اما خوشبختانه سال آبی خوبی بوده که بعد از حدود 20 سال تمامی سدها پر و لبریز شدند.
وی در رابطه با اقدامات ستاد احیای دریاچه ارومیه بیان کرد: ستاد احیا نیز با کنترل چاههای اطراف دریاچه سبب ورود آب بیشتر به دریا شد که در نتیجه تراز دریاچه ارومیه یک متر افزایش یافت، این افزایش یک متری خوب است اما وقتی آب دریاچه یک متر بالا آمد وسعت دریاچه ارومیه نیز پنج برابر شد.
آق با بیان اینکه در سال 94 حدود دو و نیم میلیارد متر مکعب آب وارد دریاچه ارومیه شد افزود: پنج برابر شدن وسعت دریاچه ممکن است از لحاظ عموم بسیار مطلوب باشد اما وقتی عمق متوسط دریا که یک متر است در نظر گرفته شود و با توجه به اینکه هر سال یک متر از آب آن تبخیر میشود، تا آخر امسال یک متر آبی را که به دست آمده بود را از دست داده و به شرایط قبلی باز میگردیم.
معاون پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه تصریح کرد: متاسفانه آب وارده به دریاچه ارومیه پس از ورود بالافاصله پخش میشود زیرا مناطق عمیقی که قبلا وجود داشت اینک با رسوبات پر شده و سبب پخش شدن آب وارده به دریا میشود و این موضوع اصلیترین مشکل دریاچه ارومیه است که اگر احیای دائمی این دریاچه مد نظر باشد ابتدا فکری به حال پخش آبهای دریاچه ارومیه کرد چراکه آثار احیایی که اکنون مشاهده میشود موقتی و گذرا است.
انتهای پیام/