به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، خطی که به صورت فشرده و هماهنگ توسط رسانهها و شخصیتهای غربی دنبال و براساس آن باید شرایطی بر فضای رسانههای مطرح دنیا حکمفرما شود که براساس آن رفتارهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه داخلی و منطقهای خلاف صلح و امنیت دنیا معرفی شود.
«پایبندی ایران به توافق پایان مشکلات نیست»این عبارت تازهترین تلاش برای معرفی کردن ایران به عنوان یک تهدید بینالمللی است؛ خطی که به صورت فشرده و هماهنگ توسط رسانهها و شخصیتهای غربی دنبال و براساس آن باید شرایطی بر فضای رسانههای مطرح دنیا حکمفرما شود که براساس آن رفتارهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه داخلی و منطقهای خلاف صلح و امنیت دنیا معرفی شود.
غربیها معتقدند به واسطه یک توافق بینالمللی نباید به مقامات رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی ایران اجازه داده شود که از آن محملی برای برداشتن سایه تهدید نظامی استفاده شده یا مؤلفههای اثرگذار «ایرانهراسی» خنثی شده و در جهت ارائه تصویری روشن و واقعبینانه از جامعه ایران و نظام اسلامی به افکار عمومی جهان بهرهگیری کنند، بر همین مبنا باید آنقدر رفتار جمهوری اسلامی ایران در مباحثی مانند حقوق بشر، تروریسم و قدرت دفاعی به چالش کشیده شود تا به واسطه این «تمرکز رسانهای»این احساس به جوامع بشری القا شود که نوع فعالیتهای ایران در هر حوزه و عرصهای با اصول بدیهی اخلاقی و حتی حقوقی در تعارض است.
در همین جهت میتوان به گزارش روز گذشته شبکه تلویزیونی «پی.بی.اس» امریکا اشاره کرد که با انتشار گزارشی به بررسی آینده توافق هستهای پرداخته که در بخشی از آن آمده است: «توافق هستهای سال گذشته احتمال رویارویی نظامی ایران و امریکا را از بین برد اما در حال حاضر این توافق روی زمین شنی قرار دارد.
روابط ایران و امریکا برخلاف میل متحدان امریکا همچون اسرائیل و عربستان، از زمان توافق گرمتر شده و دو کشور برای حل بحران سوریه تلاش میکنند و در حالی که با داعش در عراق مبارزه میکنند، در مسیر دیگری قرار نمیگیرند. اما رئیسجمهور آینده امریکا نظرات خودش را خواهد داشت. ایرانیان تهدید کردهاند در صورت عدمدستیابی به منافع اقتصادی بیشتر، از توافق کنار خواهند کشید و در کنگره امریکا نیز هنوز بسیاری از جمهوریخواهان و حتی برخی از دموکراتها خواهان از هم گسستن توافق هستند.»
این رسانه در ادامه همانند سیاستمداران امریکایی تلاش میکند با حرکت در مسیر پروژه ایرانهراسی، وادار کردن ایران به انجام الزامات پیشنهادی توسط غرب در سایر مسائل مورد چالش را راه برونرفت از چنین وضعیتی عنوان کند: «حتی در صورتی که توافق به قدرت خود باقی بماند، محدودیتهای هستهای آن طی حدود هفت سال آینده شروع به پایان یافتن میکند و این میتواند به معنای ظهور ایران مسلح به تسلیحات هستهای باشد.
تا زمان قدرت گرفتن دیپلماسی هستهای در سال 2013، جنگ ایران و امریکا کاملاً محتمل بود. اکنون هر دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری امریکا، ترامپ و کلینتون، میگویند در صورت ضرورت برای بازداشتن ایران از ساخت بمب هستهای از نیروی قهری استفاده خواهند کرد.» در ادامه نویسنده تلاش میکند حمله نظامی امریکا به ایران را یک گزینه محرز نشان دهد: «در صورتی که توافق هستهای از مسیر خود خارج شود و ایران غنیسازی اورانیوم خود را افزایش دهد و به سمت قابلیتهای تسلیحاتی حرکت کند، حمله نظامی امریکا دوباره به یکی از گزینههای ممکن تبدیل خواهد شد.»
توجه به پیشبرد ایرانهراسی بیش از هر زمان دیگری
اگر چه در سطح رسانههای وابسته به غرب همچنان پروژه ایرانهراسی همچنان یک سوژه جذاب و اما تکراری است و همگام با آن سیاستمداران غربی در تریبونهای مختلف تلاش میکنند در جهت پیشبرد چنین هدفی حرکت کنند اما آنها بهخوبی میدانند که بهرهمند شدن از چنین سناریویی تنها در نشریات و سخنرانیها نمیتواند منجر به نتیجه مطلوب شود، به همین دلیل موازی با چنین تحرکاتی تلاش میشود تا با وضع قوانین در عرصه بینالمللی ضمن محدودسازی فعالیتهای منطقهای و بینالمللی کشورمان، از شهروندان عادی سایر کشورها گرفته تا تجار و سرمایهگذاران و بانکها و مؤسسات اقتصادی و تجاری را از توسعه روابط خود با کشورمان بر حذر بدارند، چراکه بنابر تفسیر آنها ایران کشوری ناامن بوده که رفتار و فعالیتهایش ناقض صلح، ثبات و امنیت جهانی است.
چنانچه توجه شود اکثر قانونهایی که با هدف اولیه افزایش تحریمها به ایران وضع شده در اصل گامی است جهت القای این نکته به افکار عمومی دنیا که ایران همچنان برهم زننده آرامش در بسیاری از کشورهای منطقهای است که تصمیمات و باورهای عمومی شکلگرفته در این کشور میتواند به جنگ و خونریزی در سایر جوامع بینجامد.
از تصویب قانون «محدودیت ویزا» که براساس آن شهروندان 38 کشور اروپایی و سایر کشورهایی که با امریکا مراودات زیادی دارند برای رفتن به ایران دچار محدودیتهای جدی و فراگیر شدهاند گرفته تا حکم یکی از دادگاههای امریکا مبنی بر ملزم کردن ایران به پرداخت بیش از10/5 میلیارد دلار غرامت به اعضای خانواده کشتهشدگان در نتیجه عملیات تروریستی 11سپتامبر سال 2001 و حتی حکم یکی دیگر از دادگاههای این کشور به پرداخت غرامت 2 میلیارد دلار از داراییها و اموال بلوکه شده ایران به خانوادههای امریکاییکشتهشده در بمبگذاری 1983 پایگاه تفنگداران امریکایی در بیروت و ایضاً تصویب قریبالوقوع قوانینی مانند«عدمتسامح در مقابل تروریسم» و «قانون منع و تحریم موشکهای بالستیک ایران» درکنگره امریکا، همگی از ویژگی مورد اشاره برخوردار بودهاند.
ایرانهراسی جدیتر شد و مشکل آب و ازدواج هم حل نشد
اگر چه از نمایندگان و دولتمردان امریکا تا رسانههای غربی به خوبی پروژه ایرانهراسی را هدایت میکنند که همچنان جماعتی در داخل معتقدند برجام دستاوردهای بسیاری را برای کشور به دنبال داشته است، هنوز یادمان نرفته که رسانههای پرشمار جریان تجدیدنظرطلب همراه با رئیسجمهور و مقامات وزارت امور خارجه از احقاق حقوق ملت در عرصه بینالمللی یاد و توافق هستهای را پایان ایرانهراسی عنوان میکردند، به عنوان نمونه حسن روحانی رئیسجمهوری ایران در دیدار سال گذشته با سفیران و رئیسان نمایندگیهای سازمانهای خارجی مقیم تهران به مناسبت سیوهفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی اعلام میکند: «مردم جهان درپی مذاکرات موفق هستهای دریافتند ایرانهراسی واقعیت ندارد و مردم ایران مردمی صلحدوست و صلحخواه هستند» یا وی همچنین در مراسم گرامیداشت هفته محیطزیست مطرح میکند: «تحریمهای ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیطزیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانکها احیا شوند.» بیان جملات مشابه فراوانی توسط دولتمردان که طی آن تأکید میشد در صورت توافق جامع هستهای تمام مشکلات اقتصادی و معیشتی مرتفع میشود، توقع جامعه از یک توافق را افزایش داد؛ توقعاتی که با ادامه پروژه ایرانهراسی توسط غرب همخوانی ندارد.
پروژهای که همچنان به قوت خود باقی است
حال اگرچه دولتمردان و به ویژه رئیسجمهور طی13ماه گذشته تلاش کردهاند یکی از دستاوردهای اولیه توافق هستهای را شکست پروژه ایرانهراسی عنوان کنند اما با ارائه یک آمار تلگرافی از قوانین تحریمی اخیر امریکا و همچنین جهتگیریهای مقامات غربی و رسانههای آنها میتوان به صورت قطعی بیان کرد که حجم تهدیدات نظامی علیه کشورمان افزایش پیدا کرده و شرایط به مراتب بدتر از دوران قبل از برجام را تجربه میکند.
تمام اینها در شرایطی است که شش قطعنامه گذشته - که در آن به صراحت رفتار ایران برخلاف صلح و امنیت بینالمللی عنوان شده- در قطعنامه2231 تجمیع شده و به محض آنکه رفتار ایران در برخی مسائل مورد مناقشه، مورد تأیید غرب نباشد و منافع این ایالاتمتحده را به خطر بیندازد نه تنها شش قطعنامه گذشته به وضعیت سابق بازگشته بلکه احتمال صدور قطعنامه شدیدتر علیه کشورمان نیز وجود خواهد داشت؛ قطعنامهای که میتواند منجر به حمله نظامی مستقیم کشور آن هم با مجوز قانونی سازمانهای بینالمللی شود.
منبع: جوان
انتهای پیام/
بازگشت به سایر رسانهها