به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، جان کری وزیر خارجه آمریکا رسماً به شکست سیاستهایش در سوریه اعتراف کرد و آنرا پیامد تقابل جناحهای قدرت در آمریکا دانست.
این صریحترین علامتی است که از وجود رقابت میان جناح سیاسی و جنگطلبان پنتاگون در زمینه تحولات سوریه آشکار شده است. پیش از آغاز بحران سوریه، ارتش و پنتاگون خواستار تصویب گزینه نظامی و انجام حملات وسیع به سوریه همانند لیبی بودند لکن طیف نیروهای سیاسی، اوباما را متقاعد کردند که موقعیت ژئوپولتیک سوریه هیچگونه شباهتی به لیبی ندارد و با ورود آمریکا به فاز عملیات نظامی در سوریه، شاید زمینههای تقابل قدرتهای منطقهای و بینالمللی، به گونهای شکل بگیرد که سیر تحولات در مسیر برگشتناپذیر و به زیان منافع واشنگتن در منطقه به پیش برود و هر مانعی را در مسیر خود از میان بردارد.
شواهدی وجود دارند که نشان میدهند حتی حملات سازمان یافته 50 دقیقهای آمریکا علیه مواضع ارتش سوریه نیز با تصمیم و اقدام جناح جنگطلب آمریکا صورت گرفته و هدف آن بوده که اوباما و همکاران سیاسی وی را در مقابل عمل انجام شده قرار دهند. حتی عذرخواهی فوری و رسمی اوباما از بشار اسد از طریق پوتین به خاطر قتل نظامیان سوری توسط جنگندههای ائتلاف آمریکا نیز نشانگر آنست که اوباما و طیف سیاسی همفکرانش با این حملات موافق نبودهاند و حتی بدون اطلاع و هماهنگی آنها صورت گرفته است.
این پدیده نشان میدهد جنگسالاران آمریکا، بیاعتنا به مواضع و دیدگاه سیاسیون، مسیر و اهداف دلخواه خود را طی میکنند و برای تحقق آن سرگرم فضاسازی هستند. حتی نقش و تاثیر تشدیدکننده عوامل بیرونی و به ویژه منطقهای در این موارد قابل رصد کردن است.
حمله موشکی ترکیه به جنگنده روسی در منطقه مرزی با سوریه، آشکارا اقدامی برای کشانیدن پای ارتشهای ناتو به تحولات سوریه بود که مخالفت جدی اعضای اروپائی ناتو با هرگونه تحریک روسیه برای درگیر شدن با ناتو در سوریه و حتی در ترکیه را به همراه داشت. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و فرانسوا اولاند رئیسجمهور فرانسه رسماً و صریحاً در آن مقطع زمانی اعلام کردند که ناتو حاضر به همراهی و پشتیبانی هیچگونه حملات پیشدستانه علیه روسیه نیست و با حفظ یکپارچگی و حمایت اعضای ناتو از یکدیگر به دنبال ماجراجوئی نخواهد بود. با مشاهده همین مواضع معتدل اعضای اروپائی ناتو بود که اوباما علیرغم اعلام حمایت رسمی و فوری از ترکیه در حمله موشکی به هواپیمای روسی، به سرعت مواضع خود را اصلاح کرد و با تغییر آن، حتی اردوغان را هم برای تصحیح موضع تهاجمی علیه مسکو تحت فشار قرار داد.
حتی جان کری در پاسخ مقامات رژیمهای همپیمان آمریکا در منطقه در پاسخ به اصرار آنها برای ورود نیروی زمینی ائتلاف آمریکا به سوریه، ضمن رد این درخواست به وضوح اعلام کرد آیا میخواهند به خاطر خوشایند شما، جنگ جهانی سوم را کلید بزنم؟ اما اگر کشورهای منطقه خواستار ورود نیروهای زمینی خود به سوریه بدون حمایت آمریکا هستند، خودشان تصمیم بگیرند. البته مواضع واشنگتن بعدها دچار تغییر شد و امروزه با برتری مواضع جنگسالاران آمریکا در پرونده سوریه، شاهد نقش آفرینی واشنگتن در زمین و هوا هستیم که خود نشانه شکست دیپلماسی آمریکا در این مقوله است.
علاوه بر این، جان کری طی روزهای اخیر با عقبنشینی از مواضع گذشته آمریکا در قبال سرنوشت بشار اسد، اعلام کرد وی میتواند در انتخابات ریاست جمهوری مشارکت داشته باشد. فراموش نکنیم از نخستین روزهای اوجگیری بحران سوریه، اوباما قویاً خواستار برکناری اسد بود ولی این روزها اوباما سرگرم تدارک برای خروج تدریجی از کاخ سفید است اما بشار اسد نه تنها در مسند قدرت باقی است بلکه دشمنانش هم اعتراف میکنند که بقای او مانع شکلگیری خلا قدرت در سوریه و تکرار فاجعه لیبی میشود.
با اینهمه، جنگ سالاران آمریکا ساز خود را میزنند و چندان توجهی به اوباما، آنهم در واپسین روزهای حاکمیتش ندارند. این پدیده یکبار دیگر ضربه سهمگینی بر پیکره سیاست خاورمیانهای آمریکا میزند و اوج سردرگمی و بلاتکلیفی واشنگتن را نشان میدهد، پدیدهای تکان دهنده که بیش از همه، متحدین مفلوک آمریکا در منطقه را دچار سرگیجه و انفعال کرده است.
انتهای پیام/