به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حامد حجتی از شاعران آیینی با بیان اینکه یکی از مهم ترین موضوعات در عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) از دیرباز تا کنون شعر بوده است، اظهار داشت: رسیدن به ساحت اباعبدالله الحسین(ع) رستگاری است و شعر مانند یک سرباز پا به رکاب هر سال به خیمه سیدالشهدا(ع) نردیک تر می شود.
وی با درخواست از جامعه مداحان جهت انتخاب اشعار بهتر، با مفاهیم درست گفت: خوشبختانه شعرهایی که شنیده می شود بسیار خوب و ارتقاء یافته است و امیدوارم این امر ادامه پیدا کند چون موجب بهره مندی بیشتر مردم از معنویت حاکم در این فضا می شود.
شاعر آیینی همچنین غزلی را که در ایام تاریخ نگاری ضریح حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در کربلای معلی و در سوگ شهادت حضرت علی اکبر(ع) سروده است، در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داد تا برای نخستین بار برای منتشر شود.
تا گره باز شد از ابرویش
نیزه ای بوسه زد به پهلویش
دست بر جای زخم نیزه گرفت
ناگهان دید..... زخم بازویش
رو به سمت عقب نگاهی کرد
تار می دید چشم جادویش
رو به سمت حرم تمایل داشت
خیمهها پر شد از هیاهویش
گفت: این تشنگی مرا کشته است.
سله بسته است لعل دلجویش
لب به لب های آفتاب گذاشت
در هم آمیخت عشق با بویش
در منا کربلا مکرر شد
او ذبیح و عطش چو چاقویش
ذره ای داغ آفتاب چشید
لب فرو بست از فراسویش
باز برحجم شب خط خون زد
پخش شد در زمانه هوهویش
نیزه در نیزه تیغ در تیغ است
اربا اربا شده است گیسویش
دشت در بهت خود عزادار است
بنویسید کو اذان گویش؟
این ورق پاره های قرآن است
می گذارد به روی زانویش؟
یا تن چاک چاک یک مرد است؟
که نمانده است هیچ از رویش....
خواستم تا غزل کنم او را
یک قصیده شده است هر مویش
انتهای پیام/