به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سپیده توکلی، دارنده مقام دوم آسیا در مسابقههای پنجگانه 2016 آسیاست. او رکورددار هفتگانه، پنجگانه و پرش ارتفاع ایران است و البته فارغالتحصیل رشته مهندسی صنایع و در حال حاضر دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی.
توکلی در بازیهای آسیایی داخل سالن 2007 ماکائو بهطور رسمی ملیپوش دوومیدانی شد و حرکت خود را در مسیر موفقیت در دوومیدانی آسیا آغاز کرد.
دختر ایرانی در بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو در رشته هفتگانه به میدان رفت و ششم شد و بعد از آن در قهرمانی داخل سالن 2012 آسیا مدال برنز رشته پنجگانه را بر گردن آویخت.
بازیهای اینچئون هم در کارنامه توکلی دیده میشود، اما مهمترین مدال او در رقابتهای 2016 دوحه به دست آمد، جایی که دختر ایرانی در میان رقبای آسیایی مدال نقره پنجگانه آسیا را به دست آورد.
او رقبایی از ژاپن، ترکمنستان و ازبکستان را پشت سر گذاشت تا لقب بانوی نقرهای پنجگانه ایران را از آن خود کند. تیم 400 × 4 متر زنان نیز با ترکیب سپیده توکلی، مریم طوسی، الناز کمپانی و فرزانه فصیحی با پشت سر گذاشتن تیم لبنان، بعد از قطر میزبان دوم شد و مدال نقره گرفت تا توانایی توکلی در دوها هم ثابت شود.
سپیده توکلی این روزها بر شدت تمریناتش افزوده است. او میخواهد در مسابقههای سال آینده آسیا به میدان برود، از این رو مدال طلای آسیا را نشانه گرفته است هر چند با وجود امکانات رقبا به ویژه ازبکستان، کار سختی پیش رو دارد.
توکلی وقتی از نحوه پرسشهای چمدان و پاسخهایی که او باید میداد مطلع شد، خودش را برای یک گفتوگوی نسبتا طولانی اما با پاسخهای کوتاه آماده کرد.
گفتوگویی که در پایان به عقیده دوومیدانی کار دختر ایران، یکی از خاص ترین مصاحبههای دوران زندگی ورزشیاش شد.
چرا سپیده توکلی نیک؟
نمیدانم از اول کنار اسم فامیلم بود، اما همه توکلی مینویسند.
هفتگانه؟
دو 100 متر بامانع، پرش ارتفاع، پرتاب وزنه، دو 200 متر،پرش طول، پرتاب نیزه و دو 800 متر. هفتگانه در بخش زنان است که در مسابقههای سالنی پنجگانه است. در بخش مردان اما دهگانه داریم.
با این قد چرا نه به بسکتبال؟
همه ورزشها را امتحان کردم تا دوومیدانیکار شدم. از شنا و ژیمناستیک در پنج سالگی گرفته تا والیبال و بسکتبال. بعدها والیبال و دوومیدانی را با هم دنبال کردم اما از سال 2007 ملیپوش دوومیدانی شدم.
فهمیدن بیشتر از سن؟
خب اطرافیانم تا اندازهای که مرا میشناختند میگفتند، اما خودم دوست داشتم در سن خودم بفهمم و زندگی کنم.
تلاش برای تبدیل به چه کسی؟
علی دایی. او را اسطوره ورزش ایران میدانم و از دوران نوجوانی از نوع بازی علی دایی خوشم میآمد.
پدر و مادر؟
عاشق هر دو. مشوقهای اصلی من. مادرم تا 18 و 19 سالگی همراه من در تمام تمرینات بود و پدرم به عنوان فوتبالیست قدیمی تیمهای تاکسیرانی و کیان تشویق میکرد.
روزخواستگاری؟
همسرم ایمان روغنی رکورددار دوی 200 متر ایران بود که در اردوها با هم آشنا شدیم و بعد از دوره کارشناسی ارشد تصمیم به ازدواج گرفتیم.
ویژگی همسر؟
خب من شناخت قبلی از ایشان دارم و خصوصیات اخلاقی یکدیگر را بخوبی میشناسیم. متانت و سختکوشی ویژگی بزرگ همسرم است.
ویژگی خودتان؟
شاد و راحتم. سخت نمیگیرم اما با اعتماد به نفس بالا در پی هدفم میروم.
نمرات تحصیلی؟
بجز دوره کارشناسی که به دلیل تمرین و مسابقه کمی افت کرده بودم، اما در مقاطع دیگر همیشه نمراتم20 و 19 یا 18 بود. کارشناسی ارشد را با معدل 18 تمام کردم و دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی هستم.
حس حسادت؟
آره خیلی دارم. راستش همیشه معلمها میگفتند در درس حسادت کنید، اما من علاوه بر درس میگویم باید در ورزش هم حس حسادت داشت و با تلاش و تمرین به بهترین رکوردها رسید.
ترمز علاقه؟
سختیهای زیادی در راه علاقه شخصی هر فردی وجود دارد اما باید راه را گرفت و پیش رفت. ترمز کشیدن ممنوع، زیرا هدف از پیش مشخص شده است و باید رفت تا به آن رسید.
باهوش؟
خودم نمیتوانم در این باره حرفی بزنم، اما دیگران میگویند با این تحصیلات و نمراتی که در دوران تحصیلی داشتم همراه با ورزش قهرمانی در بالاترین سطح را توانستهام با هوش خودم به دست بیاورم.
مقایسه؟
بله با دختری ازبکستانی به نام کاترین قهرمان هفتگانه آسیا مقایسه میشوم. برخی هم به من میگویند بلانکا ولاسیچ ایرانی.
خلاقیت؟
کارهایم زیاد به خلاقیت نیاز ندارد، اما در طراحی و اجرای تمرینات و پیاده کردن تکنیکها سعی میکنم خلاقانه عمل کنم.
بهترین بازیهای کودکی؟
قایم باشک. هفتسنگ و اسکیت در کوچه و پارکینگ منزلمان.
پول میگیرید؟
دو سال است با تیم دانشگاه آزاد و مدیریت آقای دادکان اوضاع مالی ورزشکاران بهتر شده است. من در این تیم مربی و ورزشکار هستم و از تسهیلات و تخفیف دانشگاه استفاده میکنم.
فضای مجازی؟
تقریبا زیاد.
نابرده رنج گنج میسر نمیشود؟
فکر میکنم از سعدی.
چند بیت شعر؟
امشب غم دیروز و پریروز و فلان سال و فلان حال و فلان مال و که بر باد فنا رفت... نخور ای جان برادر به خدا حسرت دیروز عذاب است... مردم شهر به هوشید؟... که شاعر به اتفاق خوانندهاش در این شعر به مردم میگویند شاد باشید و از آنچه که دارید به خوبی استفاده کنید.
نام یک فیلم موثر؟
نامش را درست یادم نیست، اما ماجرای پسر دونده هندی بود که با تلاش فراوان بعد از جنگ هند و پاکستان توانست در ورزش مدال بگیرد و مردمش را شاد کند.
غذا؟
تهچین مرغ.
لحظه رفتن روی سکو؟
حس خیلی خوبی است. در آن لحظه سختیهای ورزش یک طرف و تصور شادی و شور اجتماعی یک طرف دیگر است. من این لحظه را تجربه کردهام و خیلی دوستش دارم.
جوجه رنگی؟
بله، من خیلی حیوان خانگی داشتم. مرغ و خروس و خرگوش. مار هم گرفتم. جوجه رنگی هم در بچگی داشتم و با آنها بازی میکردم.
الان چطور؟
الان لاک پشت دارم.
با لاکپشت میدوید؟
نه. سعی میکنم در هنگام دویدن خرگوش را انتخاب کنم.
مار؟
مار دوست دارم و یک بار مار گرفتم و اطرافیانم وحشتزده از دور و برم فرار کردند.
قدرت هفتگانهکاران؟
بسیار زیاد. مخصوصا در هفتگانه خیلی تاثیر دارد، زیرا رشتهای میدانی با فکر و هوش است آن هم به دلیل اجرای همزمان چند تکنیک. باید خیلی روی حرکات تمرکز کنید و در کوتاهترین زمان ممکن بدوید و بپرید. این کارها قدرت ذهنی بالایی میخواهد.
همانندسازی با قهرمانان؟
با بلانکا ولاسیچ پرنده زن کرواسی در هفتگانه، همینطور اشتون ایتون رکورددار دهگانه مردان دنیا از آمریکا.
سرپیچی از قوانین مدرسه؟
نه هرگز. من قانونمدار هستم.
دورزدن تحریمها؟
خیلی وقتها تمرین کردنم را تحریم کردند که من همه را دور زدم و دوباره رفتم تمرین.
مصلحتاندیش یا واقعگرا؟
واقعگرا بیشتر شاید جاهایی مصلحتاندیش.
خط قرمز؟
دورویی و دروغگویی. در سن پایینتر زیاد برای من اهمیت نداشت، اما اکنون حوصله این قبیل آدمها را اصلا ندارم و کنارشان میگذارم.
تحمیل زوری عقاید؟
نه اصلا در شیوه عقاید بحثی با کسی ندارم، اما عقیده خودم برایم مهم است. گاهی سعی میکنم به برداشتهای اشتباه دیگران پاسخ بدهم اما تا حدی که قبول کنند و قبول هم نکنند اصراری ندارم.
عکسالعمل تند؟
معمولا عصبانی نمیشوم، اما وقتی عصبانی بشوم دیگر از کوره در میروم، مخصوصا اینکه حق با خودم باشد.
خواب، خوراک و آرامش؟
حساسم. زیرا با زندگی من عجین است. برنامهریزی ورزش قهرمانی به این سه نکته مهم زندگی وابسته است.
منبع:جام جم آنلاین
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانهها