به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، شهرستان درگز در 255 کیلومتری شمال مشهد و در مجاورت مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد. آب و هوایش گرم و نیمه مرطوب است و مردمانش از راه کشاورزی زندگی میگذارنند. در دوره باستان این شهر و اطراف آن، سرزمین اصلی پارتها یا همان اشکانیان بود و با «داراگرد» نخستین شهری که اشکانیان بنیان نهادند، قابل تطبیق است.
«نادرشاه افشار» نیز که پس از سقوط سلسله صفویه و تسلط افغانان، به هرج و مرج حاکم بر ایران پایان داد، از اهالی درگز بود.
تپههای باستانی
درگز به سبب تاریخ کهن خود تپهها و محوطههای باستانی بسیاری دارد که آثاری از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوران متاخر اسلامی را در خود جای دادهاند. قدیمیترین این محوطهها «یاریمتپه» در سه کیلومتری شمال غرب درگز است که کهنترین تمدنهای شمال شرق ایران را معرفی میکند و نقوش سفالی به دست آمده از آن از برجستگی خاصی برخوردار است.
از دیگر محوطههای تاریخی درگز، «بندیان» است که در فاصله چند صدمتری یاریمتپه قرار دارد. کاوش باستانشناسان در بندیان از سال 1373 آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد. در اثر این کاوشها مجموعهای شامل یک تالار بزرگ، راهروها، اتاقها، یک آتشکده، یک ایوان و تعدادی کتیبه که همگی متعلق به دوره ساسانیان هستند به دست آمده است.
آرامگاه شهرستانی
«ابوالفتح محمدبن ابوالقاسم عبدالکریم» معروف به شهرستانی از دانشمندان بزرگ اسلامی است و بیشتر به سبب نگارش کتاب «الملل و النحل» شهرت دارد. این کتاب که در سال 521 هجری قمری نوشته شده، از منابع مهم در شرح مذاهب و آراء و عقاید اسلامی است. آرامگاه منسوب به شهرستانی در محدوه شهرستان درگز قرار دارد.
بندیان درگز
یک آتشکده زیبای ساسانی به همراه برج خاموشی در منطقه بندیان در گز مشاهده شده است و در سالهای اخیر حفاری در آنجا صورت گرفته است. برج خاموشی محل تدفین زرتشتیان، به شکل استوانه با ارتفاع سه متر و قطرحدودی 20 متر است.
در آتشکده گچکاریهای نفیس زیبایی از دوره ساسانیان بر جا مانده که موضوعات آن عبارتند از پیروزی بهرام پنجم بر پادشاه هپتالیان، مراسم مذهبی در حضور آناهیتا، معرفی افراد به شاه، صحنه ضیافت تاج بخشی به شاه.
درون آتشکده آتشدانی زیبا یافت شده و پنج کتیبه به خط پهلوی در محراب آن قرار داشته است. حفاریهای این منطقه در سال 1373 آغاز شد. گچبریها مربوط به سال 425میلادی زمان سلطنت بهرام پنجم است که در تاریخ طبری نیز از آن یاد شده است.
دره چهلمیر
پارک ملی تندوره دارای درههای عمیق و چشمنوازی است که معروفترین آنها دره چلمیر است که در بخش شرقی پارک واقع شده است. در ابتدای ورودی دره، قریه دودانلو قرار گرفته و ابتدای آن پوشیده از درختان انبوه از انواع : گردو، بید، صنوبر و چنار است. این دره یکی از مهمترین زیستگاههای کل و بز، قوچ و میش و پلنگ در منطقه است.
دره چلمیر مهمترین تفرجگاه مردم درگز نیز محسوب میشود و هر سال در فصل تابستان بخش پایینی دره تعداد کثیری از مردم ناحیه را به خود جلب میکند.
حمام جشنآباد
ابن بنا در روستای جشنآباد از توابع دهستان شهرستان و بخش نوخندان به فاصله 20 کیلومتری شمال غربی شهرستان درگز واقع شده است. به استناد مدارک و شواهد موجود تاریخ احداث این حمام به دوران قاجاریه باز میگردد.
حمام جشنآباد به همت شخصی موسوم به حاج حیدر حیدری ساخته شده لیکن بعدها توسط اهالی روستا به صورت بنائی عام المنفعه خریداری گردیده است. بنای مزبور مشتمل بر ورودی کوچکی با طاقهای هلالی در ضلع شمالی است و از طریق راه پلهای خمیده به بینه متصل میشود.
بینه حمام شامل فضایی مدور با غرفههای بزرگ و کوچک و طاقی هلالی، گنبد بزرگ مرکری یا نورگیر میانی، حوض دایرهای شکل، راه ارتباطی میان بینه و گرم خانه در ضلع غربی بنا قرار دارد و فضای گرم خانه ترکیبی از سه غرفه بزرگ، یک غرفه کوچک، خزینه آب و با پوشش زیبای گنبدی و نورگیری میانی است. در ساختمان این حمام از آجر، ساروج، آهک و سنگ استفاده شده است.
انتهای پیام/