به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، شهید علیاکبر آویش در سال 1337 در روستای ترا از ییلاقات منطقه امیری بخش لاریجان آمل در یک خانواده ساده و مذهبی چشم بدنیا گشود.از همان نوجوانی به دلیل توجه به خانواده و کمک حال پدر و مادر با شاگردی در مغازهها نانآور خانه شد.
در کنار کسب و کار، درس را کنار نگذاشت و با تلاش و اشتیاق مقاطع تحصیلی را پشتسر میگذاشت تا اینکه به دوران سربازی رسید اما پس از مدتی در این دوران بدلیل فرمان بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی از سربازی فرار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی خود را موظف دانست تا در رکاب این نظام قرار دهد و لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد. در کنار خط مقدم بودن، همراه مردم شهرش آمل بود و در حماسه اسلامی ششم بهمن سال 60 دوشادوش همشهریانش به مبارزه با منافقین پرداخت و موجبی بر رعب و وحشت این متجاوزان خاک میهن شد بگونهای که نامش را میشنیدند میلرزیدند.
با وجود فرماندهی سپاه ناحیه چالوس رفتن به جنگ و بودن با رزمندگان اسلام و ورود در عملیاتهای خط مقدم را ترجیح داد تا به مانند یک سرباز تفنگ بر دست بگیرند و علیه دشمنان اسلام به مقاومت و ایستادگی بپردازد.
به گفته همسر شهید آویش زندگی زناشوییاش به بیشتر از شش سال نگذشت زیرا همیشه جلودار گردانش بود و با وجود فرمانده لشکرش خود را سربازی میدانست تا مقابل حزب بعث بایستد.
همیشه علاقه داشت که جسمش به مانند بی بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س) گمنام بماند که با برپایی عملیات کربلای 4 در منطقه امالرصاص آرزویش برآورده شد و جنازهاش در خاک دشمن ماند.
پس از تشییع این شهید به همراه دیگر شهدا بر دستان مردم ولایتمدار و شهیدپرور مردم آمل شب وداع این شهید دیشب در حسینیه ثارالله سپاه ناحیه آمل برگزار شد.ایثارگران، جانبازان، رزمندگان، همرزمان شهید به همراه مردم این شهرستان به مانند همیشه در کنار مسئولین دستگاههای اجرایی در این شب به یادماندنی در کنار همسر و چهار فرزند شهید به محفل شب وداع شهید آمدند تا آخرین وداع را با این سردار شهید پس از 31 سال چشمانتظاری برپا کنند.
حسین نامینژاد دوست و همرزم شهید آویش در این مراسم با بیان اینکه قبل از شهادت شهید علیاکبر در جبهه دیداری با وی داشتم و در آنجا بهم وصیتی کرده بود، بیان کرد: شهید گفته بود که بعد از شهادتش پیکر پاکش را در روستای ترا منطقه امیری به خاک بسپارند که این وصیتش موجب تعجبم شد و از وی پرسیدم چرا آنجا در حالیکه برادر شهیدت در محمودآباد به خاک سپرده شد، خانواده و پدر و مادرت در آنجا زندگی میکنند گفت: نمیخواهم وقتی شهید شدم اسم و رسمی از من یاد شود و میخواهم به مانند فاطمه زهرا گمنام باشم.
وی ادامه داد: قبل از عملیات و خبر شهادت شهید بنده مجروح و پس از هفتهها در بیمارستانهای مختلف در بیمارستان 17 شهریور آمل بستری شدم که یک روز صبح زود مادرش به ملاقاتم آمد.
نامینژاد گفت: از دیدن مادرش در آن وقت زمان تعجب کردم و با مشاهدهام بر روی تختی که شهید آویش در زمان زخمیشدن بر روی آن لبخندی زد و گفت: اکبر منم بر روی همین تخت خوابیده بود و شفا گرفت تو هم شفا میگیری.
همرزم شهید آویش یادآور شد: مادر شهیدان آویش در آن صبح از من سراغ پسرش را گرفت و بهم گفت: حسینجان دیشب خوابی دیدم که پنج پرستار به خوابم آمدند که چهار نفرشان لباس سفید برتن داشتند و یک نفر لباس سبز پوشیده بود، او دستش را بر روی دستم قرار داد که احساس جوانی بهم دست داد و زمانی که داشت از اتاق خارج میشد پرسیدم دخترم تو کی هستی؟ جواب داد: فاطمه دختر رسول خدا، همسر علی و مادر حسن و حسین(ع) و با شنیدن این نامش از خواب بیدار شدم که صدای اذان صبح به گوش رسید.
وی بیان کرد: مادرش تعبیر خواب را از من پرسید گفتم: همان که خانم بی بی فاطمه به خوابت آمد یعنی خبر شهادت علیاکبرت را آورده است و پسرت شهید شد و گفت: جنازهاش چی شد گفتم جنازهاش را نتوانستند بیاورند مادر به من تسلی داد بهم گفت: چفیه را بیار و بدستم داد و دور کمرم بستم.
نامینژاد اضافه کرد: با وجود امامان معصوم و رسالت پیامبران متاسفانه شاهد روایات نافرمانیهایی از سوی مردم آن دوران بودیم اما امام راحل ما خاص و معصوم نبود بلکه عام بود به طوری که 250 هزار نفر طی هشت سال دفاع مقدس جانشان را در راه این نظام نثار کردند.
وی خاطرنشان کرد: این شهدا طی دوران جنگ در آتش عشق سوختند، برخی پلاک و استخوان و بعضی لباسشان برای خانوادههایشان آمد که یکی از این شهدا شهید سردار علیاکبر آویش است با گذشت سی و یک سال پیکر مطهرش به شهرش آورده شد.
به گزارش تسنیم، پیکر پاک شهید آویش طبق وصیتنامهاش روز پنجشنبه مصادف با شهادت امام جعفر صادق(ع) در روستای ترا منطقه امیری بخش لاریجان به خاک سپرده میشود.
گزارش از کبریا مقدس
انتهای پیام/