باشگاه خبرنگاران پویا - احسان زیورعالم
18 دی 1393 در رسانههای مختلف که پوششی خبری برای تئاتر داشتند، خبری با این مقدمه منتشر شد: «انجمن صنفی هنرمندان تئاتر شهر تهران» پس از طی مراحل قانونی و دریافت مجوزهای لازم و پس از انتشار فراخوان اقدام به برگزاری انتخابات کرد و اعضای هیئت مدیره خود را شناخت.
برای نخستین بار بود که در برابر واژه تئاتر در ایران، از واژه «صنف» استفاده میشد و این در حالی بود که خانه تئاتر با ادعای صنفبودگی، هیچگاه از این واژه مشروعیتساز بهرهای نبرده بود. نخستین انجمن صنفی تئاتر کشور که مشروعیت خود را از وزارت کار دریافت کرده بود، با عنوان «انجمن صنفی هنرمندان تئاتر شهر تهران»، با ریاست مجید سرسنگی در 17 دی ماه با برگزاری نشستی رسانهای در خانه هنرمندان ایران اعلام موجودیت کرد. طبق گفتههای سرسنگی این انجمن طبق ماده 131 قانون کار جمهوری اسلامی ایران و با مجوز رسمی از وزارت کار تعاون و رفاه اجتماعی بهعنوان نخستین نهاد صنفی رسمی تئاتر کشور فعالیتش را آغاز کرد
طبق اعلام این گروه «انجمن صنفی هنرمندان تئاتر شهر تهران» مجوزهای لازم برای فعالیت صنفی در حوزههای معیشتی، رفاهی و حقوقی هنرمندان تئاتر را دریافت کرده است.
رقیب نوپای خانه تئاتر با حضور گروهی که هیچ نسبتی با کهنهسواران خیابان مظفر نداشتند اعلام میکنند بودن در این صنف منافاتی با حضور در خانه تئاتر ندارد تا به نحوی هراسها و بیمهای موجود را برطرف کنند. با این حال امیرحسین حریری که به تازگی مدیر مرکز تئاتر مولوی شده بود گفته بود «باتوجه به تعداد هنرجویان و دانشجویان تئاتر دانشگاهها و مسائل گوناگونی که وجود دارد تاسیس یک نهاد صنفی که بتواند بخشی از دغدغههای معیشتی، رفاهی و حقوقی هنرمندان تئاتر را پیگیری کند به عنوان یک ضرورت احساس میشد.»
علیرضا دریابیگی نیز در مقام نایب رئیس انجمن گفته بود: «بعد از انتشار فراخوان 80 نفر منطبق با ماده 10 قانون کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مدارک و قراردادهای کاری خود را ارسال کردند.»
عدد، عددی بزرگی نبود. در مقایسه با 2000 عضو خانه تئاتر یا تعداد گروههای عضو انجمن هنرهای نمایشی در سراسر کشود، 80 نفر برای یک صنف به یک شوخی میمانست. با این حال دریابیگی از توانایی برای تشکیل شورای عالی اعطای درجات هنری به هنرمندان شهر تهران، تلاش برای تحت پوشش بیمه قراردادن اعضای انجمن، تلاش برای تاسیس صندوق قرضالحسنه برای تامین امکانات رفاهی و اعطای وام به اعضای تحت پوشش، تشکیل گروههای تخصصی برای خدمترسانی به اعضای زیرمجموعه انجمن سخن میگفت.
با چنین فضاسازی هیئت مدیره انجمن بدین شرح معرفی میشوند: «مجید سرسنگی، رضا دادویی، میرعلیرضا دریابیگی، امیرحسین حریری، مهدی کیهور، مهدی لطفی». طبقه دوم تماشاخانه ایرانشهر نیز تبدیل به دفتر انجمن میشود تا فعالیت یک صنف واقعی آغاز شود؛ اما طومار انجمن سریعتر از آنچه تصور میشد پیچیده میشود. با رفتن سرسنگی گویا پرونده این انجمن صنفی بسته میشود. در آن ایام همه از نیت ناخالص سرسنگی در راهاندازی صنف و بسط قدرت خود - که آن روزها در رفتارهای مدیریتیش مشهود بود - سخن میگفتند و همین مسئله را دال بر عملی نشدن حرکت صنفی برشمردند.
اما این روزها خبرهایی مبنی بر تشکیل مجدد و روشن شدن چراغ فعالیت انجمن صنفی سرسنگی منتشر شده است. ظهر دیروز، مجمع عادی این انجمن در تالار مولوی برگزار میشود تا گزارشی از عملکرد هیئت مدیره، بازرس، خزانهدار ارائه شود و در نهایت انتخابات آن پس از سه سال برگزار شود.
طبق گفتههای دریابیگی، در انتخابات دیروز، از میان 116 رأی و از بین 10نامزد هیئت مدیره حامد شفیعیخواه، مهران امامبخش، رضا دادویی، تینو صالحی و میرعلیرضا دریابیگی به عنوان هیئت مدیره جدید برگزیده شدند و مهدی طیهور و علی ساسانینژاد اعضای علیالبدل معرفی شدند.
از میان سه نامزد بازرسی نیز میلاد دبیری به سمت بازرس برگزیده شد و عضو علیالبدل این سمت نیز امیرحسین رضایی است.
با این حال نکته عجیب آن است که در برنامه چشم شبروشن با حضور اصغر همت و مهدی شفیعی که به بحث موازیکاریها سپری شد، کسی درباره این انجمن سخنی به میان نیاورد تا شاید حرکت آرام تیم مجید سرسنگی منجر به اتفاقی مهم شود.
نکته مهمی که در آن گفتگو به راحتی نادیده گرفته شد، گفتههای اصغر همت مبنی بر شغل نبودن حرفههای تئاتر در نگاه دولت است. این در حالی است که دریابیگی در گفتگو با تسنیم میگوید در اول آذرماه 1393 این مسئله در جریان تشکیل انجمن صنفی هنرمندان تئاتر حل شده است و با توجه به مدارک و مستندات ارائه شده به وزارت کار و ثبت آن در وزارت مذکور کلیه رشتههای تخصصی تئاتر به عنوان زیرمجموعههای صنف هنرمندان تئاتر، به عنوان شغل به رسمیت شناخته شده است.
پس با این اوصاف چندان حرف اصغر همت درباره شغل نبودن رشتههای تئاتری صحت ندارد و اصولاً نیازی به رایزنی مجلس و دولت نیست.
انتهای پیام/