به گزارش خبرگزاری تسنیم از لارستان، لارستان جنوبیترین شهرستان استان فارس و یکی از 49 شهرستان اولیه تأسیس شده ایران در سال 1316(هجری شمسی) است. این شهرستان در حال حاضر با 15 هزار کیلومتر مربع از 8 شهر و 6 بخش اوز، بنارویه، جویم، بیرم، صحرای باغ، مرکزی، خور و لطیفی تشکیل شده است.
شهرستان لارستان در در دوران صفویه به منطقه وسیعی از جنوب ایران به نام «ایالت لارستان» معروف بوده که در آن زمان تمام مناطق بندر «گمبرون» یا همان بندرعباس کنونی، بندر لنگه، بندر خمیر، کیش، تنب بزرگ و تنب کوچک، بستک، لار، مهر، عسلویه، لامرد، خنج، گراش و کنگان را شامل میشده است.
لارستان در حال حاضر با وجود جداکردن شهرهای زیاد از آن با 15 هزار کیلومتر مربع وسیعترین شهرستان استان فارس محسوب میشود و دارای 220 هزار نفر جمعیت است. شغل اغلب مردم آن تجارت و اشتغال در کشورهای حوزه خلیج فارس نظیر دبی، قطر، بحرین، عمان، کویت و غیره بوده و تعداد زیادی از آنها نیز به شغلهای خدماتی و کشاورزی مشغولند.
اما اگر بخواهیم به شکلی جزئیتر به معرفی هریک از بخشهای مختلف لارستان کهن بپردازیم، هریک از آنها دارای جاذبههای طبیعی، تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خاصی هستند که در زیر به معرفی خلاصه هرکدام از توابع لارستان میپردازیم.
بخش «اوز» یکی از کهنترین بخشهای لارستان است که دارای بناهای باستانی است که شاید مهمترین آنها قلعه «پرویزه» مربوط به دوران ساسانی، برکه «سلفی» از عهد تیموری و همچنین خانه سوداگر اوز و موزه مردمشناسی این شهر باشد. از طرفی به لحاظ طبیعی نیز، بخش اوز لارستان با وجود داشتن تالاب زیبای هیرم و میزبانی از انواع پرندگان مهاجر در ایام زمستان و بهار این شهر را زیبا و محلی برای گردش در ایام تعطیلات مبدل کرده است.
بخش «صحرای باغ» نیز به دلیل قدمت زیاد، بناهای تاریخی و معنوی زیادی را در خود جای داده که از جمله میتوان به مرقد مطهر امامزاده سیدابوالفضل شاه سیفالله قتّال از نوادگان امام موسی کاظم(ع)، آسیابهای آبی قدیمی، قلعه قلات، حمامهای تاریخی و سنگ نوشتههای قدیمی اشاره کرد. همچنین غاری باستانی با نام «بنوو» از جاذبههای بسیار زیبا و طبیعی در بخش صحرای باغ است که به جهت موقعیت جغرافیایی محلی مناسب برای طبیعت دوستان است. بنا به نقل مشهور زمان شکلگیری این مکان به دوره زرتشتیان باز میشود.
بخش «جویم» لارستان هم از لحاظ مناطق گردشگری طبیعی علاوه بر جلوههای زیبای زمینهای کشاورزی و باغهای پرثمر، میتوان به چشمه سرچشمه، دریاچه فصلی هرم، تنگه حاجیآباد، آبشار رحمتآباد و غیره اشاره کرد.
بخش جویم به جهت قدمت بالای تاریخی دارای آثار متعدد باستانی از قبیل آب انبارها، کاروانسراها، قلعهها و غیره است که شاید مشهورترین آنها منطقه باستانی آتشکده آذرفرنبغ کاریان، مسجد جامع جویم، کاروانسرای خواجه ابوالحسن، کاروانسرای شترخانه، حمام خضر، قلعه فرشته جان، آب انبار گود کُر، آرامگاه سید ابواحمد جویمی، قلعه بَل، گنبدخانه هرم و قلعه منصورآباد باشد.
بخش «بیرم» دارای روستاهای متعدد بوده که شاید مشهورترین آن روستای «کریشکی» دومین روستای هدف گردشگری در ایران باشد. قلعه تاریخی این روستا اکنون به محلی برای نگهداری اشیاء قدیمی تبدیل شده و سالیانه میزبان گردشگران است.
به دلیل قرارگیری ابنیههای متبرکه فراوان در این بخش، بخش بیرم به دارالاولیاء لارستان مشهور است. مهمترین امامزادگان بخش بیرم عبارتند از: سیدعفیف الدین (ع) یا شاه زندو، میر ابول به، شاه ابوالفتح. آسیاب فاریاب برجستهترین اثر تاریخی در بخش بیرم است که قدمت آن به دوره ساسانیان باز میگردد و در فاصله 6 کیلو متری شهر بیرم قرار دارد.
معروفترین اثر تاریخی بخش بنارویه «خندق» نام دارد که قدمت آن به پیش از اسلام بازمیگردد. قلعه سنگی سمیران، بنای نقاره خانه در کوه شاهنشین، کاروانسرای شاه عباسی، چاه دولاب، برج سفید و چندین قلعه تاریخی دیگر را میتوان از جمله آثار ارزشمند تاریخی در این بخش نام برد. در بخش بنارویه مقبره امامزادگان واجب التعظیمی از جمله شاه جبرائیل، شاه فضل الله، شاه ابولیث و غیره قرار دارد.
انتهای پیام/ ع