حجتالاسلام و المسلمین «مرتضی کربلایی» پژوهشگر ادیان و عرفان اسلامی و استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، با بیان اینکه برترین ماهها طبق فرمایش پیامبر (ص) ماه مبارک رمضان است، گفت: یکی از نکات مهمی که در شریعت اسلام به آن اشاره شده این است که برخی زمانها و مکانها دارای اثرگذاری ویژهای هستند، به عنوان مثال کسی که به حج میرود، خدا او را پاک میکند و انسان وارستگی باطنی به دست میآورد و حتی در روایت گفته شده که زائران بیت الله الحرام همچون نوزادی که تازه متولد شده، پاک و مطهر میشوند و این نشان از خاصیتی است که خدا در آن سرزمین قرار داده است.
وی افزود: علاوه بر این، برخی زمانها نیز دارای اثرگذاری خاصی هستند، به عنوان مثال، بین الطلوعین، هنگام غروب، هنگام بارش باران ، شبهای جمعه و ...، از جمله زمانهایی است که اهل بیت (ع) فرمودند این اوقات، زمان استجابت دعاست و این نظم و قانونی است که خداوند در نظام خلقت قرار داده است.
حجتالاسلام و المسلمین کربلایی ماه رمضان را یکی از زمانهای مهم در طول سال دانست و گفت: اساساً ماه رمضان نیکو، مبارک و مورد توجه خداست تا آنجا که در بیان پیامبر اسلام (ص) آمده ماه رحمت و برکت و مغفرت است، لذا در روایات معصومین (ع) به عبادتهای ویژهای همچون روزهداری در این ماه دعوت شدهایم.
«ماه رمضان ماه شکوفایی فطرت انسان است» وی با بیان این جمله تأکید کرد: اگر بتوانیم از این ماه توشهای فراوان برگیریم، میتوانیم به اسرار و حقایقی که خداوند از باب فطرت الهی در وجود انسان قرار داده است، بهرهمند شود.
این استاد حوزه علمیه قم درباره لزوم بهرهمندی از فرصت ماه مبارک رمضان گفت: امیرالمومنین (ع) از پیامبر اکرم (ص) درباره برترین اعمال در ماه رمضان سوال کردند که حضرت (ص) فرمود: «الوَرَعُ عَن مَحارِمِ اللّهِ»؛ پرهیز از محرّمات الهى.
وی با بیان اینکه نتیجه ورع از محارم، دستیابی به سرّ اصلی روزهداری یعنی «لقاءالله» است، گفت: خداوند متعال در این باره میفرماید: «الصَّومُ لی وأنَا أجزی بِهِ»؛ روزه، براى من است و خودم پاداش آن را مىدهم.
حجتالاسلام و المسلمین کربلایی خاطرنشان کرد: سرّ اصلی در روزهداری این است که انسان به لقای الهی برسد، تمام انسانها ـ چه مومن و چه کافر ـ در نظام تکوین در نهایت به لقای الهی خواهند رسید، خداوند در آیه 6 سوره انشقاق میفرماید: «یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِیهِ»، خداوند در اینجا از تعبیر «انسان» استفاده کرده و این یعنی تمام انسانها و مرزی میان انسانها مطرح نشده است. کمال این است که انسان مومن با پیروی از شریعت و دستورات فرستادگان حق در این دنیا به ملاقات الهی بار یابد. جزای روزهداری حقیقی خودِ خداوند است و روزهدار نیز کسی است که جمال حق را شهود میکند.
انتهای پیام/