به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، بسیاری از ناقدان افسارگسیختگی تکنولوژیک همیشه نوعی وحشت را به تصویر کشیدهاند که نتیجهٔ سلطهٔ تکنولوژی بر انسان است. همان تصویری که «آلدوس هاکسلی» در «دنیای قشنگ نو» گوشهای از آن را به تصویر کشیده است؛ اینکه انسان مدرن سعی میکند از طریق مهندسی ژنتیک گونهای جدید و پیشرفته از انسانهای شبیهسازی شده را بسازد که به او خدمت کنند، اما در نهایت دنیایی پوچ و بیمعنی را برای انسان به ارمغان میآورند.
در تصویرسازی فیلمهای هالیوودی از این اندیشه، حتی با تصویری فراتر مواجهیم: این انسانهای جهشیافته ناگهان در جایی از کنترل خارج میشوند و انسانهای واقعی را طعمهٔ خود میکنند. تبدیل به زامبیهایی خونخوار میشوند که از کنترل خارج شدهاند و کسی را یارای مقابله با آنها نیست. اولین قربانیان این موجودات دستکاری شده و غیرطبیعی، سازندگان آنها و مهندسان ژنتیک هستند.
تصور کنید این موجود غیرطبیعی، مهندسی شده و جهش یافته در قامت یک سازمان سیاسی ظاهر شود؛ میشود همین رژیمی که تنها هفتاد و هفت سال سن دارد و در هر دقیقه از عمرش خون ریخته است.
حقیقت این است که مهندسی ژنتیک خاورمیانه، ما را درگیر گونهای جهشیافته و مصنوعی از رژیمی کرده است که در حال بلعیدن انسانهای واقعی است.
من معتقدم این گونههای جهشیافته در نهایت به سازندگان خود نیز حملهور خواهند شد. اما عجالتاً، نبرد میان ایران بهعنوان دولتی است که به قول هگل فیلسوف بزرگ آلمانی نخستین دولت تاریخ بر روی زمین است و نماد حقیقی دولت طبیعی محسوب میشود و گونهای جهشیافته که به بشریت و معنایِ انسانیت در معنای عام آن حملهور شده است. هر گام همراهی با این گونهٔ جهش یافته چه در عمل و چه در ذهن، یک گام دور شدن از انسانیت و نزدیک شدن به توحش و بربریت است.
یادداشت از مهدی فدایی مهربانی، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران
انتهای پیام/