به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، در حالی که شرق استان گلستان روزهای داغ و بیآبی را سپری میکند و مردم برخی محلات گنبدکاووس با دبههای خالی به دنبال آب هستند،، مسئولان از پروژههایی سخن میگویند که هنوز «به مدار نرسیدهاند»؛ از جمله سد بزرگ نرماب، که سالهاست بین وعده و عمل گیر افتاده است.
«از ساعت 9 صبح به بعد دیگر آبی از لوله نمیآید، حتی برای حمام هم باید با دبه از داخل شهر آب بیاوریم...» این تنها یکی از روایتهای پرتکرار شهروندان مناطق شمال غربی گنبدکاووس است که این روزها با بیآبی درگیرند.
محلههایی چون «20 متری مبعث»، «جامی غربی» و حتی برخی روستاهای اطراف شهرستان، شاهد گلایههای جدی شهروندانی هستند که این روزها به شدت درگیر کمآبی هستند.
آب هست، اما نه برای همه!
ابوالفضل رحیمی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان گلستان درباره وضعیت آبی استان توضیح میدهد که در استان گلستان بیش از 774 حلقه چاه فعال وجود دارد که بخش عمدهای از آب شرب را تأمین میکنند. اما بهدلیل گستردگی جغرافیایی، تنش آبی در برخی مناطق بهویژه شرق استان همچنان بالاست.
وی میگوید: در گنبدکاووس، ناوگان آبرسانی سیار را از 5 به 7 دستگاه افزایش دادهایم. همچنین در ماه اخیر با بازسازی و تجهیز 4 حلقه چاه، حدود 80 لیتر در ثانیه به ظرفیت آبرسانی اضافه شده است.
با این حال، برای مردم مناطقی که روزها و شب های بیآبی را میگذرانند، این اقدامات کوتاهمدت، بیشتر شبیه درمانی موقت برای زخمی کهنه است.
کاهش 38 درصدی بارندگی و فشار بر سفرههای زیرزمینی
رحیمی در ادامه با اشاره به شرایط کمبارشی میگوید: امسال حدود 38 درصد کاهش بارندگی نسبت به سال گذشته داشتهایم که فشار زیادی به منابع آب زیرزمینی وارد کرده است. در نتیجه، برداشتهای بیشازحد برای تأمین آب شرب، موجب افت سطح سفرههای آب شده است.
وی از مردم خواست هرگونه برداشت غیرمجاز از منابع آب، از جمله تانکرهای سیار یا منابع کشاورزی را از طریق سامانه 122 اطلاعرسانی کنند تا اقدامات قانونی صورت گیرد.
یکی از برنامههایی که شرکت آبفا از آن بهعنوان راهحل مکمل یاد میکند، پویش 50 لیتر برای هر خانوار است؛ طرحی برای مدیریت مصرف که در برخی شهرها به گفته مسئولان «موفقیت نسبی» داشته است.
اما در شهرهایی مانند گنبدکاووس، مردم میگویند: چیزی برای صرفهجویی باقی نمانده؛ ما با قطره آب زندگی میکنیم، نه با اسراف!
گیر کردن وعدهها در پشت دیوارههای سد نرماب
در کنار بحرانهای روزمره آب، پروژه سد نرماب چلچای که سالهاست نام آن در رسانهها تکرار میشود، حالا به عنوان یک زخمکهنه از آن میشود که مشخص نیست چه زمانی قرار است به داد خشکی شرق گلستان برسد.
این سد با ظرفیت تنظیم بیش از 100 میلیون مترمکعب آب، اگرچه از نظر فنی پیشرفتهایی داشته، اما هنوز شبکههای پاییندستی آن تکمیل نشده و بهاصطلاح امکان آبگیری آن وجود ندارد هرچند استاندار قول داده که این سد در مهرماه امسال آبگیری شود اما هنوز روستاهای مخزن سد به طور کامل جابه جا نشدهاند.
اگر شبکههای توزیع سد نرماب بهموقع اجرا میشد، اکنون بسیاری از مناطق شرق گلستان بهویژه گنبدکاووس، مینودشت، مراوهتپه و کلاله از بحران کمآبی در امان بودند.
مردم منتظر آب، مسئولان مشغول جلسه!
درحالیکه پروژههایی مانند سد نرماب سالهاست بین سازمان برنامهوبودجه، وزارت نیرو و دستگاههای متولی استانی دستبهدست میشود، مردم در مناطق شرق گلستان، تابستان را با دبههای آب میگذرانند.
یکی از اهالی میگوید: ما تانکر آب خریدیم گذاشتیم تو حیاط، پر کردیم، دو روزه تمام شد! الان هم باید منتظر باشیم که کی دوباره آب بیاد یا تانکر بیاد!
آنچه که روشن است گلستان با اقوام متنوع و جغرافیای منحصربهفرد خود؛ در حوزه تأمین زیرساختهای حیاتی مانند آب آشامیدنی پایدار، با مشکلاتی ریشهدار مواجه است.
پروژههای بزرگ، مثل سد نرماب، زمانی نجاتبخش خواهند بود که از فاز وعده به فاز بهرهبرداری واقعی برسند وگرنه دبههای خالی و چاههای پرهزینه، همچنان جزئی از زیست روزانه مردم استان خواهد بود.
انتهای پیام/