خبرگزاری تسنیم ـ عباس نورزائی، فعال سیاسی و اجتماعی| در بازار این روزهای استان سیستان و بلوچستان، دیگر قیمتها سر به آسمان گذاشتهاند و مردم درماندهاند که کدام کالا را باید در فهرست خریدشان نگه دارند و کدام را حذف کنند.
ضعف جدی در تأمین علوفه دام، دان مرغی و نهادههای کشاورزی، مثل زنجیری بههمپیوسته، تولید را به زانو درآورده است. وقتی تولید زمین بخورد، عرضه هم کم میشود و قیمتها بیمحابا بالا میروند؛ درست همان اتفاقی که این روزها هر صبح در بازارها تکرار میشود.
در همین میان، طنز تلخی دهانبهدهان میچرخد: سبزیفروشیای در بازار جار میزد «مرغسیاه بینفس کیلویی دوهزار تومن!» و توضیح میداد که «مرغ سیاه» همان بادمجان است برای فقرا! اما همین بادمجان بینفس، دیروز همقیمت با «موز لاکچری» فروخته شد. طنز تلخ روزگار ما این است که حتی سبزیجاتی که روزی قوت غالب طبقه پایین جامعه بود، امروز به رویایی گران قیمت تبدیل شدهاند.
قشر پایین جامعه که غذای اصلیشان تخممرغ، لبنیات و سبزیجاتی مانند سیبزمینی، پیاز، گوجه، خیار، کدو و بادمجان است، حالا زیر فشار تورم و افزایش شدید قیمتها خم شدهاند. لبنیات هر روز گرانتر میشود، تخم مرغ طلایی شده و گوجه دیگر رنگ قرمزش را نه از آفتاب، بلکه از تب قیمت میگیرد.
در چنین شرایطی، مسئولان باید با نگاه فوری و حمایتی وارد میدان شوند؛ تأمین نهادههای دامی و کشاورزی، حمایت از تولیدکنندگان خرد، و کنترل زنجیره توزیع، از ضروریترین اقدامات است. بازار بدون حمایت تولید، همچون سبزیفروشی بدون سبزی است، ظاهری دارد اما بویی از زندگی در آن نیست.
اگر این روند ادامه یابد، شاید به زودی در تابلوی مغازهها بنویسند:
«بادمجان ممتاز، با طعم مرغ سوخاری!»
طنز است، اما تلختر از هر واقعیتی که امروز بر سفره مردم سایه انداخته است.
انتهای پیام/