به گزارش خبرگزاری تسنیم، لبران جیمز، فوق ستاره کهنهکار بسکتبال آمریکا در پادکست مشترک خود با استیو نَش، اسطوره کانادایی بسکتبال از تأثیر شگفتانگیز حرکات بدون توپ استفن کری سخن گفت؛ تأثیری که به گفتهی او، دفاع حریفان را کاملاً دچار آشفتگی میکند.
نش در این برنامه آماری جالب ارائه داد؛ وقتی کری در زمین است، 45 درصد از حملات تیم به سمت حلقه میرود. اما وقتی روی نیمکت مینشیند، این عدد به 27 درصد کاهش مییابد. یعنی صرفاً حضور و تحرک او باعث ایجاد 18 درصد موقعیت بیشتر برای حمله به سبد میشود، بدون آنکه خودش پاس گل بدهد یا شوت بزند. این فقط حاصل احترام و ترس مدافعان از قدرت شوتزنی اوست.
لبران جیمز نیز تأکید کرد: استیفن زمانی خطرناکتر است که توپ را پاس میدهد. دفاعها ناخودآگاه لحظهای نفس راحت میکشند اما درست همان موقع او شروع به حرکت میکند، فضا باز میشود، و یک اسلیپ اتفاق میافتد. درایموند گرین لیآپ میزند، ایگودالا اَلی اوپ میگیرد یا گری پیتون دانک میکند.
این پدیده در واقع همان چیزی است که مربیان از آن به عنوان جاذبه کری (Curry Gravity) یاد میکنند؛ تمرکز شدید مدافعان بر او باعث میشود همتیمیهایش آزاد شوند و فرصتهای سادهتری برای امتیاز داشته باشند.
استیو نش که زمانی در نقش مربی مقابل کری قرار گرفته، گفت: وقتی کری در زمین است، همیشه این سؤال مطرح است که چه باید کرد؟ سوییچ کنیم؟ فاصله بگیریم؟ کمک بدهیم یا نه؟ چون هر لحظه ممکن است با یک حرکت بدون توپ همه نقشههای دفاعی از بین برود.
کری نیز در گفتوگو با این دو ستاره توضیح داد که از این نوع بسکتبال لذت میبرد: گاهی در حین تماشای فیلم بازی، مهم نیست توپ داخل رفته یا نه؛ فقط از دیدن حرکت تیمی و اجرای درست بازی لذت میبری. این همان لحظاتی است که بسکتبال به بهترین شکل خودش دیده میشود.
استفن کری در المپیک 2024 پاریس همراه با تیم ملی آمریکا درخشان ظاهر شد؛ از جمله با زدن نه پرتاب سهامتیازی مقابل صربستان و سپس ثبت هشت پرتاب سهامتیازی دیگر در فینال برابر فرانسه؛ جایی که شوت آخر او، با لقب «خنجر طلایی» (Golden Dagger)، بهعنوان مهمترین پرتاب دوران حرفهایاش شناخته شد.
اما همانطور که لبران جیمز میگوید؛ همه میدانند کری میتواند شوت بزند، اما راز واقعی او در حرکت است.
طبق گفته لبران جیمز و استیو نش، ستاره گلدن استیت و تیم ملی آمریکا زمانی خطرناکتر میشود که توپ در اختیارش نیست!
انتهای پیام/