حجت الاسلام عبدالرضا رستگار، نماینده ولی فقیه در سپاه امامرضا(ع)، در گفتوگو با خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، در تبیین پیشینه لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و علت مخالفت امام خمینی(ره) با آن گفت: این لایحه ابتدا خردادماه 1286 در دوره نخست شورای ملی بهمنظور تشکیل انجمنهای ایالتی و ولایتی تصویب شد که مشکلی نداشت؛ اما مسکوت ماند. تا اینکه سال 1341 توسط دولت عَلم مجدد مطرح و تصویب شد آن هم با حذف معیار مسلمان بودن از شرایط انتخابکنندگان و انتخابشوندگان، حذف لزوم سوگند به قرآن در مراسم تحلیف و ایجاد امکان حضور بانوان در انتخابات. (بهعنوان انتخابشونده یا انتخابکننده).
وی تصریحکرد: آنچه مورد اعتراض امام خمینی و سایر علما قرار گرفت، همین سه تغییر بود که همه در مجموع هدف رضاخان یعنی اسلامزدایی از جامعه را دنبال میکرد؛ حذف معیار مسلمان بودن یعنی یک بهایی میتواند هم انتخاب شود هم انتخاب کند، حذف لزوم سوگند به قرآن یعنی به رسمیت شناختن سایر ادیان و نوعی عقبگرد دینی.
مشارکت دادن زنان؛ از رموز موفقیت انقلاب اسلامی
حجت الاسلام رستگار افزود: ایجاد امکان حضور بانوان در انتخابات نیز نه به قصد خیر و خدمت به خانمها و شناخت جایگاه آنها بلکه مطابق سابقه استعمارگران، برای به اسارت کشیدن آنها و استفاده ابزاری جهت ساختارشکنی بود زیرا تمدن غرب که رژیم پهلوی به آن تکیه داشت، زن را نه یک انسان متکامل و اثرگذار که از دامن او مرد به معراج میرود، بلکه وسیلهای برای تأمین اهداف اقتصادی، سیاسی و بهرهکشی میداند.
نماینده ولی فقیه در سپاه امامرضا(ع) با اشاره به اینکه سه تغییر فوق در لایحه انجمنها، بهخاطر نیت شوم حکومت جهت به میدان آوردن زنان بهائی و ترویج فساد و ابتذال و انحراف بود، تأکید کرد: مخالفت امام و دیگر مراجع وقت، با صرف حضور زنان در انتخابات نبود چراکه اصولاً از ویژگیهای انقلاب اسلامی، دخالت دادن نیمی از جامعه یعنی بانوان در امور کشور بود و همه بعدها شاهد نقش پررنگ زنان در انقلاب بودند؛ به حدی که حسن الهیکل، نویسنده مصری، یکی از رموز موفقیت انقلاب را همین مشارکت دادن زنان میداند که در کشورهای عربی ممنوع است. پس از انقلاب نیز شاهد حضور بانوان در عرصههای مختلف اداره کشور هستیم. امام با حضور مفسدانه زنان در انتخابات و ابزار قرار گرفتن آنها مخالفت داشتند.
وی با بیان اینکه زنان بهدلیل نقش مهم و اثرگذارشان در فساد یا تعالی خانواده و جامعه، همواره دستمایه توطئهها و فتنهانگیزیهای دشمنان قرار میگیرند، درباره نحوه عملکرد امام در این اعتراض که ضمن جلب همراهی برخی روشنفکران، سبب ترس حکومت از مقاومت نیز شد، اظهار کرد: امام خمینی مانند اجداد طاهرین خود از ائمه اطهار(ع)، آگاهسازی و تبیین را در دستور کار خود داشت؛ از این رو صرفاً به تلگرام برای علم بسنده نکرد و علاوه بر سخنرانی خودش، از علما و حوزههای علمیه خواست در شهرها و روستاها مردم را آگاه و نسبت به این مسأله، روشنگری کنند؛ با چنین عملکرد قوی و منطقی، طبیعی بود که حتی مخالفان هم پای کار بیایند و در کمتر از دو ماه دولت در مکاتبه با مراجع تقلید، لغو آن را اعلام کند اما امام این را نپذیرفته و فرمودند باید رسماً اعلام شود و همین طور هم شد.
زمانشناسی، نیازشناسی و مخاطبشناسی؛ وجه تمایز امام با سایرین
حجت الاسلام رستگار از اعتراض امام نسبت به لایحه انجمنهای ایالتی، بهعنوان نخستین مخالفت جدی ایشان با رژیم پهلوی نام برد و درباره تأثیر آن در محاسبات سیاسی اجتماعی حکومت وقت گفت: به فرموده امیرمؤمنان علی(ع)، کسی که عالم به شرایط زمانش باشد، دچار گمراهی نمیشود و این از ویژگیهای بارز امام خمینی بود؛ زمانشناسی، نیازشناسی و مخاطبشناسی، ایشان را میان دیگر مراجع، ممتاز کرده و سبب شده بود پشتپردهها را ببیند.
نماینده ولی فقیه در سپاه امامرضا(ع) افزود: تا وقتی آیت الله بروجردی در قید حیات بود، عَلم جرأت تصویب این لایحه را نداشت اما بعد از رحلت ایشان، با این تصور که دیگر حوزه علمیه قم، توجه و واکنشی به مسائل اجتماعی نخواهد داشت و علم و دانش و فقاهت مجدد در حوزه نجف متمرکز شدهاست، دست به این تغییر شیطنتآمیز زد؛ اما با هوشیاری امام خمینی و بصیرتافزایی ایشان برای علما و روحانیت و مردم، اثبات شد که مرجعیت شیعه، وابسته به شخص نیست و راه دیانت همیشه ادامه دارد.
قابل ذکر است، بهموجب قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی در متمم قانون اساسی مشروطیت، برای تنظیم نیازمندیهای محلی و مراقبت در تأمین آنها، در مرکز هر استان، انجمن ایالتی و در هر شهرستان انجمن ولایتی تشکیل میشد. تدیّن به اسلام، سوگند به قرآن بههنگام تحلیف و محرومیت زنان از شرکت در انتخابات از جمله شرایط این قانون بود. در بازنگری این قانون در سال 1341، قید اسلام و ذکوریت از شرایط انتخابکنندگان و انتخابشوندگان حذف شد و برای سوگند مراسم تحلیف نیز، بهجای قرآن، کلمه «کتاب آسمانی» قرار گرفت. امام خمینی در جلسه مشورتی علما، درباره تصویب این لایحه و اهداف رژیم در مبارزه با مذهب اعلامخطر کرد و مقابله قاطع با آن را لازم دانست. موضعگیریهای امام خمینی و فراگیرشدن مخالفتها که به تظاهرات و تحصن نیز انجامید، سرانجام بعد از یک ماه دولت عَلَم را مجبور به لغو این مصوبه کرد.
خبرنگار: زهرا شریعتی
انتهای پیام/