به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، خودروهای برقی در روز اول «پاک» متولد نمیشوند. ساخت باتریهای بزرگ برای این خودروها به انرژی و استخراج مواد معدنی نیاز دارد؛ بنابراین یک خودروی برقی هنگام خروج از کارخانه، ردپای کربنی بیشتری نسبت به نمونه بنزینی خود دارد.
اما پژوهش تازهای از دانشگاه «شمال آریزونا» و «دوک» نشان میدهد این عقبماندگی اولیه خیلی زود جبران میشود. تنها پس از چند سال استفاده، خودروهای برقی از رقبای بنزینی خود سبقت گرفته و تا پایان عمرشان بسیار پاکتر باقی میمانند.
بر اساس این مطالعه به طور متوسط، یک خودروی برقی بین حدود 50 تا 70 درصد انتشار گازهای گلخانهای کمتری نسبت به خودروی بنزینی دارد.
ردپای کربنی خودروهای برقی چگونه تغییر میکند؟
این تحقیق به سرپرستی «پانکاج ساداوارته»، پژوهشگر پسادکتری دانشگاه شمال آریزونا، انجام شده است. حوزه اصلی تحقیقات او مدلسازی آلودگی هوا و انتشار آلایندههای وسایل نقلیه است.
در این مطالعه، انتشار آلایندهها در تمام مراحل عمر خودرو محاسبه شده: استخراج مواد اولیه، ساخت خود خودرو و باتری، تولید برق یا سوخت، و سپس در زمان رانندگی. به عبارتی، پژوهشگران بهطور کامل «چرخه عمر» خودروها را از تولد تا اسقاط بررسی کردهاند.
نتایج نشان میدهد که ساخت باتری موجب افزایش انتشار کربن در ابتدای کار میشود، اما این اختلاف تنها حدود سه سال دوام دارد و پساز آن، برتری زیستمحیطی خودروهای برقی کاملاً مشهود و دائمی است.
براساس یافتههای این پژوهش: در دو سال اول استفاده، خودروهای برقی به دلیل هزینه کربنی ساخت باتری، حدود 30 درصد بیشتر از خودروهای بنزینی دیاکسیدکربن منتشر میکنند. اما پس از این مدت، بهازای هر کیلومتر حرکت، آلودگی کمتری تولید میشود و اختلاف به سرعت افزایش مییابد.
پژوهش نشان میدهد، هر یک کیلوواتساعت ظرفیت باتری در سال 2030 میتواند بهطور میانگین 220 کیلوگرم انتشار دیاکسیدکربن را کاهش دهد؛ این رقم برای سال 2050 به حدود 127 کیلوگرم میرسد. این کاهش ناشی از پاکتر شدن همزمان خودروها و شبکه برق است.
در مجموع، خودروهای بنزینی طی عمر خود دو تا سهونیم برابر بیشتر از خودروهای برقی به محیطزیست آسیب میزنند. این محاسبه شامل خسارتهای ناشی از تغییرات آبوهوایی و آلودگی هوا و تبدیل آنها به ارزش مالی است.
شبکه برق پاکتر، خودروهای برقی پاکتر
یکی از عوامل مهم در این تحقیق، استفاده از مدل «ارزیابی یکپارچه» است؛ مدلی که تغییرات شبکه برق، اقتصاد و انتشار آلایندهها را در بلندمدت شبیهسازی میکند. برخلاف مطالعاتی که فرض میکنند ترکیب برق ثابت میماند، این مدل نشان میدهد:هرچه انرژی بادی و خورشیدی بیشتر شود و زغالسنگ کنار برود، استفاده از خودروهای برقی پاکتر میشود.
با افزایش تقاضای برق برای شارژ خودروها، نیروگاههای پاکتر سهم بیشتری پیدا میکنند.
برای بررسی انتشار خودروهای بنزینی، محققان از مدل ملی EPA (MOVES3) بهره گرفتهاند که تغییر تدریجی فناوری و کاهش آلایندههای خودروهای جدید را نیز لحاظ میکند.
گزارشهای مستقل دیگر نیز تأکید دارند که میزان آلایندگی تولید باتری بهشدت به محل کارخانه و نوع انرژی مورد استفاده وابسته است. کارخانههایی که با برق پاک تغذیه میشوند، باتریهایی بسیار کمآلایندهتر تولید میکنند.
کاهش چشمگیر آلایندههای خطرناک
این مدل همچنین نشان میدهد: با گسترش خودروهای برقی، انتشار منواکسید کربن بهطور چشمگیری کاهش مییابد.
انتشار اکسیدهای نیتروژن و دیاکسید گوگرد در ابتدا کمتر تغییر میکند اما تا سال 2050 با کاهش زغالسنگ بهطور محسوسی افت میکند.
این گازها در دسته «آلایندههای معیار» قرار دارند؛ آلایندههایی که سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) برای حفاظت از سلامت انسان آنها را کنترل میکند. کاهش این آلایندهها، در نهایت به معنای هوایی پاکتر، کاهش بیماریهای قلبی و تنفسی و شهری سالمتر است.
انتهای پیام/