به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در سیسالگی شبکه تهران، مسئله احیای نوستالژیهای این شبکه بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. اگر قرار باشد میراث تصویری تهران دوباره جان تازهای بگیرد، این بازگشت باید درست، اصولی و قدرتمند انجام شود؛ همانگونه که «حسن ملکی» در نخستین روزهای معرفیاش بهعنوان سرپرست شبکه تهران، در گفتوگویی که با او در خبرگزاری تسنیم داشتیم، تأکید کرد: «سریالها و برنامههای نوستالژیک محبوب مردم باید بار دیگر در شبکه تهران پا بگیرند و احیا شوند.»
ملکی در آن گفتوگو به روشنی بر این نکته پای فشرد که نوستالژی زمانی ارزشمند است که اصالت، کیفیت و ساختار حرفهای خود را حفظ کند؛ نه اینکه مانند برخی تجربههای اخیر، نظیر فصل جدید «روزگار جوانی»، صرفاً نام گذشته را یدک بکشد اما هیچ نسبتی با کیفیت و هویت نسخه اصلی نداشته باشد.
بههمین دلیل، انتظار میرود اگر قرار است آثار نوستالژیک در شبکه تهران احیا شوند، این احیا با قدرت، سرمایهگذاری، خلاقیت و وفاداری به روح اولیه آثار همراه باشد. نمونهای مانند امکان ساخت فصل هفتم «پایتخت» را میتوان مصداقی از چنین احیای قدرتمندی دانست؛ یعنی کاری که هم نوستالژیک باشد، هم ریشههایش را حفظ کند و هم بهروز و فراگیر باشد.
این نگاه میتواند شبکه تهران را به هویت اصلیاش بازگرداند؛ هویتی که سالها با آثار ماندگار و کیفیتمحور ساخته شده بود.
برنامههای ماندگار؛ هویت تصویری یک نسل
در سالهای نخست، شبکه تهران با بهرهگیری از تولیدات زنده و ساختارهای متفاوت، مجموعهای از برنامههای ماندگار را خلق کرد که هرکدام به نمادی فرهنگی برای تهرانیها و حتی مخاطبان سراسر کشور بدل شدند؛ از جمله: پاورچین ساخته مهران مدیری، رنگینکمان ویژه کودکان، تهران 20 برای طرح مسائل شهری، به خانه برمیگردیم ویژه بانوان.
مجموعههای اجتماعی و شهری مانند در شهر
این آثار طی دو دهه گذشته همچنان در حافظه جمعی مردم حضوری زنده دارند.
چرا شبکه تهران باید نوستالژیهای خود را احیا کند؟
امروز در 30 سالگی شبکه تهران، یک انتظار جدی از مدیریت جدید این شبکه وجود دارد: بازگشت به هویت اصیل و احیای میراث تصویری شبکه تهران، نه از مسیر بازسازیهای کمکیفیت، بلکه با بازپخش و بازخوانی آثار اصیل و مؤثر گذشته. این شبکه زمانی یکی از خلاقترین و جریانسازترین مجموعههای تلویزیونی کشور بود؛ سریالهایی چون: پاورچین، عملیات 125 به کارگردانی بهروز افخمی، مستند ـ برنامههای شهری مانند در شهر، مجموعههای داستانی و ترکیبی که حتی از تولیدات شبکههای سراسری هم پیشی میگرفتند، این آثار فقط نوستالژی نیستند؛ دیانای هویتی شبکه تهراناند.
احیای آنها میتواند: یادآور دوران طلایی شبکه باشد، نسل جدید را با میراث تصویری تهران آشنا کند، اعتماد ازدسترفته بخشی از مخاطبان را بازگرداند، الگویی برای تولیدات جدید و باکیفیتتر باشد و جایگاه شبکه تهران را در فضای رقابتی امروز تلویزیون تقویت کند.
این بازگشت باید اصیل، هدفمند و هوشمندانه باشد؛ نه شبیه برخی بازتولیدهای ضعیف مثل نسخه جدید «روزگار جوانی» که نه توانست میراث گذشته را بازآفرینی کند و نه مخاطب را جذب کند. بلکه منظور تکرار درست، مرور مستندگونه، پشتصحنهها، گفتوگو با عوامل، و بازنمایی نقش این آثار در تاریخ تلویزیون است.
سیسالگی شبکه مناسبترین زمان برای چنین مروری است؛ مرور گذشته نه برای توقف، بلکه برای ساختن آیندهای قویتر با تکیه بر ریشهها.
تحول در مأموریت و مسیر پخش
در سال 1393 شبکه تهران به شبکه پنج سراسری تبدیل شد اما از سال 1395 دوباره مأموریت اصلیاش یعنی تمرکز بر تهران را از سر گرفت. در سال 1400 هویت بصری جدید با شعار «پایتخت، امید و حرکت» رونمایی شد و سپس در ابتدای قرن جدید، شبکه بار دیگر نام «تهران» را دریافت کرد.
پخش شبکه نیز از 19 شهریور 1404 به کیفیت HD ارتقا یافت.
ساختار سازمانی و تولید برنامه
گروههای «خانواده و کودک»، «معارف اسلامی», «اجتماعی» و «تهران و شهروندی» هسته اصلی برنامهسازی شبکه را تشکیل میدهند. در کنار آنها، مجموعه بخشهای ستادی و مدیریتی، تأمین برنامه، پخش، آرشیو و روابط عمومی نیز وظایف سنتی خود را ادامه میدهند.
خبر شبکه از ساعت 18 تا 18:30 پخش میشود و اخبار استان تهران را پوشش میدهد. برنامههایی مانند «به خانه بر میگردیم»، «تهران 20»، «رنگینکمان»، «در شهر»، «تا نیایش»، «ملورین» و «تهران ایران جهان» همچنان جزو پرمخاطبترین تولیدات شبکهاند.
«حسن ملکی» که از تیرماه 1404 سرپرستی شبکه تهران را برعهده دارد، تأکید کرده برنامههای آینده شبکه بر پایه فناوریهای نوین و نیازهای نسل جدید طراحی میشود و شبکه تهران در تحقق بسیاری از اهداف اولیه خود موفق بوده است.
انتهای پیام/