به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در هفتههای اخیر نرخ سود بینبانکی در محدودهای نزدیک به 24 درصد باقی مانده و نوسانات آن به حدی محدود بوده که عملاً میتوان از یک دوره ثبات کمسابقه در بازار پول سخن گفت.
دادههای بانک مرکزی نشان میدهد نرخ در چندین مقطع متوالی روی سطح 23.9 تا 24 درصد تثبیت شده و سایر نرخهای سیاستی از جمله نرخ اعتبارگیری قاعدهمند و حداقل نرخ توافق بازخرید نیز در سطوح 24 و 23 درصد بدون تغییر ماندهاند.
این الگوی پایدار، شبکه بانکی را وارد فضایی کرده که برخی تحلیلگران آن را نشانه انضباط و برخی دیگر علامتی از توقف در تصمیمسازیهای پولی میدانند.
بررسی رفتار بازار بینبانکی نشان میدهد بانکها طی این دوره نه با کمبود شدید نقدینگی مواجه بودهاند و نه نشانهای از وفور منابع مشاهده میشود. تقاضای بانکها برای اعتبارگیری در نرخ 24 درصد همچنان وجود دارد و همین رفتار باعث شده نرخ بازار در یک دامنه بسیار باریک حرکت کند.
در نگاه کارشناسان، این ثبات میتواند حاصل مدیریت مداوم و بدون هیجان بانک مرکزی در تزریق یا جمعآوری نقدینگی باشد؛ رویکردی که هدف آن جلوگیری از شکلگیری جهشهای ناگهانی در هزینه پول است.
با این حال، برخی تحلیلگران معتقدند نبود واکنش نرخها به تغییرات فصلی و جریانهای مالی معمول آذرماه، نشان میدهد ابزارهای سیاستی در حال حرکت حداقلی هستند و شاید تصمیمگیریهای جدید در کمیته سیاست پولی به تعویق افتاده باشد.
این وضعیت برای فعالان اقتصادی و شبکه بانکی پیامهای مهمی دارد. ثبات نرخ، پیشبینیپذیری را در بازار پول افزایش میدهد و مانع تغییرات ناگهانی در نرخهای سپرده و تسهیلات میشود.
در عین حال، اگر فشارهای تورمی در ماههای آینده تشدید شود، ادامه این سطح از ثبات میتواند توان اثرگذاری ابزارهای سیاستی را کاهش دهد و باعث شود نرخ بینبانکی در برابر تغییرات واقعی اقتصاد مقاومت غیرواقعی از خود نشان دهد.
در مجموع، آنچه در هفتههای اخیر دیده میشود بیشتر شبیه به یک مدیریت محتاطانه در شرایط حساس شبکه بانکی است؛ دورهای که بانک مرکزی تلاش میکند نرخ را در یک نقطه مشخص نگه دارد، اما همزمان نشانههای شکنندگی تعادل نقدینگی نیز در رفتار بانکها دیده میشود.
به همین دلیل، تحلیلگران بازار پول معتقدند هر تغییری در وضعیت مالی دولت، جریان نقدی بانکها یا تصمیمهای سیاستگذار میتواند این سکون ظاهری را بهسرعت برهم بزند.
انتهای پیام/