گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم- در روزهای اخیر، جهان بار دیگر با موجی از رویدادهای خشونتآمیز روبرو شده که توجه ناظران را به خود جلب کرده است. ظرف تنها 48 ساعت 3 حادثه مرگبار در نقاط مختلف جهان رخ داد که هر کدام به نوعی با امنیت شهروندان آمریکایی یا جوامع یهودی مرتبط بود.
این همزمانی، در حالی که جهان همچنان با پیامدهای تنشها در منطقه غرب آسیا دست و پنجه نرم میکند، پرسشهایی جدی درباره زمینههای پشت پرده این حوادث و بهرهبرداریهای احتمالی از آنها مطرح کرده است.
درباره اینکه عامل این رویدادها چه کسانی بودهاند هنوز تردیدهای زیادی وجود دارد. برخی از تحلیلگران معتقدند که با توجه به منافعی که آمریکا و اسرائیل از این رویدادها دارند این احتمال وجود دارد که رویدادهای اخیر به صورت مستقیم توسط عواملی اجیرشده از سوی آنها انجام شده باشد.
اما برخی از تحلیلگران دیگر معتقدند که این رویدادها ناشی از خشم انباشتهشده نسبت به سیاستهای مشترک دو رژیم علیه مسلمانان و واکنشی طبیعی به حوادث اخیر به ویژه بعد از جنگ غزه بوده و بنابراین نقش تلآویو و واشنگتن در آنها غیرمستقیم بوده است.
هنوز برای نتیجهگیری درباره اینکه کدام یک از این دو تحلیل به واقعیت نزدیکتر است دادههای کافی وجود ندارد؛ اما با وجود این، یک مسئله واضح این است که ایالات متحده و رژیم صهیونیستی صرفنظر از نقشآفرینی مستقیم یا غیرمستقیم در این حوادث به دنبال آن هستند که از آن بهرهبرداریهای لازم را در جهت منافعشان به عمل بیاورند.
در این گزارش بعد از نگاهی به سه حادثه مذکور به بررسی این خواهیم پرداخت که آمریکا و اسرائیل چطور به دنبال صید ماهی مد نظر خودشان از این آب گلآلودشده خواهند بود. آمریکا و رژیم صهیونیستی سابقهای طولانی در بهرهبرداری از آنها برای تقویت موقعیت خود دارند.
سه رویداد مرگبار در بازه زمانی فشرده
این حوادث در تاریخ 13 و 14 دسامبر 2025 رخ دادند و ویژگی مشترک آنها تمرکز بر تلفات آمریکایی یا یهودی بود.
حمله به نیروهای آمریکایی در سوریه: در روز 13 دسامبر، یک مهاجم مسلح وابسته به داعش به گشت مشترک نیروهای آمریکایی و سوری در منطقه پالمیرا حمله کرد. در این حادثه، دو سرباز آمریکایی و یک مترجم غیرنظامی کشته شدند و چند نفر دیگر زخمی گردیدند. مهاجم در محل کشته شد. این اولین تلفات آمریکایی در سوریه پس از تغییرات سیاسی اخیر در این کشور بود و دونالد ترامپ بلافاصله وعده تلافی جدی داد.
تیراندازی در دانشگاه براون آمریکا: همزمان در 13 دسامبر، یک تیراندازی جمعی در ساختمان مهندسی دانشگاه براون در پراویدنس رخ داد که دو نفر را کشت و نه نفر دیگر را زخمی کرد. این حادثه در دوران امتحانات پایان ترم اتفاق افتاد و تحقیقات پلیس برای شناسایی مهاجم ادامه دارد.
حمله به جشن هانوکا در سیدنی استرالیا: در 14 دسامبر، دو مهاجم مسلح (پدر و پسر) به یک جشن یهودی در ساحل بوندی حمله کردند و حداقل 15 نفر را کشتند، در حالی که دهها نفر زخمی شدند. پلیس استرالیا این را «حمله تروریستی هدفمند علیه جامعه یهودیان: اعلام کرد و آن را بدترین تیراندازی جمعی در دهههای اخیر دانست.
منافع مشترک واشنگتن و تلآویو
ایالات متحده و اسرائیل سابقهای طولانی در استفاده از بحرانها برای تقویت موقعیت خود دارند. این حوادث میتوانند به آمریکا کمک کنند تا حضور نظامی در غرب آسیا (خاورمیانه) را توجیه کند و به رژیم صهیونیستی اجازه دهند مظلومنمایی کرده و جنایتشهایش در غزه را زیر روایت ادعایی «تهدیدات جهانی علیه یهودیان» و با عنوان یهودیستیزی کتمان کند.
اهداف اسرائیل
رژیم اسرائیل، که پس از جنگ غزه در سالهای 2023-2025 با چالشهای عمیقی روبرو است، میتواند از این حوادث برای چندین هدف بهره ببرد:
1- جلوگیری از موج مهاجرت معکوس
اسرائیل در سالهای اخیر با بحران «مهاجرت معکوس» مواجه است که تهدیدی جدی برای اقتصاد و امنیت و حتی وجودی برای این رژیم به شمار میرود. بر اساس آمار اداره مرکزی آمار اسرائیل، در 9 ماه اول 2025 حدود 56 هزار نفر اسرائیل را ترک کردند و پیشبینی میشود این رقم تا پایان سال به 75 تا 80 هزار نفر برسد.
از ژانویه 2022 تا اوت 2024، خالص خروج بیش از 125 هزار نفر بوده، که عمدتاً شامل افراد 20 تا 45 ساله (48 درصد) و کودکان (27 درصد) است. عوامل اصلی این مهاجرت شامل ناامنی ناشی از جنگها، هزینههای بالای زندگی، تورم و عدم اعتماد به نتانیاهو است. نرخ رشد جمعیت از 1.6 درصد به 1.1 درصد کاهش یافته و اقتصاد را تحت تأثیر قرار داده است.
رژیم صهیونیستی برای مقابله با این روند، از حوادثی مانند حمله سیدنی استفاده میکند تا این حس را تقویت کند که خارج از فلسطین اشغالی برای یهودیها امن نیست و آنها در داخل فلسطین اشغالی امنیت بیشتری دارند. علاوه بر این، این حوادث میتواند به کاهش تمایل به خروج به ویژه در میان گروههای تندروتر حامی صهیونیسم کمک کند، زیرا تلآویو با تأکید بر «اتحاد در برابر دشمن خارجی» میتواند مهاجرت را به عنوان «فرار از مسئولیت» بدنام کند.
2- انحراف اذهان عمومی از بحرانها
اسرائیل با بحرانهای عمیق داخلی دست و پنجه نرم میکند که اعتراضات گستردهای را به دنبال داشته است. از اوایل 2025، صدها هزار نفر در تلآویو و دیگر شهرها علیه نتانیاهو تظاهرات کردهاند، خواستار پایان جنگ غزه، آزادی اسرا و تحقیقات مستقل درباره فاجعه 7 اکتبر 2023 شدهاند.
رژیم اسرائیل پیش از آغاز جنگ غزه در اکتبر 2023 نیز با بحرانهای عمیق داخلی دستوپنجه نرم میکرد که به اعتراضات گستردهای منجر شد. از ژانویه 2023، صدها هزار شهروند – گاهی بیش از 500 هزار نفر در تلآویو، بیتالمقدس و دیگر شهرها به خیابانها ریختند تا علیه طرحهای اصلاحی قضایی دولت نتانیاهو اعتراض کنند.
این تظاهرات، که با اعتصابات سراسری و حتی اختلال در عملیات ارتش همراه بود، به یکی از بزرگترین اعتراضها در تاریخ سرزمینهای اشغالی فلسطین تبدیل شد و اعتماد عمومی به کابینه را به شدت کاهش داد.
پس از 7 اکتبر 2023 و آغاز جنگ غزه، این بحرانها نه تنها فروکش نکردند، بلکه تشدید یافتند. از اوایل 2025، صدها هزار نفر بار دیگر در تلآویو و شهرهای دیگر تظاهرات کردند و خواستار پایان فوری جنگ، آزادی اسرا از دست حماس و تحقیقات مستقل درباره شکستهای اطلاعاتی و امنیتی 7 اکتبر شدند.
بحرانهای دیگر همچنان ادامه دارد: شکافهای قومی میان یهودیان سکولار و ارتدوکسها عمیقتر شده؛ اعتراضات علیه معافیتهای گسترده سربازی برای جوانان مذهبی (هاردیها) در اکتبر 2025 به تجمعی 200 هزار نفری در تلآویو منجر شد؛ نرخ تورم به حدود 4 درصد رسیده؛ بیکاری میان جوانان از 10 درصد فراتر رفته؛ و اعتماد عمومی به کابینه نتانیاهو به زیر 30 درصد سقوط کرده است.
نتانیاهو برای منحرف کردن توجه عمومی از این ناآرامیهای داخلی به دنبال آن است که از رویدادهای خارجی مانند حمله به جشن یهودیان در سیدنی استفاده کند و نگاهها را به سمت تهدیدهای وجودی علیه اسرائیل برگرداند.
شواهد این رویکرد در اظهارات مستقیم مقامات برجسته است: برای مثال، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بلافاصله پس از حمله سیدنی اعلام کرد که «این حملات جهانی علیه ما، اتحاد داخلی را بیش از پیش ضروری میسازد».
گزارشهای رسانهای نیز تأیید میکنند که پس از حوادث مشابه در گذشته، پوشش خبری بحرانهای داخلی تا 40 درصد کاهش مییابد، در حالی که روایت «قربانی بودن اسرائیل در برابر تروریسم جهانی» در رسانهها برجسته میشود.
3- مظلومنمایی در افکار عمومی
پس از جنگ غزه که از اکتبر 2023 آغاز شد و تا سال 2025 ادامه یافت، رژیم صهیونیستی در عرصه بینالمللی به شدت منزوی شده و تصویر آن به عنوان یک رژیم مورد انتقاد گسترده تبدیل گردیده است. این انزوا در ابعاد دیپلماتیک، اقتصادی و فرهنگی آشکار است.
برای نمونه، در سال 2025 چندین کشور غربی مهم مانند کانادا، فرانسه و بریتانیا به طور رسمی کشور فلسطین را به رسمیت شناختند، که این اقدام پیش از نشست مجمع عمومی سازمان ملل انجام شد و نشاندهنده تغییر در موضع حتی متحدان سنتی اسرائیل بود.
تحلیل رأیگیریهای کلیدی در مجمع عمومی سازمان ملل از سال 2017 تا 2025 نیز نشان میدهد که دولتهای غربی هر چند که به صورت پشتپرده کماکان به حمایت از اسرائیل ادامه میدهند حداقل در موضعگیریهای علنی دیگر به راحتی نمیتوانند این کار را انجام دهند.
جنبش تحریم، عدم سرمایهگذاری و تحریمها (معروف به جنبش جهانی تحریم اسرائیل) نیز در این دوره تقویت شد و تأثیر اقتصادی قابل توجهی داشت؛ گزارشها حاکی از کاهش چشمگیر صادرات اسرائیل به اروپا و فشار بر شرکتهای بزرگ برای قطع همکاری است. علاوه بر این، تحریمهای فرهنگی و آکادمیک علیه رژیم افزایش یافته است.
در داخل فلسطین اشغالی نیز این انزوا نگرانی جدی ایجاد کرده است. بر اساس نظرسنجی مؤسسه مطالعات امنیت ملی در اوت 2025 بیش از 66 درصد اسرائیلیها نسبت به احتمال انزوای بینالمللی تلآویو ابراز نگرانی کردهاند، رقمی که نسبت به سال قبل افزایش یافته است.
رژیم صهیونیستی برای رهایی از این انزوا، به رویدادهایی مانند حمله تروریستی به جشن یهودیان در سیدنی نیاز دارد تا خود را قربانی دائمی ضدیت با یهودیان جلوه دهد و افکار عمومی جهانی را به سمت همدردی سوق دهد. این رویکرد مظلومنمایی، بخشی از استراتژی بلندمدت روایتسازی مقامات اسرائیلی است.
برای مثال، بنیامین نتانیاهو بلافاصله پس از حمله سیدنی، دولت استرالیا را متهم کرد که با به رسمیت شناختن فلسطین «به آتش ضدیت با یهودیان دامن زده» و اعلام کرد که این سیاستها منجر به چنین حملاتی شده است.
او در سخنرانیهای خود تأکید کرده که «ضدیت با یهودیان مانند سرطانی است که وقتی رهبران سکوت کنند، گسترش مییابد» و جهان اسرائیل را تنها گذاشته، در حالی که اسرائیلیها قربانیان واقعی هستند.
این نوع اظهارات، تلاشی برای پیوند زدن هر انتقادی از سیاستهای اسرائیل با ضدیت با یهودیان است و هدف آن کاهش فشارهای بینالمللی مانند تحریمها و محکومیتهای سازمان ملل است.
این تلاشها برای خروج از انزوا، به طور طبیعی با تقویت روابط استراتژیک با متحدان کلیدی مانند ایالات متحده همخوانی دارد. برای نمونه، حوادثی مانند حمله به جشن یهودیان در سیدنی یا کشته شدن آمریکاییها در سوریه، میتوانند به تلآویو کمک کنند تا پیوندهای خود با واشنگتن را مستحکمتر سازد و دریافت کمکهای مالی و نظامی بیشتری را توجیه نماید. این افزایش نه تنها به دلیل تعهدات استراتژیک دوجانبه است، بلکه از طریق بسیج افکار عمومی آمریکا توجیه میشود.
علاوه بر این، چنین حوادثی میتوانند زمینهای برای توجیه عملیات نظامی گستردهتر در منطقه فراهم آورند. اسرائیل سابقهای طولانی در استفاده از چنین رویدادهایی برای مشروعیتبخشی به اقدامات نظامی خود دارد؛ رژیم صهیونیستی به طور قطع به دنبال آن خواهد بود که این حادثه را به بهانهای برای گسترش عملیاتهایش در سوریه، لبنان یا حتی کرانه باختری تبدیل کند.
اهداف آمریکا
ایالات متحده نیز از این رویدادها برای اهداف متعددی بهره میبرد، که یکی از کلیدیترین آنها پنهان کردن این واقعیت است که چنین حوادثی اغلب نتیجه سیاستهای مشترک تلآویو و واشنگتن است. حمله سوریه، که به داعش نسبت داده شد، میتواند برای توجیه ادامه حضور نظامی آمریکا در منطقه غرب آسیا استفاده شود. این امر هم پیشتر بهانهای برای آمریکاییها برای ادامه اشغالگری در این منطقه بوده است. این کار با وجود مخالفت شدید مردمی و سیاسی در داخل کشورهای محل استقرار قوای آمریکایی ادامه یافته است.
انتهای پیام/