به گزارش خبرگزاری تسنیم از سیروان، این روزها می شود از جای جای سرزمین کهن سیروان عطر کار و تلاش و عشق را حس کرد.
سیروان که زمانی جای رفت و آمد پادشاهان ساسانی و دیگر اقوام ایران زمین بود حال عطر کار و تلاش با عطر شالیزارهای منحصر به فرد خود که همان عطر برنج "عنبر بو" است عجین شده است، کاشت این محصول از روزگاران قدیم در این منطقه رایج بوده و از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده است.
بی گمان هرمسافر و گردشگری که به استان ایلام سفر کند آوازه برنج "عنبربو" سیروان را شنیده است و این برنج خوش عطری که تنها مختص به این شهرستان است به عنوان یکی از محصولات کشاورزی شاخص استان محروم ایلام به شمار می آید.
شهرستان سیروان از دو بخش مرکزی و کارزان تشکیل شده است می توان گفت این شهرستان به صورت دره ای نسبتاً وسیع بین چند کوه «چرمین و لنه» از یک سو و « مانشت و سیوان » از سوی دیگر گسترده شده است، آب مورد نیاز کشاورزی این منطقه از رودخانه های شیروان و سیمره و چشمه های جوشان آن تأمین می شود.
تیرماه در این شهرستان معنای عشق و تلاش و کار میدهد، تلاشی که زن و مرد نمیشناسد ، زنان این شهرستان دوشا دوش مردانشان تلاش می کنند ، با آمدن ماشین آلات کشاورزی تنها بخشی از کار راحت تر شده است ولی کار اصلی را عشق و صفا و صمیمیت بین مردمان این سرزمین انجام می دهد، همکاری و همدلی در این شهرستان رو می توان با چشم خود و با تمام وجود خود حس کرد.
با نگاهی برچهره آفتاب سوخته کشاورزان زحمتکش میتوان برق امید و تلاش را در چهره آنها دید که این خود حاکی از عشق به زندگی و میهن است، شاید برای خیلی ها صحبت های من نامفهموم باشد زیرا کار کردن در دمای بالای 45 درجه سیروان آنهم در شالیزارهایی باید نشاء کاشت که مملو از آب است که در این حالت باید دست ها و پاهای یک کشاورز زحمت کش درون این آب داغ قرار گیرد تا نشاء برنج کاشته شود و این ها برای این است که رهگذری که رد می شود رنگ سبز شالیزارها با عطر "عنبر" برایش لحظاتی خوش در ذهنش به جا بگذارد.
اکنون درحالی برنج در این شهرستان نشاء کاری می شود که بیش از دوماه است کشاورزان کار و تلاش را برای آماده سازی نشاء و آماده سازی زمین آغاز کرده اند، بعد از این تلاش دو ماهه کشاورز این روزها باید در شالیزارهای منطقه نشاء برنج با همت همه مردمان این دیار کاشته شود وبعد از سه الی چهار ماه دیگر در مهرماه برنج خوش عطر عنبربو را می توان در دستان ترک خورده و پینه بسته کشاورز زحمت کش دید.
کمک به رونق کاشت هرچه بیشتر این محصول باارزش میتواند از سویی حل کننده معظل بیکاری باشد و از سویی دیگر رفتن به سمت خودکفایی کشور عزیزمان ایران ، البته فراموش نکنیم برای تحقق این مهم باید همه مسئولان مرتبط دست در دست هم دهند و مشکلات فراروی کشاورزان را مرتفع سازند تا کشاورز زحمت کش تنها دغدغه محصول خود داشته باشد و با آسودگی خاطر تلاش کند.
گزارش و عکس از مسعود مرجانی
انتهای پیام/