بهگزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی امروز آمده است: رژیم صهیونیستی پس از مدتها ایجاد محدودیت برای مسلمانان فلسطینی در بیت المقدس و جلوگیری از ورود آنان به مسجدالاقصی به بهانههای مختلف و انجام اقدامات خلاف قوانین و اتخاذ تصمیمات غیرانسانی که همگی آنها با هدف تلاش برای یهودی سازی بیت المقدس صورت گرفت، ناچار شد در برابر اعتراضات گسترده داخلی و بینالمللی نسبت به هتک حرمت مسجدالاقصی و محدودیتهای ایجاد شده برای مسلمانان فلسطینی عقبنشینی نماید.
عقب نشینی رژیم صهیونیستی در برابر اعتراضات گسترده فلسطینیها، که بسیاری این خیزش عمومی را "انتفاضه سوم فلسطین" نامیدهاند با مجوزی که پلیس رژیم صهیونیستی برای ورود تمامی گروههای سنی فلسطینی جهت اقامه نماز در مسجدالاقصی صادر کرد، شکل عملی به خود گرفت.
پیش از این مقامات رژیم اشغالگر قدس با ایجاد محدودیت سنی برای ورود افراد به مسجدالاقصی، از ورود فلسطینیهای زیر 50 سال به این مسجد جلوگیری میکردند (اخیراً این محدودیت تا افراد زیر 35 سال را نیز شامل شده بود) و قصد آنان از اتخاذ تصمیمی، علاوه بر دور نگه داشتن نسل جوان از گرایش به تفکرات دینی، نوعی پیشگیری از جذب جوانان به فعالیتهای انقلابی و مبارزاتی تلقی میشد و اشغالگران با این هدف که منع جوانان از رفت و آمد به مسجدالاقصی به عنوان نماد و کانون مبارزات انقلابی، نسل آینده را از مبارزه و تلاش برای آزادسازی فلسطین از یوغ اشغالگران باز خواهد داشت، به چنین روشهایی روی آورده بودند.
خیزش عظیمی که در سرزمینهای اشغالی به واسطه آگاهی از توطئههای اشغالگران صهیونیست شکل گرفت، علاوه بر آنکه نقشه شوم آنها را با شکست مواجه ساخت، ترس عمیقی را نیز در قلب سردمداران صهیونیستهای نژادپرست ایجاد کرد و آنان را وادار نمود پیش از آنکه انتفاضه سوم شکل غیرقابل مهاری به خود بگیرد، دست به عقب نشینی تاکتیکی بزنند. اجلاس سه جانبه مقامات اردن، آمریکا و رژیم صهیونیستی در امان نیز در اتخاذ چنین تصمیمی بیتاثیر نبود.
جان کری وزیر امور خارجه آمریکا، ملک عبدالله پادشاه اردن و بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی که درصدد یافتن راهحلی برای مقابله با اعتراضات گسترده فلسطینیها بودند، در این اجلاس بر لزوم پایبندی به کاهش تنشها میان فلسطینیان و صهیونیستها و حفظ آرامش در بیت المقدس و مسجدالاقصی تاکید کردند.
در واقع آنچه در نشست سهجانبه امان اتفاق افتاد، نوعی کمکرسانی دولتهای همپیمان اسرائیل به مقامات رژیم اشغالگر بود تا این رژیم با تمسک به نوعی عقب نشینی تاکتیکی مدت کوتاهی زمان بخرد و افزایش اعتراضات روزافزون در سرزمینهای اشغالی را مهار کند.
این کمکرسانی به رژیم صهیونیستی به آن دلیل صورت گرفت که هم پیمانان تل آویو به شدت نگران روند افزایش اعتراضات فلسطینیها بودند و در این اعتراضات نقش مؤثر گروههای مبارز فلسطینی از جمله جنبشهای حماس و جهاد اسلامی را که با فراخوانهای پی در پی خود، مردم فلسیطن را بیش از پیش به صحنه مبارزات و اعتراضات میکشانند، آشکارا مشاهده کردند.
نگرانی از گسترش انتفاضه سوم به حدی رسید که "تونی بلر" نخستوزیر سابق انگلیس و نماینده فعلی کمیته چهارجانبه سازش که در برگیرنده کشورهای آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل و روسیه است، با انتشار بیانیهای در دفتر خود در قدس شرقی اعلام کرد: جامعه بین الملل میخواهد شاهد توقف کامل انواع خشونتها، احترام کامل و پیروی از مراسم سنتی و توافق شده در مکانهای مقدس است. البته بلر در بیانیه خود مانند همیشه بر از سرگیری مذاکرات سازش اصرار ورزیده و کشاندن فلسطینیها به سوی سازش با رژیم صهیونیستی را چاره فرار از خطر فروپاشی برای رژیم اشغالگر قدس دانسته است.
مسلم است که ابراز نگرانی حامیان همیشگی اسرائیل از افزایش اعتراضات مردمی در سرزمینهای اشغالی، آگاهی از این واقعیت است که اگر یکبار دیگر انتفاضه در فلسطین اشغالی پا بگیرد، کمتر قدرتی توان مقابله با آن را خواهد داشت و چه بسا اینبار سرنگونی دائمی رژیم اشغالگران را در پی داشته باشد. این واقعیت در جریان پایداری و دفاع 50 روزه مردم غزه در برابر تجاوز وحشیانه صهیونیستها که با تمام توانشان و در سایه حمایت همه جانبه قدرتهای بینالمللی صورت گرفت، بیش از پیش برای آنها آشکار شد.
تجربه نشان داده است که هرگاه مردم فلسطین با اتکا به توان خود تصمیم به مقابله با اشغالگران گرفتهاند، آنها را واداربه عقب نشینی کردهاند. هر چند عقب نشینی کنونی اشغالگران را نباید انصراف آنها از عقاید نژادپرستانهشان تلقی کرد و تردیدی وجود ندارد که آنها از خوی جنایتکارانه و وحشیانه خود دست برنخواهند داشت، اما این واقعه یکبار دیگر نشان داد که اسرائیلیها به شدت از حرکتهای مردمی که در قالب انتفاضهها خود را نشان میدهند، هراسان میشوند.
اشغالگران و حامیان آنها به خوبی میدانند که در برابر "قدرت انتفاضه" توان مقابله ندارند و دقیقاً به همین دلیل است که با حرکتهای مقطعی تلاش میکنند برای مدت محدودی جلوی تندرویها را بگیرند تا بدین ترتیب مانع از شکلگیری انتفاضه گردند. آنها به خوبی دریافتهاند که تنها "قدرت انتفاضه" است که توان سرنگونی آنها را دارد و فلسطینیها تنها با اتکا به نیروهای مردمی میتوانند خواستههای خود را به اشغالگران تحمیل کنند و به اهداف نهایی خود که آزادسازی فلسطین از یوغ اشغالگران است برسند.
استفاده از "قدرت انتفاضه" تنها راهحل مشکل فلسطین است وفعالان سیاسی فلسطینی نیز باید بدانند که در نهایت هیچ چارهای جز همراه شدن با مردم و گروههای مبارز برای پایان دادن به اشغالگری نخواهند داشت. آنها باید به جای امید بستن به وعدههای واهی تحت عنوان مذاکرات سازش آن هم از سوی قدرتهایی که همواره حامی و پشتیبان جنایتکاران صهیونیست در فلسطین بودهاند، به فکر تسهیل مبارزات مردمی و آماده نمودن امکانات برای مبارزه باشند و بدانند که سازشکاری به آزادی فلسطین منجر نخواهد شد و تکیه بر انتفاضه آنها را در مدت زمان کوتاهی به مقصودشان خواهد رساند چرا که رژیم صهیونیستی زبانی جز زبان زور نمیفهمد.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوماً بهمعنای تأیید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.