به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، با پیشرفت جوامع و در کنار ان توسعه حقوق بین الملل ،انتظار انجام اقدامات قانونى و عقلانى مطابق حقوق بین الملل در جامعه جهانى داریم ولى حداقل با عملکرد یکى دو دهه اخیرکشورهاى قدرتمند که خود مدعیان توسعه حقوق بین الملل هستند بیش از هر زمان و شاید بتوان گفت به مثابه دوران جنگ هاى اول و دوم جهانى شاهد ناتوانى شدید و ناکارامدى حقوق بین الملل هستیم و شاید بتوان ادعا کرد ،حقوق بین الملل در دوره حاضر اوج ناتوانى خود را تجربه مى کند ، چرا که شاهد تجاوز سیستماتیک و نظام مند و هماهنگ به اصول بنیادین و قواعد امره حاکم بر این حقوق هستیم .
خاورمیانه خصوصا کشورهاى سوریه ، یمن ، عراق ، افغانستان ، پاکستان و ... براحتى با اقدامات ساختارشکنانه بین المللی شاهد نقض شدید قواعد امره توسط مدعیان توسعه حقوق بین الملل مى باشند.
مطابق بند ٤ ماده ٢ منشور ملل متحد (بعنوان فراگیرترین و مهمترین سند بین المللى ) "کلیه اعضا در روابط بین المللى خود از تهدید به زور یا استعمال ان علیه تمامیت ارضى یا استقلال سیاسى هر کشورى و یا ازهرروش دیگرى که با اهداف ملل متحد مباینت داشته باشد خوددارى خواهند نمود." و در ادامه همین ماده در بند ٧ به صراحت اعلام مى دارد که "هیچیک از مقررات مندرج در این منشور ،ملل متحد را مجاز نمى دارد در امورى که ذاتا جزء صلاحیت داخلى هر کشورى است دخالت نماید "
جامعه جهانى و یا کشور یا کشورهایى که قصد هرگونه اقدام نظامى و استفاده از زور علیه کشورهاى عضو جامعه جهانى داشته باشند مطابق تصریح مندرج در منشورملل متحد خصوصا "فصل هفتم منشور " درصورتى مجاز به عملیات نظامى و توسل به زور هستند که مکانیسم پیش بینى شده در منشور ملل متحد را طى کنند و این امر صرفادر صلاحیت شوراى امنیت مى باشد، که شاهد رد هرگونه دخالت نظامى توسط این شورا در روزهاى اخیر درخصوص دخالت نظامى در سوریه بودیم ، بنابراین ابزار ناعادلانه موجود در اختیار چند کشور "بنام شوراى امنیت" نیز چنین مجوزى را صادر نکرده است .
در چنین وضعیتى هرگونه تعرض به خاک کشورهاى دیگر به غیر از راه حل مندرج در منشور ملل متحد ،نقض شدید چند قاعده امره مورد قبول تمام جامعه جهانى و منشور ملل متحد مى باشد ؛
"قاعده امره حاکمیت کشورها " ، "قاعده امره عدم دخالت در امور داخلى کشورها"، "قاعده امره عدم کاربرد زور علیه کشورها " ، "قاعده امره حفظ تمامیت ارضى یا استقلال سیاسى کشورها" ، "قاعده امره نقض فصل هفتم منشور ملل متحد" و "قاعده امره اصول بنیادین مندرج در منشور ملل متحد" مى باشد که نقض هریک از اینها نقض شدید مهمترین و عالى ترین هدف سازمان ملل متحد و منشور ملل متحد یعنى "حفظ صلح و امنیت بین المللى " است ، اتفاقى که امروز در سوریه شاهد ان بودیم و قواعد امره فوق الذکر با حمله سه کشور ایالات متحده امریکا، انگلیس و فرانسه نقض گردید.
همه کشورها و سازمان ملل متحد ،دولت حاکم در سوریه را دولت قانونى و رسمى این کشور مى دانند و نماینده دولت این کشور در سازمان ملل متحد را نماینده سوریه می شناسند ، حال فارغ از هرگونه ایرادى که به اقدامات داخلى کشورها مى توان وارد کرد حمله به خاک یک کشور و نقض تمامیت ارضى کشورها ،مطابق مستندات از پیش گفته شده ممنوع و نقض شدید سخت ترین قواعد حاکم بر حقوق بین الملل مى باشد .
و سخن اخر اینکه ایا سه کشور حمله کننده به خاک سوریه " ایالات متحده امریکا، انگلیس و فرانسه" و کشورهاى حمایت کننده یا تایید کننده این حملات اجازه مى دهند به چنین بهانه هایى یا حتى دلائل و بهانه هاى شدیدتر حاکمیت انها انهم با تعرض و دخالت نظامى نقض شود؟
سوال دیگر اینکه طبق حقوق بین الملل موجود، سیستم، سازمان و یا کشور یا کشورهاى خاصى بعنوان مرجع صلاحیتدار ،کلانتر و پلیس بین المللی مجاز بر دخالت نظامى در همه کشورها ایجاد گردیده است؟
آیا این اقدام ،باب جدیدى در انارشیسم بین المللى نیست؟
این اقدام ، پیشرفت حقوق بین الملل شناخته مى شود یا قدم به بیش از یک قرن پیش و حتى قبل از بروز جنگ جهانى اول؟
نویسنده: علیرضا رضایی، پژوهشگر حقوق بین الملل
منبع:جهان نیوز
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها